ಔಂಕಾರ

(ಪುಟ: 8)

ਕਾਚੇ ਗੁਰ ਤੇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੂਆ ॥

kaache gur te mukat na hooaa |

ಸುಳ್ಳು ಗುರುವಿನ ಮೂಲಕ ಮುಕ್ತಿ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਕੇਤੀ ਨਾਰਿ ਵਰੁ ਏਕੁ ਸਮਾਲਿ ॥

ketee naar var ek samaal |

ಒಬ್ಬ ಪತಿ ಭಗವಂತನ ಅನೇಕ ವಧುಗಳು ಇದ್ದಾರೆ - ಇದನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸಿ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਰਣੁ ਜੀਵਣੁ ਪ੍ਰਭ ਨਾਲਿ ॥

guramukh maran jeevan prabh naal |

ಗುರುಮುಖ ಸಾಯುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ದೇವರೊಂದಿಗೆ ವಾಸಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਦਹ ਦਿਸ ਢੂਢਿ ਘਰੈ ਮਹਿ ਪਾਇਆ ॥

dah dis dtoodt gharai meh paaeaa |

ಹತ್ತು ದಿಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ಹುಡುಕಿದಾಗ, ನನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅವನನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡೆ.

ਮੇਲੁ ਭਇਆ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮਿਲਾਇਆ ॥੨੧॥

mel bheaa satiguroo milaaeaa |21|

ನಾನು ಅವನನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ; ನಿಜವಾದ ಗುರುಗಳು ನನ್ನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಕಾರಣರಾದರು. ||21||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਾਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੋਲੈ ॥

guramukh gaavai guramukh bolai |

ಗುರುಮುಖ್ ಹಾಡುತ್ತಾನೆ, ಮತ್ತು ಗುರುಮುಖ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਤੋਲਿ ਤੁੋਲਾਵੈ ਤੋਲੈ ॥

guramukh tol tuolaavai tolai |

ಗುರುಮುಖನು ಭಗವಂತನ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಆತನನ್ನು ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ ಮಾಡಲು ಇತರರನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ਨਿਸੰਗੁ ॥

guramukh aavai jaae nisang |

ಗುರುಮುಖ ಭಯವಿಲ್ಲದೆ ಬಂದು ಹೋಗುತ್ತಾನೆ.

ਪਰਹਰਿ ਮੈਲੁ ਜਲਾਇ ਕਲੰਕੁ ॥

parahar mail jalaae kalank |

ಅವನ ಕೊಳಕು ತೆಗೆಯಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಕಲೆಗಳು ಸುಟ್ಟುಹೋಗಿವೆ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਦ ਬੇਦ ਬੀਚਾਰੁ ॥

guramukh naad bed beechaar |

ಗುರುಮುಖ್ ತನ್ನ ವೇದಗಳಿಗೆ ನಾಡಿನ ಧ್ವನಿ ಪ್ರವಾಹವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਜਨੁ ਚਜੁ ਅਚਾਰੁ ॥

guramukh majan chaj achaar |

ಗುರುಮುಖದ ಶುದ್ಧೀಕರಣ ಸ್ನಾನವು ಸತ್ಕರ್ಮಗಳ ಸಾಧನೆಯಾಗಿದೆ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹੈ ਸਾਰੁ ॥

guramukh sabad amrit hai saar |

ಗುರುಮುಖರಿಗೆ, ಶಾಬಾದ್ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಅಮೃತ ಮಕರಂದವಾಗಿದೆ.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵੈ ਪਾਰੁ ॥੨੨॥

naanak guramukh paavai paar |22|

ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುಮುಖನು ದಾಟುತ್ತಾನೆ. ||22||

ਚੰਚਲੁ ਚੀਤੁ ਨ ਰਹਈ ਠਾਇ ॥

chanchal cheet na rahee tthaae |

ಚಂಚಲ ಪ್ರಜ್ಞೆಯು ಸ್ಥಿರವಾಗಿ ಉಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ.

ਚੋਰੀ ਮਿਰਗੁ ਅੰਗੂਰੀ ਖਾਇ ॥

choree mirag angooree khaae |

ಜಿಂಕೆಗಳು ಹಸಿರು ಚಿಗುರುಗಳಲ್ಲಿ ರಹಸ್ಯವಾಗಿ ಮೆಲ್ಲಗೆ ತಿನ್ನುತ್ತವೆ.

ਚਰਨ ਕਮਲ ਉਰ ਧਾਰੇ ਚੀਤ ॥

charan kamal ur dhaare cheet |

ತನ್ನ ಹೃದಯ ಮತ್ತು ಪ್ರಜ್ಞೆಯಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನ ಪಾದಕಮಲಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುವವನು

ਚਿਰੁ ਜੀਵਨੁ ਚੇਤਨੁ ਨਿਤ ਨੀਤ ॥

chir jeevan chetan nit neet |

ಸದಾ ಭಗವಂತನನ್ನು ಸ್ಮರಿಸುತ್ತಾ ದೀರ್ಘಕಾಲ ಬದುಕುತ್ತಾನೆ.

ਚਿੰਤਤ ਹੀ ਦੀਸੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥

chintat hee deesai sabh koe |

ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಿಗೂ ಚಿಂತೆ ಮತ್ತು ಕಾಳಜಿ ಇರುತ್ತದೆ.

ਚੇਤਹਿ ਏਕੁ ਤਹੀ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥

cheteh ek tahee sukh hoe |

ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತನ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುವವನು ಮಾತ್ರ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ਚਿਤਿ ਵਸੈ ਰਾਚੈ ਹਰਿ ਨਾਇ ॥

chit vasai raachai har naae |

ಭಗವಂತನು ಪ್ರಜ್ಞೆಯಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದಾಗ ಮತ್ತು ಒಬ್ಬನು ಭಗವಂತನ ನಾಮದಲ್ಲಿ ಲೀನವಾದಾಗ,