Sorat'h, Pumed Mehl:
Yr wyf yn myfyrio mewn cof ar fy Arglwydd.
Dydd a nos, 'Rwyf byth yn myfyrio arno Ef.
Rhoddodd Ei law i mi, a gwarchod fi.
Yr wyf yn yfed yn hanfod mwyaf aruchel Enw'r Arglwydd. ||1||
Rwy'n aberth i fy Guru.
Mae Duw, y Rhoddwr Mawr, yr Un Perffaith, wedi dod yn drugarog wrthyf, ac yn awr, mae pawb yn garedig wrthyf. ||Saib||
Mae'r gwas Nanak wedi dod i mewn i'w Noddfa.
Mae wedi cadw ei anrhydedd yn berffaith.
Mae pob dioddefaint wedi'i chwalu.
Felly mwynhewch hedd, O fy Mrodyr a Chwiorydd Tynged! ||2||28||92||
Mae Sorath yn cyfleu’r teimlad o fod â chredo mor gryf mewn rhywbeth rydych chi am barhau i ailadrodd y profiad. Mewn gwirionedd mae'r teimlad hwn o sicrwydd mor gryf fel eich bod chi'n dod yn gred ac yn byw'r gred honno. Mae awyrgylch Sorath mor bwerus, fel y bydd hyd yn oed y gwrandäwr mwyaf anymatebol yn cael ei ddenu yn y pen draw.