ಆಸಾ ಕೀ ವಾರ್

(ಪುಟ: 15)


ਪੜਿ ਪੜਿ ਗਡੀ ਲਦੀਅਹਿ ਪੜਿ ਪੜਿ ਭਰੀਅਹਿ ਸਾਥ ॥
parr parr gaddee ladeeeh parr parr bhareeeh saath |

ನೀವು ಬಹಳಷ್ಟು ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಓದಬಹುದು ಮತ್ತು ಓದಬಹುದು; ನೀವು ಅಪಾರ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಓದಬಹುದು ಮತ್ತು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಬಹುದು.

ਪੜਿ ਪੜਿ ਬੇੜੀ ਪਾਈਐ ਪੜਿ ਪੜਿ ਗਡੀਅਹਿ ਖਾਤ ॥
parr parr berree paaeeai parr parr gaddeeeh khaat |

ನೀವು ದೋಣಿ-ಲೋಡ್ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಓದಬಹುದು ಮತ್ತು ಓದಬಹುದು; ನೀವು ಓದಬಹುದು ಮತ್ತು ಓದಬಹುದು ಮತ್ತು ಅವರೊಂದಿಗೆ ಹೊಂಡ ತುಂಬಬಹುದು.

ਪੜੀਅਹਿ ਜੇਤੇ ਬਰਸ ਬਰਸ ਪੜੀਅਹਿ ਜੇਤੇ ਮਾਸ ॥
parreeeh jete baras baras parreeeh jete maas |

ನೀವು ಅವುಗಳನ್ನು ವರ್ಷದಿಂದ ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಓದಬಹುದು; ನೀವು ಅವುಗಳನ್ನು ಎಷ್ಟು ತಿಂಗಳುಗಳಿದ್ದರೂ ಓದಬಹುದು.

ਪੜੀਐ ਜੇਤੀ ਆਰਜਾ ਪੜੀਅਹਿ ਜੇਤੇ ਸਾਸ ॥
parreeai jetee aarajaa parreeeh jete saas |

ನಿಮ್ಮ ಜೀವನದುದ್ದಕ್ಕೂ ನೀವು ಅವುಗಳನ್ನು ಓದಬಹುದು; ನೀವು ಪ್ರತಿ ಉಸಿರಿನೊಂದಿಗೆ ಅವುಗಳನ್ನು ಓದಬಹುದು.

ਨਾਨਕ ਲੇਖੈ ਇਕ ਗਲ ਹੋਰੁ ਹਉਮੈ ਝਖਣਾ ਝਾਖ ॥੧॥
naanak lekhai ik gal hor haumai jhakhanaa jhaakh |1|

ಓ ನಾನಕ್, ಯಾವುದೇ ಖಾತೆಗೆ ಒಂದೇ ಒಂದು ವಿಷಯವಿದೆ: ಉಳಿದೆಲ್ಲವೂ ಅಹಂಕಾರದಲ್ಲಿ ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕ ಮಾತುಗಳು ಮತ್ತು ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕ ಮಾತುಗಳು. ||1||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:

ਲਿਖਿ ਲਿਖਿ ਪੜਿਆ ॥ ਤੇਤਾ ਕੜਿਆ ॥
likh likh parriaa | tetaa karriaa |

ಹೆಚ್ಚು ಬರೆಯುವುದು ಮತ್ತು ಓದುವುದು ಹೆಚ್ಚು ಸುಡುತ್ತದೆ.

ਬਹੁ ਤੀਰਥ ਭਵਿਆ ॥ ਤੇਤੋ ਲਵਿਆ ॥
bahu teerath bhaviaa | teto laviaa |

ಯಾತ್ರಾಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಅಲೆದಾಡುವವನು ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕವಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ.

ਬਹੁ ਭੇਖ ਕੀਆ ਦੇਹੀ ਦੁਖੁ ਦੀਆ ॥
bahu bhekh keea dehee dukh deea |

ಒಬ್ಬನು ಧಾರ್ಮಿಕ ನಿಲುವಂಗಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಧರಿಸುತ್ತಾನೆ, ಅವನು ತನ್ನ ದೇಹವನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ನೋವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತಾನೆ.

ਸਹੁ ਵੇ ਜੀਆ ਅਪਣਾ ਕੀਆ ॥
sahu ve jeea apanaa keea |

ಓ ನನ್ನ ಆತ್ಮ, ನಿಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಕ್ರಿಯೆಗಳ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ನೀವು ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು.

ਅੰਨੁ ਨ ਖਾਇਆ ਸਾਦੁ ਗਵਾਇਆ ॥
an na khaaeaa saad gavaaeaa |

ಜೋಳವನ್ನು ತಿನ್ನದವನು ಅದರ ರುಚಿಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ਬਹੁ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ਦੂਜਾ ਭਾਇਆ ॥
bahu dukh paaeaa doojaa bhaaeaa |

ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬನು ದೊಡ್ಡ ನೋವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ.

ਬਸਤ੍ਰ ਨ ਪਹਿਰੈ ॥ ਅਹਿਨਿਸਿ ਕਹਰੈ ॥
basatr na pahirai | ahinis kaharai |

ಬಟ್ಟೆ ಧರಿಸದವನು ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ನರಳುತ್ತಾನೆ.

ਮੋਨਿ ਵਿਗੂਤਾ ॥ ਕਿਉ ਜਾਗੈ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਸੂਤਾ ॥
mon vigootaa | kiau jaagai gur bin sootaa |

ಮೌನದ ಮೂಲಕ, ಅವನು ಹಾಳಾಗುತ್ತಾನೆ. ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ ಮಲಗಿರುವವನು ಹೇಗೆ ಎಚ್ಚರಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ?

ਪਗ ਉਪੇਤਾਣਾ ॥ ਅਪਣਾ ਕੀਆ ਕਮਾਣਾ ॥
pag upetaanaa | apanaa keea kamaanaa |

ಬರಿಗಾಲಿನಲ್ಲಿ ಹೋಗುವವನು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಕ್ರಿಯೆಗಳಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಾನೆ.

ਅਲੁ ਮਲੁ ਖਾਈ ਸਿਰਿ ਛਾਈ ਪਾਈ ॥
al mal khaaee sir chhaaee paaee |

ಹೊಲಸು ತಿಂದು ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಬೂದಿ ಎರಚುವವನು

ਮੂਰਖਿ ਅੰਧੈ ਪਤਿ ਗਵਾਈ ॥
moorakh andhai pat gavaaee |

ಕುರುಡು ಮೂರ್ಖ ತನ್ನ ಗೌರವವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕਿਛੁ ਥਾਇ ਨ ਪਾਈ ॥
vin naavai kichh thaae na paaee |

ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ ಏನೂ ಪ್ರಯೋಜನವಿಲ್ಲ.

ਰਹੈ ਬੇਬਾਣੀ ਮੜੀ ਮਸਾਣੀ ॥
rahai bebaanee marree masaanee |

ಅರಣ್ಯದಲ್ಲಿ, ಸ್ಮಶಾನಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಸ್ಮಶಾನದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವವನು

ਅੰਧੁ ਨ ਜਾਣੈ ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਣੀ ॥
andh na jaanai fir pachhutaanee |

ಆ ಕುರುಡನು ಭಗವಂತನನ್ನು ತಿಳಿದಿಲ್ಲ; ಅವನು ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಪಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಪಡುತ್ತಾನೆ.