Oankaar

(Leathanach: 4)

ਜਿਨਿ ਜਾਤਾ ਸੋ ਤਿਸ ਹੀ ਜੇਹਾ ॥

jin jaataa so tis hee jehaa |

Duine a bhfuil aithne aige ar an Tiarna, éiríonn sé cosúil leis.

ਅਤਿ ਨਿਰਮਾਇਲੁ ਸੀਝਸਿ ਦੇਹਾ ॥

at niramaaeil seejhas dehaa |

Éiríonn sé gan Smál go hiomlán, agus naomhaítear a chorp.

ਰਹਸੀ ਰਾਮੁ ਰਿਦੈ ਇਕ ਭਾਇ ॥

rahasee raam ridai ik bhaae |

Tá áthas ar a chroí, i ngrá leis an Aon Tiarna.

ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਸਾਚਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੧੦॥

antar sabad saach liv laae |10|

Díríonn sé a aird go grámhar ar Fhíorfhocal an tSabad. ||10||

ਰੋਸੁ ਨ ਕੀਜੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਜੈ ਰਹਣੁ ਨਹੀ ਸੰਸਾਰੇ ॥

ros na keejai amrit peejai rahan nahee sansaare |

Ná bíodh fearg ort - ól sa Neachtar Ambrosial; ní fhanfaidh tú sa saol seo go deo.

ਰਾਜੇ ਰਾਇ ਰੰਕ ਨਹੀ ਰਹਣਾ ਆਇ ਜਾਇ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ॥

raaje raae rank nahee rahanaa aae jaae jug chaare |

Ní fhanfaidh na ríthe ceannais agus na paupers; tagann siad agus imigh, ar feadh na gceithre aois.

ਰਹਣ ਕਹਣ ਤੇ ਰਹੈ ਨ ਕੋਈ ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਕਰਉ ਬਿਨੰਤੀ ॥

rahan kahan te rahai na koee kis peh krau binantee |

Deir gach duine go bhfanfaidh siad, ach ní fhanann aon duine acu; cé dó ar cheart dom mo phaidir a ofráil?

ਏਕੁ ਸਬਦੁ ਰਾਮ ਨਾਮ ਨਿਰੋਧਰੁ ਗੁਰੁ ਦੇਵੈ ਪਤਿ ਮਤੀ ॥੧੧॥

ek sabad raam naam nirodhar gur devai pat matee |11|

An t-Aon Shabad, Ainm an Tiarna, ní theipfidh ort go deo; tugann an Gúrú onóir agus tuiscint. ||11||

ਲਾਜ ਮਰੰਤੀ ਮਰਿ ਗਈ ਘੂਘਟੁ ਖੋਲਿ ਚਲੀ ॥

laaj marantee mar gee ghooghatt khol chalee |

Fuair mo shyness agus leisce bás agus imithe, agus siúl mé le mo aghaidh nochta.

ਸਾਸੁ ਦਿਵਾਨੀ ਬਾਵਰੀ ਸਿਰ ਤੇ ਸੰਕ ਟਲੀ ॥

saas divaanee baavaree sir te sank ttalee |

Baineadh an mearbhall agus an t-amhras ó mo mháthair-chéile dÚsachtach, dÚsachtach as mo cheann.

ਪ੍ਰੇਮਿ ਬੁਲਾਈ ਰਲੀ ਸਿਉ ਮਨ ਮਹਿ ਸਬਦੁ ਅਨੰਦੁ ॥

prem bulaaee ralee siau man meh sabad anand |

Do thionóil mo Dhuine ionúin mé le cúramaí lúcháireacha; Tá m'intinn líonta le sonas an tSabad.

ਲਾਲਿ ਰਤੀ ਲਾਲੀ ਭਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਈ ਨਿਚਿੰਦੁ ॥੧੨॥

laal ratee laalee bhee guramukh bhee nichind |12|

Táim sáite le Grá mo Cháirde, tá mé éirithe gur Gurmukh mé, agus mé aireach. ||12||

ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਜਪਿ ਸਾਰੁ ॥

laahaa naam ratan jap saar |

Canaig seod Naam, agus déan brabús an Tiarna.

ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਬੁਰਾ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥

lab lobh buraa ahankaar |

Saint, avarice, olc agus egotism;

ਲਾੜੀ ਚਾੜੀ ਲਾਇਤਬਾਰੁ ॥

laarree chaarree laaeitabaar |

clúmhilleadh, inuendo agus gossip;

ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਧਾ ਮੁਗਧੁ ਗਵਾਰੁ ॥

manamukh andhaa mugadh gavaar |

tá an manmukh féin-thoil dall, amaideach agus aineolach.

ਲਾਹੇ ਕਾਰਣਿ ਆਇਆ ਜਗਿ ॥

laahe kaaran aaeaa jag |

Ar mhaithe le brabús an Tiarna a thuilleamh, tagann an mortal isteach sa domhan.

ਹੋਇ ਮਜੂਰੁ ਗਇਆ ਠਗਾਇ ਠਗਿ ॥

hoe majoor geaa tthagaae tthag |

Ach ní oibrítear ach sclábhaí de, agus cuireann an mugóir, Maya, isteach air.

ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਪੂੰਜੀ ਵੇਸਾਹੁ ॥

laahaa naam poonjee vesaahu |

Duine a thuilleann brabús Naam, le príomhchathair an chreidimh,

ਨਾਨਕ ਸਚੀ ਪਤਿ ਸਚਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ॥੧੩॥

naanak sachee pat sachaa paatisaahu |13|

A Nanak, tá fíor-onóir ag an bhFíor-Rí Uachtarach. ||13||