باون اخری

(صفحو: 13)

ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ਸਿਮਰਤ ਰਹੈ ਜਾਹੂ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗ ॥

guraprasaad simarat rahai jaahoo masatak bhaag |

گروءَ جي مهربانيءَ سان، جنهن جي پيشانيءَ تي اهڙي سٺي تقدير لکيل آهي، اهو مراقبي ۾ رب کي ياد ڪري ٿو.

ਨਾਨਕ ਆਏ ਸਫਲ ਤੇ ਜਾ ਕਉ ਪ੍ਰਿਅਹਿ ਸੁਹਾਗ ॥੧੯॥

naanak aae safal te jaa kau prieh suhaag |19|

اي نانڪ، برڪت وارو ۽ ثمردار آهي انهن جو اچڻ، جيڪي محبوب رب کي پنهنجي مڙس جي حيثيت ۾ حاصل ڪن ٿا. ||19||

ਸਲੋਕੁ ॥

salok |

سلوڪ:

ਘੋਖੇ ਸਾਸਤ੍ਰ ਬੇਦ ਸਭ ਆਨ ਨ ਕਥਤਉ ਕੋਇ ॥

ghokhe saasatr bed sabh aan na kathtau koe |

مون سڀني شاسترن ۽ ويدن کي ڳولي لڌو آهي، پر انهن ۾ هن کان سواءِ ٻيو ڪجهه به ڪونهي:

ਆਦਿ ਜੁਗਾਦੀ ਹੁਣਿ ਹੋਵਤ ਨਾਨਕ ਏਕੈ ਸੋਇ ॥੧॥

aad jugaadee hun hovat naanak ekai soe |1|

"شروعات ۾، سڄي عمر، هاڻي ۽ هميشه لاء، اي نانڪ، اڪيلو رب موجود آهي." ||1||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

پورو:

ਘਘਾ ਘਾਲਹੁ ਮਨਹਿ ਏਹ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਦੂਸਰ ਨਾਹਿ ॥

ghaghaa ghaalahu maneh eh bin har doosar naeh |

گهاگه: اها ڳالهه ذهن ۾ رک ته رب کان سواءِ ٻيو ڪو به ناهي.

ਨਹ ਹੋਆ ਨਹ ਹੋਵਨਾ ਜਤ ਕਤ ਓਹੀ ਸਮਾਹਿ ॥

nah hoaa nah hovanaa jat kat ohee samaeh |

اتي ڪڏهن به نه هو، ۽ ڪڏهن به نه هوندو. هو هر هنڌ ڦهليل آهي.

ਘੂਲਹਿ ਤਉ ਮਨ ਜਉ ਆਵਹਿ ਸਰਨਾ ॥

ghooleh tau man jau aaveh saranaa |

تون هن ۾ جذب ٿي ويندين، اي ذهن، جيڪڏهن تون هن جي حرمت ۾ اچي.

ਨਾਮ ਤਤੁ ਕਲਿ ਮਹਿ ਪੁਨਹਚਰਨਾ ॥

naam tat kal meh punahacharanaa |

ڪالي يوگا جي هن اونداهي دور ۾، صرف نالو، رب جو نالو، توهان جي حقيقي فائدي ۾ هوندو.

ਘਾਲਿ ਘਾਲਿ ਅਨਿਕ ਪਛੁਤਾਵਹਿ ॥

ghaal ghaal anik pachhutaaveh |

ڪيترا ئي ڪم ۽ غلام لڳاتار، پر آخر ۾ پشيمان ۽ پشيمان ٿيندا آهن.

ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਕਹਾ ਥਿਤਿ ਪਾਵਹਿ ॥

bin har bhagat kahaa thit paaveh |

پرڀوءَ جي عبادت کان سواءِ، اُهي ڪيئن پائي سگهندا؟

ਘੋਲਿ ਮਹਾ ਰਸੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਤਿਹ ਪੀਆ ॥

ghol mahaa ras amrit tih peea |

اُهي ئي اُن عظيم جوهر کي چکن ٿا، ۽ اُهي امرت ۾ پيئن ٿا،

ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਗੁਰਿ ਜਾ ਕਉ ਦੀਆ ॥੨੦॥

naanak har gur jaa kau deea |20|

اي نانڪ، جنهن کي رب، گرو، ڏئي ٿو. ||20||

ਸਲੋਕੁ ॥

salok |

سلوڪ:

ਙਣਿ ਘਾਲੇ ਸਭ ਦਿਵਸ ਸਾਸ ਨਹ ਬਢਨ ਘਟਨ ਤਿਲੁ ਸਾਰ ॥

ngan ghaale sabh divas saas nah badtan ghattan til saar |

هن سڀني ڏينهن ۽ ساهن کي ڳڻيو آهي، ۽ انهن کي ماڻهن جي قسمت ۾ رکيو آهي. اهي نه وڌندا آهن ۽ نه گهٽ ڪندا آهن.

ਜੀਵਨ ਲੋਰਹਿ ਭਰਮ ਮੋਹ ਨਾਨਕ ਤੇਊ ਗਵਾਰ ॥੧॥

jeevan loreh bharam moh naanak teaoo gavaar |1|

اي نانڪ، جيڪي شڪ ۽ جذباتي وابستگي ۾ رهڻ جي تمنا رکن ٿا، اهي مڪمل بيوقوف آهن. ||1||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

پورو:

ਙੰਙਾ ਙ੍ਰਾਸੈ ਕਾਲੁ ਤਿਹ ਜੋ ਸਾਕਤ ਪ੍ਰਭਿ ਕੀਨ ॥

ngangaa ngraasai kaal tih jo saakat prabh keen |

نانگا: موت انهن کي پڪڙي ٿو، جن کي خدا بي ايمان سنسڪرت بڻائي ڇڏيو آهي.

ਅਨਿਕ ਜੋਨਿ ਜਨਮਹਿ ਮਰਹਿ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਨ ਚੀਨ ॥

anik jon janameh mareh aatam raam na cheen |

اهي پيدا ٿين ٿا ۽ مرن ٿا، بيشمار اوتارن کي برداشت ڪن ٿا؛ اهي رب، عظيم روح کي نه ٿا ڄاڻن.