अन्वेषणं, अन्वेषणं, अहं अम्ब्रोसियलामृते पिबामि।
मया सहिष्णुतामार्गः स्वीकृतः, सच्चिगुरवे मम मनः दत्तः।
सर्वे स्वं सत्यं प्रामाणिकं च वदन्ति।
स एव सत्यः चतुर्युगेषु रत्नमाप्नोति।
खादन् पिबन् म्रियते, परन्तु अद्यापि न जानाति।
सः क्षणमात्रेण म्रियते, यदा सः शब्दस्य वचनं अवगच्छति।
तस्य चैतन्यं स्थायित्वं भवति, तस्य मनः मृत्युं स्वीकुर्वति ।
गुरुप्रसादेन नाम भगवतः नाम साक्षात्करोति। ||१९||
मनसः आकाशे दशमद्वारे निवसति गहनेश्वरः;
तस्य गौरवं स्तुतिं गायन् सहजं शान्तिं शान्तिं च निवसति।
आगन्तुं न गच्छति, गन्तुं वा न आगच्छति।
गुरुप्रसादेन सः प्रेम्णा भगवते केन्द्रितः तिष्ठति।
मनः-आकाशेश्वरः दुर्गमः स्वतन्त्रः जन्मतः परः।
अत्यन्तं योग्यः समाधिः चैतन्यं स्थिरं, तस्मिन् केन्द्रितं स्थापयितुं भवति।
भगवन्नामस्मरणं न पुनर्जन्मधीनः ।
गुरुस्य उपदेशाः अत्यन्तं उत्तमाः सन्ति; अन्येषु सर्वेषु मार्गेषु नाम भगवतः नाम अभावः भवति। ||२०||
असंख्यातद्वारेषु गृहेषु च भ्रमन् अहं श्रान्तः अभवम् ।
मम अवताराः असंख्याः, सीमाहीनाः।
एतावन्तः मातरः पितरः पुत्रकन्याश्च मम ।
मम एतावन्तः गुरुशिष्याः अभवन्।