Ang nakakakilala sa Panginoon, ay nagiging katulad Niya.
Siya ay nagiging ganap na malinis, at ang kanyang katawan ay pinabanal.
Masaya ang kanyang puso, umiibig sa Nag-iisang Panginoon.
Mapagmahal niyang itinuon ang kanyang atensyon sa Tunay na Salita ng Shabad. ||10||
Huwag magalit - uminom sa Ambrosial Nectar; hindi ka mananatili sa mundong ito magpakailanman.
Ang mga naghaharing hari at ang dukha ay hindi mananatili; sila ay dumarating at umalis, sa buong apat na kapanahunan.
Sinasabi ng lahat na sila ay mananatili, ngunit wala sa kanila ang mananatili; kanino ko dapat ialay ang aking panalangin?
Ang Isang Shabad, ang Pangalan ng Panginoon, ay hinding-hindi magkukulang sa iyo; ang Guru ay nagbibigay ng karangalan at pag-unawa. ||11||
Ang aking kahihiyan at pag-aatubili ay namatay at nawala, at ako ay naglalakad na ang aking mukha ay hindi natatakpan.
Ang pagkalito at pagdududa mula sa aking baliw, baliw na biyenan ay inalis sa aking ulo.
Tinawag ako ng Aking Mahal na may masayang haplos; ang aking isip ay puno ng kaligayahan ng Shabad.
Dahil sa Pag-ibig ng aking Mahal, ako ay naging Gurmukh, at walang pakialam. ||12||
Awitin ang hiyas ng Naam, at kumita ng tubo ng Panginoon.
Kasakiman, katakawan, kasamaan at egotismo;
paninirang-puri, inuendo at tsismis;
ang kusang loob manmukh ay bulag, hangal at mangmang.
Para sa kapakanan ng kita ng Panginoon, ang mortal ay dumating sa mundo.
Ngunit siya ay naging isang manggagawang alipin, at ninakawan ng magnanakaw, si Maya.
Ang isang kumikita ng tubo ng Naam, na may kapital ng pananampalataya,
O Nanak, ay tunay na pinarangalan ng Tunay na Kataas-taasang Hari. ||13||