मिथ्यागुरुद्वारा मुक्तिः न लभ्यते।
एकपतिनाथस्य एतावन्तः वधूः सन्ति - एतत् विचार्यताम्।
गुरमुखः म्रियते, ईश्वरेण सह वसति च।
दश दिक्षु अन्वेष्य तं स्वगृहान्तरे लब्धम् ।
अहं तं मिलितवान्; सत्यगुरुः मां तस्य मिलनार्थं नेतवान्। ||२१||
गुरमुखः गायति, गुरमुखः च वदति।
गुरमुखः भगवतः मूल्यं मूल्याङ्कयति, अन्येषां अपि तस्य मूल्याङ्कनार्थं प्रेरयति।
गुरमुखः निर्भयेन आगच्छति गच्छति च।
तस्य मलिनता हृता, तस्य कलङ्काः दग्धाः भवन्ति।
गुरमुखः स्ववेदानां कृते नादस्य ध्वनिप्रवाहस्य चिन्तनं करोति।
गुरमुखस्य शुद्धिस्नानं सत्कर्मानुष्ठानम् |
गुरमुखस्य कृते शाबादः सर्वोत्तमः अम्ब्रोसियल अमृतः अस्ति ।
हे नानक गुरमुख तरति । ||२२||
चपलं चैतन्यं न स्थिरं तिष्ठति।
मृगः हरित-अङ्कुरं गुप्तरूपेण निकृन्तति।
हृदये चैतन्ये च यः भगवतः चरणाम्बुजं निक्षिपति
दीर्घायुः, सर्वदा भगवन्तं स्मरन्।
सर्वेषां चिन्ता, चिन्ता च भवति।
स एव शान्तिं लभते, यः एकेश्वरं चिन्तयति।
यदा चैतन्ये वसति भगवान् नाम्नि लीनः भवति ।