Oankaar

(Pagina: 4)

ਜਿਨਿ ਜਾਤਾ ਸੋ ਤਿਸ ਹੀ ਜੇਹਾ ॥

jin jaataa so tis hee jehaa |

Qui cognoscit Dominum, similis factus est illi.

ਅਤਿ ਨਿਰਮਾਇਲੁ ਸੀਝਸਿ ਦੇਹਾ ॥

at niramaaeil seejhas dehaa |

Omnino immaculatus fit, et corpus eius sanctificatur.

ਰਹਸੀ ਰਾਮੁ ਰਿਦੈ ਇਕ ਭਾਇ ॥

rahasee raam ridai ik bhaae |

Gaudet cor eius, amans unum Dominum.

ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਸਾਚਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੧੦॥

antar sabad saach liv laae |10|

Intimum in verum Verbum Shabad intendit suam amanter. ||10||

ਰੋਸੁ ਨ ਕੀਜੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਜੈ ਰਹਣੁ ਨਹੀ ਸੰਸਾਰੇ ॥

ros na keejai amrit peejai rahan nahee sansaare |

Ne irascaris - bibe in nectare ambrosiali; in hoc mundo non manebitis in perpetuum.

ਰਾਜੇ ਰਾਇ ਰੰਕ ਨਹੀ ਰਹਣਾ ਆਇ ਜਾਇ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ॥

raaje raae rank nahee rahanaa aae jaae jug chaare |

Reges inopes regnandi non remanebunt; per quattuor secula veniunt et vadunt.

ਰਹਣ ਕਹਣ ਤੇ ਰਹੈ ਨ ਕੋਈ ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਕਰਉ ਬਿਨੰਤੀ ॥

rahan kahan te rahai na koee kis peh krau binantee |

Quisque dicit quod manebunt, sed nullus ex eis remanet; ad quem orabo?

ਏਕੁ ਸਬਦੁ ਰਾਮ ਨਾਮ ਨਿਰੋਧਰੁ ਗੁਰੁ ਦੇਵੈ ਪਤਿ ਮਤੀ ॥੧੧॥

ek sabad raam naam nirodhar gur devai pat matee |11|

Non deficiet tibi unus Shabad, nomen Domini; Guru dat honorem et intellectum. ||11||

ਲਾਜ ਮਰੰਤੀ ਮਰਿ ਗਈ ਘੂਘਟੁ ਖੋਲਿ ਚਲੀ ॥

laaj marantee mar gee ghooghatt khol chalee |

Verecundia mea et haesitatio mortua est et abiit, et revelata facie ambulo.

ਸਾਸੁ ਦਿਵਾਨੀ ਬਾਵਰੀ ਸਿਰ ਤੇ ਸੰਕ ਟਲੀ ॥

saas divaanee baavaree sir te sank ttalee |

Insanis et insana turbatio et dubitatio meo abducta est supra caput socrus.

ਪ੍ਰੇਮਿ ਬੁਲਾਈ ਰਲੀ ਸਿਉ ਮਨ ਮਹਿ ਸਬਦੁ ਅਨੰਦੁ ॥

prem bulaaee ralee siau man meh sabad anand |

Dilectus me blandis advocavit blanditiis; mens mea repletur beatitudine Shabad.

ਲਾਲਿ ਰਤੀ ਲਾਲੀ ਭਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਈ ਨਿਚਿੰਦੁ ॥੧੨॥

laal ratee laalee bhee guramukh bhee nichind |12|

Dilecti mei amore imbutus, Gurmukh factus sum, et securus. ||12||

ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਜਪਿ ਸਾਰੁ ॥

laahaa naam ratan jap saar |

Cantate gemmam Naam et lucrum Domini promereri.

ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਬੁਰਾ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥

lab lobh buraa ahankaar |

Avaritia, avaritia, malum et egotismus;

ਲਾੜੀ ਚਾੜੀ ਲਾਇਤਬਾਰੁ ॥

laarree chaarree laaeitabaar |

calumniis, inuendo et rumore;

ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਧਾ ਮੁਗਧੁ ਗਵਾਰੁ ॥

manamukh andhaa mugadh gavaar |

superbum manmukh caecum, stultum et ignarum esse.

ਲਾਹੇ ਕਾਰਣਿ ਆਇਆ ਜਗਿ ॥

laahe kaaran aaeaa jag |

Promerendae gratia Domini mortale venit in mundum.

ਹੋਇ ਮਜੂਰੁ ਗਇਆ ਠਗਾਇ ਠਗਿ ॥

hoe majoor geaa tthagaae tthag |

Sed servilis fit operarius, et insidiatur a insidiante Maya.

ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਪੂੰਜੀ ਵੇਸਾਹੁ ॥

laahaa naam poonjee vesaahu |

Naam qui meretur utilitatem capitis fidei;

ਨਾਨਕ ਸਚੀ ਪਤਿ ਸਚਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ॥੧੩॥

naanak sachee pat sachaa paatisaahu |13|

O Nanak, a vero summo rege vere honoratur. ||13||