Maaari kang magbasa at magbasa ng maraming aklat; maaari kang magbasa at mag-aral ng napakaraming mga libro.
Maaari kang magbasa at magbasa ng napakaraming libro; maaari mong basahin at basahin at punan ang mga hukay sa kanila.
Maaari mong basahin ang mga ito taon-taon; maaari mong basahin ang mga ito bilang maraming buwan ay mayroon.
Maaari mong basahin ang mga ito sa buong buhay mo; maaari mong basahin ang mga ito sa bawat paghinga.
O Nanak, isang bagay lamang ang dapat isaalang-alang: lahat ng iba ay walang kwentang daldal at walang kabuluhang pag-uusap sa kaakuhan. ||1||
Unang Mehl:
Kung mas maraming nagsusulat at nagbabasa, mas maraming nasusunog.
Ang higit na gumagala sa mga sagradong dambana ng peregrinasyon, mas marami ang nagsasalita nang walang kabuluhan.
Habang nagsusuot ang isang tao ng mga panrelihiyong damit, mas lalong sumasakit ang kanyang katawan.
O aking kaluluwa, dapat mong tiisin ang mga kahihinatnan ng iyong sariling mga aksyon.
Ang hindi kumakain ng mais, nakakaligtaan ang lasa.
Ang isa ay nakakakuha ng matinding sakit, sa pag-ibig ng duality.
Ang hindi nagsusuot ng anumang damit, nagdurusa gabi at araw.
Sa pamamagitan ng katahimikan, siya ay wasak. Paano magigising ang natutulog kung wala ang Guru?
Ang isang taong nakayapak ay nagdurusa sa kanyang sariling mga aksyon.
Isang kumakain ng dumi at naghahagis ng abo sa kanyang ulo
nawawalan ng karangalan ang bulag na hangal.
Kung wala ang Pangalan, walang pakinabang.
Isang nakatira sa ilang, sa mga sementeryo at lugar ng cremation
ang taong bulag na iyon ay hindi nakakakilala sa Panginoon; nagsisi siya at nagsisi sa huli.