ಔಂಕಾರ

(ಪುಟ: 4)

ਜਿਨਿ ਜਾਤਾ ਸੋ ਤਿਸ ਹੀ ਜੇਹਾ ॥

jin jaataa so tis hee jehaa |

ಭಗವಂತನನ್ನು ತಿಳಿದವನು ಅವನಂತೆಯೇ ಆಗುತ್ತಾನೆ.

ਅਤਿ ਨਿਰਮਾਇਲੁ ਸੀਝਸਿ ਦੇਹਾ ॥

at niramaaeil seejhas dehaa |

ಅವನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಿರ್ಮಲನಾಗುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನ ದೇಹವು ಪವಿತ್ರವಾಗುತ್ತದೆ.

ਰਹਸੀ ਰਾਮੁ ਰਿਦੈ ਇਕ ਭਾਇ ॥

rahasee raam ridai ik bhaae |

ಅವನ ಹೃದಯವು ಸಂತೋಷವಾಗಿದೆ, ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದೆ.

ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਸਾਚਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੧੦॥

antar sabad saach liv laae |10|

ಅವನು ತನ್ನ ಗಮನವನ್ನು ಶಾಬಾದ್‌ನ ನಿಜವಾದ ಪದದ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತಾನೆ. ||10||

ਰੋਸੁ ਨ ਕੀਜੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਜੈ ਰਹਣੁ ਨਹੀ ਸੰਸਾਰੇ ॥

ros na keejai amrit peejai rahan nahee sansaare |

ಕೋಪಗೊಳ್ಳಬೇಡ - ಅಮೃತ ಅಮೃತದಲ್ಲಿ ಕುಡಿಯಿರಿ; ನೀವು ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಉಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ.

ਰਾਜੇ ਰਾਇ ਰੰਕ ਨਹੀ ਰਹਣਾ ਆਇ ਜਾਇ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ॥

raaje raae rank nahee rahanaa aae jaae jug chaare |

ಆಳುವ ರಾಜರು ಮತ್ತು ಬಡವರು ಉಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ನಾಲ್ಕು ಯುಗಗಳಲ್ಲಿ ಬಂದು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ.

ਰਹਣ ਕਹਣ ਤੇ ਰਹੈ ਨ ਕੋਈ ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਕਰਉ ਬਿਨੰਤੀ ॥

rahan kahan te rahai na koee kis peh krau binantee |

ಎಲ್ಲರೂ ಉಳಿಯುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಅವರಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಉಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ; ನನ್ನ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯನ್ನು ಯಾರಿಗೆ ಸಲ್ಲಿಸಬೇಕು?

ਏਕੁ ਸਬਦੁ ਰਾਮ ਨਾਮ ਨਿਰੋਧਰੁ ਗੁਰੁ ਦੇਵੈ ਪਤਿ ਮਤੀ ॥੧੧॥

ek sabad raam naam nirodhar gur devai pat matee |11|

ಒಂದೇ ಶಬ್ದ, ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು, ನಿಮ್ಮನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ವಿಫಲಗೊಳಿಸುವುದಿಲ್ಲ; ಗುರುವು ಗೌರವ ಮತ್ತು ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ. ||11||

ਲਾਜ ਮਰੰਤੀ ਮਰਿ ਗਈ ਘੂਘਟੁ ਖੋਲਿ ਚਲੀ ॥

laaj marantee mar gee ghooghatt khol chalee |

ನನ್ನ ಸಂಕೋಚ ಮತ್ತು ಹಿಂಜರಿಕೆಯು ಸತ್ತು ಹೋಗಿದೆ ಮತ್ತು ನಾನು ನನ್ನ ಮುಖವನ್ನು ಅನಾವರಣಗೊಳಿಸುತ್ತೇನೆ.

ਸਾਸੁ ਦਿਵਾਨੀ ਬਾਵਰੀ ਸਿਰ ਤੇ ਸੰਕ ਟਲੀ ॥

saas divaanee baavaree sir te sank ttalee |

ನನ್ನ ಹುಚ್ಚು, ಹುಚ್ಚು ಅತ್ತೆಯಿಂದ ಗೊಂದಲ ಮತ್ತು ಅನುಮಾನವನ್ನು ನನ್ನ ತಲೆಯಿಂದ ತೆಗೆದುಹಾಕಲಾಗಿದೆ.

ਪ੍ਰੇਮਿ ਬੁਲਾਈ ਰਲੀ ਸਿਉ ਮਨ ਮਹਿ ਸਬਦੁ ਅਨੰਦੁ ॥

prem bulaaee ralee siau man meh sabad anand |

ನನ್ನ ಪ್ರಿಯನು ನನ್ನನ್ನು ಸಂತೋಷದ ಮುದ್ದುಗಳಿಂದ ಕರೆದಿದ್ದಾನೆ; ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಶಬ್ದದ ಆನಂದದಿಂದ ತುಂಬಿದೆ.

ਲਾਲਿ ਰਤੀ ਲਾਲੀ ਭਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਈ ਨਿਚਿੰਦੁ ॥੧੨॥

laal ratee laalee bhee guramukh bhee nichind |12|

ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿದ ನಾನು ಗುರುಮುಖನಾಗಿದ್ದೇನೆ ಮತ್ತು ನಿರಾತಂಕನಾಗಿದ್ದೇನೆ. ||12||

ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਜਪਿ ਸਾਰੁ ॥

laahaa naam ratan jap saar |

ನಾಮದ ರತ್ನವನ್ನು ಪಠಿಸಿ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಲಾಭವನ್ನು ಗಳಿಸಿ.

ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਬੁਰਾ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥

lab lobh buraa ahankaar |

ದುರಾಶೆ, ದುರಾಸೆ, ದುಷ್ಟ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರ;

ਲਾੜੀ ਚਾੜੀ ਲਾਇਤਬਾਰੁ ॥

laarree chaarree laaeitabaar |

ಅಪಪ್ರಚಾರ, ಅಪಪ್ರಚಾರ ಮತ್ತು ಗಾಸಿಪ್;

ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਧਾ ਮੁਗਧੁ ਗਵਾਰੁ ॥

manamukh andhaa mugadh gavaar |

ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನು ಕುರುಡ, ಮೂರ್ಖ ಮತ್ತು ಅಜ್ಞಾನಿ.

ਲਾਹੇ ਕਾਰਣਿ ਆਇਆ ਜਗਿ ॥

laahe kaaran aaeaa jag |

ಭಗವಂತನ ಲಾಭವನ್ನು ಗಳಿಸುವ ಸಲುವಾಗಿ, ಮರ್ತ್ಯನು ಪ್ರಪಂಚಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಾನೆ.

ਹੋਇ ਮਜੂਰੁ ਗਇਆ ਠਗਾਇ ਠਗਿ ॥

hoe majoor geaa tthagaae tthag |

ಆದರೆ ಅವನು ಕೇವಲ ಗುಲಾಮ ಕೆಲಸಗಾರನಾಗುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಮಗ್ಗರ್ ಮಾಯಾದಿಂದ ಮಗ್ ಆಗುತ್ತಾನೆ.

ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਪੂੰਜੀ ਵੇਸਾਹੁ ॥

laahaa naam poonjee vesaahu |

ನಂಬಿಕೆಯ ಬಂಡವಾಳದಿಂದ ನಾಮದ ಲಾಭವನ್ನು ಗಳಿಸುವವನು,

ਨਾਨਕ ਸਚੀ ਪਤਿ ਸਚਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ॥੧੩॥

naanak sachee pat sachaa paatisaahu |13|

ಓ ನಾನಕ್, ನಿಜವಾದ ಸರ್ವೋಚ್ಚ ರಾಜನಿಂದ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಗೌರವಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ||13||