باون اخری

(صفحو: 33)


ਸਲੋਕੁ ॥
salok |

سلوڪ:

ਖਾਤ ਪੀਤ ਖੇਲਤ ਹਸਤ ਭਰਮੇ ਜਨਮ ਅਨੇਕ ॥
khaat peet khelat hasat bharame janam anek |

کائڻ، پيئڻ، کيڏڻ ۽ کلڻ، مان بيشمار اوتارن ۾ گهمي آيو آهيان.

ਭਵਜਲ ਤੇ ਕਾਢਹੁ ਪ੍ਰਭੂ ਨਾਨਕ ਤੇਰੀ ਟੇਕ ॥੧॥
bhavajal te kaadtahu prabhoo naanak teree ttek |1|

مهرباني ڪري، خدا، مون کي خوفناڪ دنيا جي سمنڊ مان مٿي ۽ ٻاهر ڪڍو. نانڪ تنهنجو ساٿ گهري ٿو. ||1||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਖੇਲਤ ਖੇਲਤ ਆਇਓ ਅਨਿਕ ਜੋਨਿ ਦੁਖ ਪਾਇ ॥
khelat khelat aaeio anik jon dukh paae |

راند ڪندي، راند ڪندي، مون کي بيشمار ڀيرا ٻيهر جنم ڏنو ويو آهي، پر اهو صرف درد کڻي آيو آهي.

ਖੇਦ ਮਿਟੇ ਸਾਧੂ ਮਿਲਤ ਸਤਿਗੁਰ ਬਚਨ ਸਮਾਇ ॥
khed mitte saadhoo milat satigur bachan samaae |

مشڪلاتون دور ٿي وينديون آهن، جڏهن ڪو حضور سان ملندو آهي؛ پاڻ کي سچو گرو جي ڪلام ۾ وسايو.

ਖਿਮਾ ਗਹੀ ਸਚੁ ਸੰਚਿਓ ਖਾਇਓ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮ ॥
khimaa gahee sach sanchio khaaeio amrit naam |

رواداري جي رويي کي اپنائڻ، ۽ سچ گڏ ڪرڻ، نالي جي امرت جو حصو وٺو.

ਖਰੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਠਾਕੁਰ ਭਈ ਅਨਦ ਸੂਖ ਬਿਸ੍ਰਾਮ ॥
kharee kripaa tthaakur bhee anad sookh bisraam |

جڏهن منهنجي رب ۽ مالڪ پنهنجي وڏي رحمت ڏيکاري، مون کي امن، خوشي ۽ نعمت ملي.

ਖੇਪ ਨਿਬਾਹੀ ਬਹੁਤੁ ਲਾਭ ਘਰਿ ਆਏ ਪਤਿਵੰਤ ॥
khep nibaahee bahut laabh ghar aae pativant |

منهنجو واپار محفوظ طور تي پهچي چڪو آهي، ۽ مون کي وڏو فائدو حاصل ڪيو آهي. مان عزت سان گهر موٽي آيو آهيان.

ਖਰਾ ਦਿਲਾਸਾ ਗੁਰਿ ਦੀਆ ਆਇ ਮਿਲੇ ਭਗਵੰਤ ॥
kharaa dilaasaa gur deea aae mile bhagavant |

گرو مون کي وڏي تسلي ڏني آهي، ۽ رب خدا مون سان ملڻ آيو آهي.

ਆਪਨ ਕੀਆ ਕਰਹਿ ਆਪਿ ਆਗੈ ਪਾਛੈ ਆਪਿ ॥
aapan keea kareh aap aagai paachhai aap |

هن پاڻ عمل ڪيو آهي، ۽ هو پاڻ ئي عمل ڪري ٿو. هو ماضيءَ ۾ به هو، ۽ مستقبل ۾ به هوندو.

ਨਾਨਕ ਸੋਊ ਸਰਾਹੀਐ ਜਿ ਘਟਿ ਘਟਿ ਰਹਿਆ ਬਿਆਪਿ ॥੫੩॥
naanak soaoo saraaheeai ji ghatt ghatt rahiaa biaap |53|

اي نانڪ، ان جي ساراهه ڪر، جيڪو هر دل ۾ سمايل آهي. ||53||

ਸਲੋਕੁ ॥
salok |

سلوڪ:

ਆਏ ਪ੍ਰਭ ਸਰਨਾਗਤੀ ਕਿਰਪਾ ਨਿਧਿ ਦਇਆਲ ॥
aae prabh saranaagatee kirapaa nidh deaal |

اي خدا، مان تنهنجي حرم ۾ آيو آهيان، اي مهربان رب، رحم جو سمنڊ.

ਏਕ ਅਖਰੁ ਹਰਿ ਮਨਿ ਬਸਤ ਨਾਨਕ ਹੋਤ ਨਿਹਾਲ ॥੧॥
ek akhar har man basat naanak hot nihaal |1|

جنهن جو ذهن رب جي هڪ لفظ سان ڀريل آهي، اي نانڪ، مڪمل طور تي خوش ٿي وڃي ٿو. ||1||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਅਖਰ ਮਹਿ ਤ੍ਰਿਭਵਨ ਪ੍ਰਭਿ ਧਾਰੇ ॥
akhar meh tribhavan prabh dhaare |

ڪلام ۾، خدا ٽن جهانن کي قائم ڪيو.

ਅਖਰ ਕਰਿ ਕਰਿ ਬੇਦ ਬੀਚਾਰੇ ॥
akhar kar kar bed beechaare |

لفظ مان ٺاهيل، ويداس تي غور ڪيو ويو آهي.

ਅਖਰ ਸਾਸਤ੍ਰ ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਪੁਰਾਨਾ ॥
akhar saasatr sinmrit puraanaa |

ڪلام مان، شاستر، سمرتيون ۽ پراڻا آيا.

ਅਖਰ ਨਾਦ ਕਥਨ ਵਖੵਾਨਾ ॥
akhar naad kathan vakhayaanaa |

ڪلام مان نعت جو صوتي سلسلو، تقريرون ۽ تشريحون آيون.