اهو مستقل ۽ سچو مقام ساد سنگت ۾ حاصل ٿئي ٿو، حضور جي صحبت ۾.
اي نانڪ، اهي عاجز انسان نه ڊهيندا آهن ۽ نه ڀڄندا آهن. ||29||
سلوڪ:
جڏهن ڌرم جو حقدار جج ڪنهن کي تباهه ڪرڻ شروع ڪري ٿو، ته ڪو به سندس راهه ۾ ڪا به رڪاوٽ نه ٿو رکي سگهي.
اي نانڪ، جيڪي ساد سنگت ۾ شامل ٿين ٿا ۽ رب جي توفيق ڪن ٿا. ||1||
پورو:
دودو: تون ڪيڏانهن وڃي رهيو آهين، گهمي رهيو آهين ۽ ڳولي رهيو آهين؟ ان جي بدران پنهنجي ذهن ۾ ڳوليو.
خدا تو سان گڏ آهي، پوءِ ڇو ٿا ڀڄن ٻيلن ۾؟
ساد سنگت ۾، حضور جي صحبت ۾، پنهنجي خوفناڪ، غرور جي دڙي کي ٽوڙي ڇڏيو.
توهان کي سڪون ملندو، ۽ وجدان جي خوشي ۾ رهندو. خدا جي درشن جي برڪت وارو نظارو ڏسي، توهان کي خوشي ٿيندي.
جنهن وٽ اهڙو دڙو آهي، سو مري وڃي ٿو ۽ پيٽ ۾ جنم وٺڻ جي تڪليف برداشت ڪري ٿو.
جيڪو جذباتي وابستگي جي نشي ۾ لت پت، انا پرستي، خودغرضي ۽ غرور ۾ ڦاٿل آهي، سو وري جنم ۾ ايندو ۽ ويندو رهندو.
آهستي ۽ مستحڪم، مون کي هاڻي پاڪ سينٽ تي هٿيار کڻي ويو آهي؛ مان سندن حرم ۾ آيو آهيان.
خدا منهنجي درد جي نڪ کي ڪٽي ڇڏيو آهي. اي نانڪ، هن مون کي پاڻ ۾ ضم ڪيو آهي. ||30||
سلوڪ:
جتي پاڪ ماڻهو مسلسل رب العالمين جي حمد ۽ ثنا جا گيت ڳائين ٿا، اي نانڪ.
- انصاف پسند جج فرمائي ٿو ته، "اي موت جا رسول، ان جڳهه جي ويجھو نه وڃو، نه ته نه تون ۽ نه مان ڀڄي ويندس!" ||1||
پورو:
نانا: جيڪو پنهنجي روح کي فتح ڪري ٿو، سو زندگي جي جنگ کٽي ٿو.
جيڪو مري ٿو، خود غرضي ۽ اجنبيت جي خلاف وڙهندي، شاندار ۽ خوبصورت ٿي وڃي ٿو.