باون اخری

(انگ: 7)

ਲੇਖੈ ਗਣਤ ਨ ਛੂਟੀਐ ਕਾਚੀ ਭੀਤਿ ਨ ਸੁਧਿ ॥

lekhai ganat na chhootteeai kaachee bheet na sudh |

(اسیں جیو اتنے مایا-گرسے ہاں کِ ساڈے کیتے ککرماں دا) لیکھا کیتیاں ساڈی بریئت نہیں ہو سکدی، (پانی نال دھوتیاں) گارے دی کندھ دی سفائی نہیں ہو سکدی (ہور ہور گارا بندا جائگا)۔

ਜਿਸਹਿ ਬੁਝਾਏ ਨਾਨਕਾ ਤਿਹ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਰਮਲ ਬੁਧਿ ॥੯॥

jiseh bujhaae naanakaa tih guramukh niramal budh |9|

ہے نانک! (آکھ-) پربھو آپ جس منکھّ نوں سوجھ بخشدا ہے، گرو دی سرن پے کے اس دی بدھی پوتر ہو جاندی ہے ۔۔9۔۔

ਸਲੋਕੁ ॥

salok |

سلوکُ ۔۔

ਟੂਟੇ ਬੰਧਨ ਜਾਸੁ ਕੇ ਹੋਆ ਸਾਧੂ ਸੰਗੁ ॥

ttootte bandhan jaas ke hoaa saadhoo sang |

جس منکھّ دے مایا دے بندھن ٹٹن تے آؤندے ہن، اس نوں گرو دی سنگتِ پراپت ہندی ہے۔

ਜੋ ਰਾਤੇ ਰੰਗ ਏਕ ਕੈ ਨਾਨਕ ਗੂੜਾ ਰੰਗੁ ॥੧॥

jo raate rang ek kai naanak goorraa rang |1|

ہے نانک! (گرو دی سنگتِ وچ رہِ کے) جو اک پربھو دے پیار-رنگر وچ رنگے جاندے ہن، اہ رنگ ایسا گوڑھا ہندا ہے (کِ مجیٹھ دے رنگ وانگ کدے اتردا ہی نہیں) ॥1۔۔

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

پؤڑی

ਰਾਰਾ ਰੰਗਹੁ ਇਆ ਮਨੁ ਅਪਨਾ ॥

raaraa rangahu eaa man apanaa |

(ہے بھائی!) آپنے اس من نوں (پربھو-نامو دے رنگ وچ) رنگو!

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਜਪੁ ਰਸਨਾ ॥

har har naam japahu jap rasanaa |

جیبھ نال سدا ہری-نام دا جاپ جپو۔

ਰੇ ਰੇ ਦਰਗਹ ਕਹੈ ਨ ਕੋਊ ॥

re re daragah kahai na koaoo |

(اس تراں) پربھو دی ہزوری وچ تہانوں کوئی انادری دے بول نہیں بولیگا،

ਆਉ ਬੈਠੁ ਆਦਰੁ ਸੁਭ ਦੇਊ ॥

aau baitth aadar subh deaoo |

(سگوں) چنگا آدر ملیگا (کہنگے)-آؤ بیٹھو!

ਉਆ ਮਹਲੀ ਪਾਵਹਿ ਤੂ ਬਾਸਾ ॥

auaa mahalee paaveh too baasaa |

(ہے بھائی!) جے توں نام وچ من رنگ لئے تاں تینوں پربھو دی ہزوری وچ ٹکانا مل جائیگا،

ਜਨਮ ਮਰਨ ਨਹ ਹੋਇ ਬਿਨਾਸਾ ॥

janam maran nah hoe binaasaa |

ناہ جنم مرن دا گیڑ رہِ جائیگا، تے ناہ ہی کدے آتمک موت ہوویگی۔

ਮਸਤਕਿ ਕਰਮੁ ਲਿਖਿਓ ਧੁਰਿ ਜਾ ਕੈ ॥

masatak karam likhio dhur jaa kai |

پر دھروں ہی جس منکھّ دے متھے اتے پربھو دی مہر دا لیکھ لکھیا (اگھڑدا) ہے،

ਹਰਿ ਸੰਪੈ ਨਾਨਕ ਘਰਿ ਤਾ ਕੈ ॥੧੦॥

har sanpai naanak ghar taa kai |10|

ہے نانک! اس دے ہی ہردے-گھر وچ اہ نام-دھن اکٹھا ہندا ہے ۔۔10۔۔

ਸਲੋਕੁ ॥

salok |

سلوکُ ۔۔

ਲਾਲਚ ਝੂਠ ਬਿਕਾਰ ਮੋਹ ਬਿਆਪਤ ਮੂੜੇ ਅੰਧ ॥

laalach jhootth bikaar moh biaapat moorre andh |

ہے نانک! جو منکھّ مایا دے موہ دے بندھناں وچ پھس جاندے ہن،

ਲਾਗਿ ਪਰੇ ਦੁਰਗੰਧ ਸਿਉ ਨਾਨਕ ਮਾਇਆ ਬੰਧ ॥੧॥

laag pare duragandh siau naanak maaeaa bandh |1|

اہناں گیان-ہینن مورکھاں اتے لالچ جھوٹھ وکار موہ آدک زور پا لیندے ہن، تے اہ مندے کماں وچ لگے رہندے ہن ۔۔1۔۔

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

پؤڑی

ਲਲਾ ਲਪਟਿ ਬਿਖੈ ਰਸ ਰਾਤੇ ॥

lalaa lapatt bikhai ras raate |

جیہڑے منکھّ مایا دے نشے وچ مست رہندے ہن،

ਅਹੰਬੁਧਿ ਮਾਇਆ ਮਦ ਮਾਤੇ ॥

ahanbudh maaeaa mad maate |

جنھاں دی بدھِ اتے ہؤمے دا پردا پے جاندا ہے۔