Ang mundo ay nasira sa landas ng Kamatayan.
Walang sinuman ang may kapangyarihang burahin ang impluwensya ni Maya.
Kung ang kayamanan ay bumisita sa tahanan ng pinakamababang payaso,
pagkakita sa yaman na iyon, lahat ay nagbibigay galang sa kanya.
Kahit tulala ay iniisip na matalino, kung siya ay mayaman.
Kung walang pagsamba sa debosyonal, ang mundo ay baliw.
Ang Isang Panginoon ay nakapaloob sa lahat.
Inihahayag Niya ang Kanyang sarili, sa mga pinagpapala Niya ng Kanyang Biyaya. ||14||
Sa buong panahon, ang Panginoon ay walang hanggang itinatag; Wala siyang paghihiganti.
Hindi siya napapailalim sa kapanganakan at kamatayan; Hindi siya sangkot sa makamundong mga gawain.
Anuman ang nakikita, ay ang Panginoon Mismo.
Nilikha ang Kanyang sarili, itinatatag Niya ang Kanyang sarili sa puso.
Siya mismo ay hindi maarok; Iniuugnay niya ang mga tao sa kanilang mga gawain.
Siya ang Daan ng Yoga, ang Buhay ng Mundo.
Ang pamumuhay ng isang matuwid na pamumuhay, ang tunay na kapayapaan ay matatagpuan.
Kung wala ang Naam, ang Pangalan ng Panginoon, paano makakatagpo ng kalayaan ang sinuman? ||15||
Kung wala ang Pangalan, kahit ang sariling katawan ay kaaway.
Bakit hindi matugunan ang Panginoon, at alisin ang sakit ng iyong isip?
Dumarating at pupunta ang manlalakbay sa highway.
Ano ang dala niya pagdating niya, at ano ang aalisin niya kapag umalis siya?