Y mae un sy'n adnabod yr Arglwydd, yn dod yn debyg iddo.
Mae'n dod yn hollol berffaith, a'i gorff yn cael ei sancteiddio.
Mae ei galon yn ddedwydd, mewn cariad â'r Un Arglwydd.
Mae'n canolbwyntio ei sylw'n ddwfn oddi mewn i Wir Air y Shabad. ||10||
Peidiwch â gwylltio - yfwch yn y Nectar Ambrosial; nid arhoswch yn y byd hwn am byth.
Nid erys y brenhinoedd llywodraethol a'r tlodion; y maent yn dyfod ac yn myned, ar hyd y pedair oes.
Mae pawb yn dweud y byddant yn aros, ond nid oes yr un ohonynt yn aros; at bwy yr offrymwn fy ngweddi?
Ni bydd yr Un Shabad, Enw'r Arglwydd, byth yn dy fethu; mae'r Guru yn rhoi anrhydedd a dealltwriaeth. ||11||
Mae fy swildod a phetruster wedi marw a mynd, ac yr wyf yn cerdded gyda fy wyneb dadorchuddio.
Mae'r dryswch a'r amheuaeth gan fy mam-yng-nghyfraith wallgof, wallgof wedi'i symud o dros fy mhen.
Y mae fy Anwylyd wedi fy ngwysio â chalon lawen; llenwir fy meddwl â gwynfyd y Shabad.
Wedi fy trwytho â Chariad fy Anwylyd, rwyf wedi dod yn Gurmukh, ac yn ddiofal. ||12||
Cana gem y Naam, ac ennill elw yr Arglwydd.
Trachwant, afarwydd, drygioni ac egotistiaeth;
athrod, inuendo a chlecs;
mae'r manmukh hunan ewyllysgar yn ddall, yn ffôl ac yn anwybodus.
Er mwyn ennill elw yr Arglwydd, daw'r meidrol i'r byd.
Ond daw'n gaethwas yn unig, a chaiff ei fygio gan y mugger, Maya.
Un sy'n ennill elw'r Naam, gyda phrifddinas ffydd,
O Nanak, yn wir anrhydeddir gan y Gwir Oruchaf Frenin. ||13||