او انکار

(صفحو: 4)

ਜਿਨਿ ਜਾਤਾ ਸੋ ਤਿਸ ਹੀ ਜੇਹਾ ॥

jin jaataa so tis hee jehaa |

جيڪو رب کي سڃاڻي ٿو، سو ان جهڙو ٿي وڃي ٿو.

ਅਤਿ ਨਿਰਮਾਇਲੁ ਸੀਝਸਿ ਦੇਹਾ ॥

at niramaaeil seejhas dehaa |

هو بلڪل بي عيب ٿي ويندو آهي، ۽ هن جو جسم مقدس ٿي ويندو آهي.

ਰਹਸੀ ਰਾਮੁ ਰਿਦੈ ਇਕ ਭਾਇ ॥

rahasee raam ridai ik bhaae |

هن جي دل خوش آهي، هڪ رب جي محبت ۾.

ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਸਾਚਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੧੦॥

antar sabad saach liv laae |10|

هو محبت سان پنهنجو توجهه دل ۾ رکي ٿو لفظ جي سچي ڪلام تي. ||10||

ਰੋਸੁ ਨ ਕੀਜੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਜੈ ਰਹਣੁ ਨਹੀ ਸੰਸਾਰੇ ॥

ros na keejai amrit peejai rahan nahee sansaare |

ناراض نه ٿيو - Ambrosial Nectar ۾ پيئو؛ تون هميشه لاءِ هن دنيا ۾ نه رهندين.

ਰਾਜੇ ਰਾਇ ਰੰਕ ਨਹੀ ਰਹਣਾ ਆਇ ਜਾਇ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ॥

raaje raae rank nahee rahanaa aae jaae jug chaare |

حڪمران بادشاهن ۽ فقيرن کي نه رهندا؛ اهي اچن ٿا ۽ وڃن ٿا، چئن سالن ۾.

ਰਹਣ ਕਹਣ ਤੇ ਰਹੈ ਨ ਕੋਈ ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਕਰਉ ਬਿਨੰਤੀ ॥

rahan kahan te rahai na koee kis peh krau binantee |

هر ڪو چوي ٿو ته اهي رهندا، پر انهن مان ڪو به نه رهندو. مون کي پنهنجي دعا ڪنهن کي ڏيڻ گهرجي؟

ਏਕੁ ਸਬਦੁ ਰਾਮ ਨਾਮ ਨਿਰੋਧਰੁ ਗੁਰੁ ਦੇਵੈ ਪਤਿ ਮਤੀ ॥੧੧॥

ek sabad raam naam nirodhar gur devai pat matee |11|

هڪ لفظ، رب جو نالو، توهان کي ڪڏهن به ناڪام نه ٿيندو. گرو عزت ۽ سمجھ ڏئي ٿو. ||11||

ਲਾਜ ਮਰੰਤੀ ਮਰਿ ਗਈ ਘੂਘਟੁ ਖੋਲਿ ਚਲੀ ॥

laaj marantee mar gee ghooghatt khol chalee |

منھنجو شرم ۽ جھجڪ مري ويو ۽ ھليو ويو، ۽ مان پنھنجي منھن کي بي نقاب ڪري ھلندو رھيس.

ਸਾਸੁ ਦਿਵਾਨੀ ਬਾਵਰੀ ਸਿਰ ਤੇ ਸੰਕ ਟਲੀ ॥

saas divaanee baavaree sir te sank ttalee |

منهنجي چريو، چريو ساس جو مونجهارو ۽ شڪ منهنجي مٿي تان هٽي ويو آهي.

ਪ੍ਰੇਮਿ ਬੁਲਾਈ ਰਲੀ ਸਿਉ ਮਨ ਮਹਿ ਸਬਦੁ ਅਨੰਦੁ ॥

prem bulaaee ralee siau man meh sabad anand |

منھنجو محبوب مون کي خوشيءَ جي لھرن سان سڏيو آھي. منهنجو ذهن شبد جي نعمتن سان ڀريل آهي.

ਲਾਲਿ ਰਤੀ ਲਾਲੀ ਭਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਈ ਨਿਚਿੰਦੁ ॥੧੨॥

laal ratee laalee bhee guramukh bhee nichind |12|

مان پنهنجي محبوب جي محبت سان متاثر ٿي، گرومڪ ۽ بي پرواهه ٿي چڪو آهيان. ||12||

ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਜਪਿ ਸਾਰੁ ॥

laahaa naam ratan jap saar |

نام جو زيور ڳايو، ۽ رب جو فائدو حاصل ڪريو.

ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਬੁਰਾ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥

lab lobh buraa ahankaar |

لالچ، لالچ، بڇڙائي ۽ انا؛

ਲਾੜੀ ਚਾੜੀ ਲਾਇਤਬਾਰੁ ॥

laarree chaarree laaeitabaar |

بدمعاشي، ڪوڙ ۽ گپ شپ؛

ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਧਾ ਮੁਗਧੁ ਗਵਾਰੁ ॥

manamukh andhaa mugadh gavaar |

خود غرض انسان انڌو، بيوقوف ۽ جاهل هوندو آهي.

ਲਾਹੇ ਕਾਰਣਿ ਆਇਆ ਜਗਿ ॥

laahe kaaran aaeaa jag |

رب جي نفعو ڪمائڻ خاطر، فاني دنيا ۾ اچي ٿو.

ਹੋਇ ਮਜੂਰੁ ਗਇਆ ਠਗਾਇ ਠਗਿ ॥

hoe majoor geaa tthagaae tthag |

پر هو صرف هڪ غلام مزدور بڻجي وڃي ٿو، ۽ مايا جي ٺڳيءَ کان ڦريو وڃي ٿو.

ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਪੂੰਜੀ ਵੇਸਾਹੁ ॥

laahaa naam poonjee vesaahu |

جيڪو ڪمائي ٿو نفعو نام جو، ايمان جي سرمائي سان،

ਨਾਨਕ ਸਚੀ ਪਤਿ ਸਚਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ॥੧੩॥

naanak sachee pat sachaa paatisaahu |13|

اي نانڪ، سچ پچ سُپريم بادشاهه طرفان عزت وارو آهي. ||13||