Buscando, buscando, bebo no néctar ambrosial.
Adoptei o camiño da tolerancia e entreguei a miña mente ao True Guru.
Todo o mundo se chama verdadeiro e xenuíno.
Só el é verdade, quen obtén a xoia ao longo das catro idades.
Comer e beber, un morre, pero aínda non se sabe.
Morre nun instante, cando se decata da Palabra do Shabad.
súa conciencia faise permanentemente estable e a súa mente acepta a morte.
Pola Graza de Guru, el comprende o Naam, o Nome do Señor. ||19||
O Señor profundo habita no ceo da mente, a Décima Porta;
cantando as súas gloriosas loanzas, un habita en aplomo intuitivo e paz.
Non vai vir, nin ven para ir.
Pola graza de Guru, segue centrado amorosamente no Señor.
O Señor do ceo-mente é inaccesible, independente e alén do nacemento.
O Samaadhi máis digno é manter a conciencia estable, centrada nel.
Lembrando o nome do Señor, un non está suxeito á reencarnación.
As ensinanzas do Guru son as máis excelentes; todos os outros xeitos carecen do Naam, o Nome do Señor. ||20||
Vagando por innumerables portas e casas, canseime.
As miñas encarnacións son incontables, sen límite.
Tiven moitas nais e pais, fillos e fillas.
Tiven tantos gurús e discípulos.