سورت، پنجين مهل:
مان پنهنجي رب جي ياد ۾ غور ڪندو آهيان.
ڏينهن ۽ رات، مان ڪڏهن به هن تي غور ڪندو آهيان.
هن مون کي پنهنجو هٿ ڏنو، ۽ منهنجي حفاظت ڪئي.
مان رب جي نالي جي سڀ کان شاندار جوهر ۾ پيئندو آهيان. ||1||
مان پنهنجي گرو تي قربان آهيان.
خدا، عظيم عطا ڪندڙ، ڪامل، مون تي رحم ڪيو آهي، ۽ هاڻي، سڀ مون تي مهربان آهن. ||روڪ||
ٻانهو نانڪ سندس حرم ۾ داخل ٿيو آهي.
هن پنهنجي عزت جي پوري طرح حفاظت ڪئي آهي.
سڀ تڪليفون دور ٿي ويون آهن.
پوءِ امن جو مزو وٺو، اي منهنجا ڀائرو! ||2||28||92||
سورٿ ڪنهن شيءِ تي اهڙو پختو يقين رکڻ جو احساس ڏياري ٿو جيڪو توهان تجربو ورجائڻ چاهيو ٿا. حقيقت ۾ يقين جو اهو احساس ايترو مضبوط آهي ته توهان مومن بڻجي وڃو ۽ ان عقيدي جي زندگي گذاريو. سورٺ جو ماحول ايترو ته طاقتور آهي جو آخر ۾ سڀ کان وڌيڪ جواب نه ڏيندڙ ٻڌندڙ به متوجه ٿيندو آهي.