سلوڪ:
کائڻ، پيئڻ، کيڏڻ ۽ کلڻ، مان بيشمار اوتارن ۾ گهمي آيو آهيان.
مهرباني ڪري، خدا، مون کي خوفناڪ دنيا جي سمنڊ مان مٿي ۽ ٻاهر ڪڍو. نانڪ تنهنجو ساٿ گهري ٿو. ||1||
پورو:
راند ڪندي، راند ڪندي، مون کي بيشمار ڀيرا ٻيهر جنم ڏنو ويو آهي، پر اهو صرف درد کڻي آيو آهي.
مشڪلاتون دور ٿي وينديون آهن، جڏهن ڪو حضور سان ملندو آهي؛ پاڻ کي سچو گرو جي ڪلام ۾ وسايو.
رواداري جي رويي کي اپنائڻ، ۽ سچ گڏ ڪرڻ، نالي جي امرت جو حصو وٺو.
جڏهن منهنجي رب ۽ مالڪ پنهنجي وڏي رحمت ڏيکاري، مون کي امن، خوشي ۽ نعمت ملي.
منهنجو واپار محفوظ طور تي پهچي چڪو آهي، ۽ مون کي وڏو فائدو حاصل ڪيو آهي. مان عزت سان گهر موٽي آيو آهيان.
گرو مون کي وڏي تسلي ڏني آهي، ۽ رب خدا مون سان ملڻ آيو آهي.
هن پاڻ عمل ڪيو آهي، ۽ هو پاڻ ئي عمل ڪري ٿو. هو ماضيءَ ۾ به هو، ۽ مستقبل ۾ به هوندو.
اي نانڪ، ان جي ساراهه ڪر، جيڪو هر دل ۾ سمايل آهي. ||53||
سلوڪ:
اي خدا، مان تنهنجي حرم ۾ آيو آهيان، اي مهربان رب، رحم جو سمنڊ.
جنهن جو ذهن رب جي هڪ لفظ سان ڀريل آهي، اي نانڪ، مڪمل طور تي خوش ٿي وڃي ٿو. ||1||
پورو:
ڪلام ۾، خدا ٽن جهانن کي قائم ڪيو.
لفظ مان ٺاهيل، ويداس تي غور ڪيو ويو آهي.
ڪلام مان، شاستر، سمرتيون ۽ پراڻا آيا.
ڪلام مان نعت جو صوتي سلسلو، تقريرون ۽ تشريحون آيون.