सोरातह, पाचवी मेहल:
मी माझ्या प्रभूचे स्मरण करीत ध्यान करतो.
रात्रंदिवस मी त्याचे चिंतन करतो.
त्याने मला त्याचा हात दिला आणि माझे रक्षण केले.
मी भगवंताच्या नामाचे परम उदात्त सार पितो. ||1||
मी माझ्या गुरूला अर्पण करतो.
देव, महान दाता, परिपूर्ण, माझ्यावर दयाळू झाला आहे, आणि आता, सर्व माझ्यावर दयाळू आहेत. ||विराम द्या||
सेवक नानकांनी त्यांच्या अभयारण्यात प्रवेश केला आहे.
त्याने आपला सन्मान उत्तम प्रकारे जपला आहे.
सर्व दुःख नाहीसे झाले आहे.
म्हणून, माझ्या नशिबाच्या भावंडांनो, शांततेचा आनंद घ्या! ||2||28||92||
एखाद्या गोष्टीवर इतका दृढ विश्वास असण्याची भावना सोरथ व्यक्त करतात की अनुभवाची पुनरावृत्ती करत राहावेसे वाटते. किंबहुना ही खात्रीची भावना इतकी प्रबळ आहे की तुम्ही विश्वास बनता आणि तो विश्वास जगता. सोरथचे वातावरण इतके शक्तिशाली आहे की शेवटी अत्यंत प्रतिसाद न देणारा श्रोता देखील आकर्षित होईल.