ઔંકાર

(પાન: 4)

ਜਿਨਿ ਜਾਤਾ ਸੋ ਤਿਸ ਹੀ ਜੇਹਾ ॥

jin jaataa so tis hee jehaa |

જે ભગવાનને ઓળખે છે તે તેના જેવો થઈ જાય છે.

ਅਤਿ ਨਿਰਮਾਇਲੁ ਸੀਝਸਿ ਦੇਹਾ ॥

at niramaaeil seejhas dehaa |

તે એકદમ નિષ્કલંક બની જાય છે, અને તેનું શરીર પવિત્ર થાય છે.

ਰਹਸੀ ਰਾਮੁ ਰਿਦੈ ਇਕ ਭਾਇ ॥

rahasee raam ridai ik bhaae |

તેનું હૃદય પ્રસન્ન છે, એક પ્રભુના પ્રેમમાં.

ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਸਾਚਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੧੦॥

antar sabad saach liv laae |10|

તે પ્રેમપૂર્વક તેનું ધ્યાન શબ્દના સાચા શબ્દ પર કેન્દ્રિત કરે છે. ||10||

ਰੋਸੁ ਨ ਕੀਜੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਜੈ ਰਹਣੁ ਨਹੀ ਸੰਸਾਰੇ ॥

ros na keejai amrit peejai rahan nahee sansaare |

ગુસ્સે થશો નહીં - એમ્બ્રોસિયલ નેક્ટરમાં પીવો; તમે આ જગતમાં કાયમ રહેશો નહિ.

ਰਾਜੇ ਰਾਇ ਰੰਕ ਨਹੀ ਰਹਣਾ ਆਇ ਜਾਇ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ॥

raaje raae rank nahee rahanaa aae jaae jug chaare |

શાસક રાજાઓ અને ગરીબો રહે નહિ; તેઓ ચાર યુગ દરમિયાન આવે છે અને જાય છે.

ਰਹਣ ਕਹਣ ਤੇ ਰਹੈ ਨ ਕੋਈ ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਕਰਉ ਬਿਨੰਤੀ ॥

rahan kahan te rahai na koee kis peh krau binantee |

દરેક જણ કહે છે કે તેઓ રહેશે, પરંતુ તેમાંથી કોઈ રહેતું નથી; મારે કોને પ્રાર્થના કરવી જોઈએ?

ਏਕੁ ਸਬਦੁ ਰਾਮ ਨਾਮ ਨਿਰੋਧਰੁ ਗੁਰੁ ਦੇਵੈ ਪਤਿ ਮਤੀ ॥੧੧॥

ek sabad raam naam nirodhar gur devai pat matee |11|

એક શબ્દ, ભગવાનનું નામ, તમને ક્યારેય નિષ્ફળ કરશે નહીં; ગુરુ સન્માન અને સમજણ આપે છે. ||11||

ਲਾਜ ਮਰੰਤੀ ਮਰਿ ਗਈ ਘੂਘਟੁ ਖੋਲਿ ਚਲੀ ॥

laaj marantee mar gee ghooghatt khol chalee |

મારો સંકોચ અને ખચકાટ મરી ગયો અને ગયો, અને હું મારા ચહેરાને અનાવરણ કરીને ચાલું છું.

ਸਾਸੁ ਦਿਵਾਨੀ ਬਾਵਰੀ ਸਿਰ ਤੇ ਸੰਕ ਟਲੀ ॥

saas divaanee baavaree sir te sank ttalee |

મારી પાગલ, પાગલ સાસુની મૂંઝવણ અને શંકા મારા માથા પરથી દૂર થઈ ગઈ છે.

ਪ੍ਰੇਮਿ ਬੁਲਾਈ ਰਲੀ ਸਿਉ ਮਨ ਮਹਿ ਸਬਦੁ ਅਨੰਦੁ ॥

prem bulaaee ralee siau man meh sabad anand |

મારા વહાલાએ મને આનંદકારક પ્રેમથી બોલાવ્યો છે; મારું મન શબ્દના આનંદથી ભરાઈ ગયું છે.

ਲਾਲਿ ਰਤੀ ਲਾਲੀ ਭਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਈ ਨਿਚਿੰਦੁ ॥੧੨॥

laal ratee laalee bhee guramukh bhee nichind |12|

મારા પ્રિયતમના પ્રેમથી રંગાઈને, હું ગુરુમુખ અને નિશ્ચિંત બની ગયો છું. ||12||

ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਜਪਿ ਸਾਰੁ ॥

laahaa naam ratan jap saar |

નામના રત્નનો જાપ કરો, અને પ્રભુનો લાભ મેળવો.

ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਬੁਰਾ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥

lab lobh buraa ahankaar |

લોભ, લાલચ, દુષ્ટતા અને અહંકાર;

ਲਾੜੀ ਚਾੜੀ ਲਾਇਤਬਾਰੁ ॥

laarree chaarree laaeitabaar |

નિંદા, નિંદા અને ગપસપ;

ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਧਾ ਮੁਗਧੁ ਗਵਾਰੁ ॥

manamukh andhaa mugadh gavaar |

સ્વ-ઇચ્છા ધરાવનાર મનમુખ આંધળો, મૂર્ખ અને અજ્ઞાની છે.

ਲਾਹੇ ਕਾਰਣਿ ਆਇਆ ਜਗਿ ॥

laahe kaaran aaeaa jag |

પ્રભુનો લાભ મેળવવા માટે જ નશ્વર સંસારમાં આવે છે.

ਹੋਇ ਮਜੂਰੁ ਗਇਆ ਠਗਾਇ ਠਗਿ ॥

hoe majoor geaa tthagaae tthag |

પરંતુ તે માત્ર એક ગુલામ મજૂર બની જાય છે, અને લૂંટારો, માયા દ્વારા તેને લૂંટવામાં આવે છે.

ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਪੂੰਜੀ ਵੇਸਾਹੁ ॥

laahaa naam poonjee vesaahu |

જે વિશ્વાસની મૂડી વડે નામનો નફો કમાય છે,

ਨਾਨਕ ਸਚੀ ਪਤਿ ਸਚਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ॥੧੩॥

naanak sachee pat sachaa paatisaahu |13|

ઓ નાનક, સાચા સર્વોચ્ચ રાજા દ્વારા ખરેખર સન્માનિત છે. ||13||