آنند صاحب

(صفحه: 9)

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਿਤ ਜਪਿਹੁ ਜੀਅਹੁ ਲਾਹਾ ਖਟਿਹੁ ਦਿਹਾੜੀ ॥

har har nit japihu jeeahu laahaa khattihu dihaarree |

ای جان من پیوسته در خداوند فکر کن، حر، حر، و سود خود را روزانه جمع خواهی کرد.

ਏਹੁ ਧਨੁ ਤਿਨਾ ਮਿਲਿਆ ਜਿਨ ਹਰਿ ਆਪੇ ਭਾਣਾ ॥

ehu dhan tinaa miliaa jin har aape bhaanaa |

این ثروت را کسانی به دست می آورند که مورد رضایت پروردگار هستند.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਰਾਸਿ ਮੇਰੀ ਮਨੁ ਹੋਆ ਵਣਜਾਰਾ ॥੩੧॥

kahai naanak har raas meree man hoaa vanajaaraa |31|

می گوید نانک، خداوند سرمایه من است و ذهن من تاجر است. ||31||

ਏ ਰਸਨਾ ਤੂ ਅਨ ਰਸਿ ਰਾਚਿ ਰਹੀ ਤੇਰੀ ਪਿਆਸ ਨ ਜਾਇ ॥

e rasanaa too an ras raach rahee teree piaas na jaae |

ای زبانم، تو غرق در ذائقه های دیگر شدی، اما آرزوی تشنه ات سیراب نمی شود.

ਪਿਆਸ ਨ ਜਾਇ ਹੋਰਤੁ ਕਿਤੈ ਜਿਚਰੁ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਲੈ ਨ ਪਾਇ ॥

piaas na jaae horat kitai jichar har ras palai na paae |

تا زمانی که به ذات لطیف خداوند دست یابید، تشنگی شما به هیچ وجه سیراب نخواهد شد.

ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਇ ਪਲੈ ਪੀਐ ਹਰਿ ਰਸੁ ਬਹੁੜਿ ਨ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਲਾਗੈ ਆਇ ॥

har ras paae palai peeai har ras bahurr na trisanaa laagai aae |

اگر جوهر لطیف خداوند را به دست آورید و در این ذات خداوند بنوشید، دیگر از هوس مضطرب نخواهید شد.

ਏਹੁ ਹਰਿ ਰਸੁ ਕਰਮੀ ਪਾਈਐ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਜਿਸੁ ਆਇ ॥

ehu har ras karamee paaeeai satigur milai jis aae |

این جوهر لطیف خداوند با کارمای خوب به دست می آید، زمانی که فرد برای ملاقات با گورو واقعی می آید.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਹੋਰਿ ਅਨ ਰਸ ਸਭਿ ਵੀਸਰੇ ਜਾ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੩੨॥

kahai naanak hor an ras sabh veesare jaa har vasai man aae |32|

ناناک می گوید، وقتی خداوند در ذهن ساکن می شود، همه ذائقه ها و ذات دیگر فراموش می شوند. ||32||

ਏ ਸਰੀਰਾ ਮੇਰਿਆ ਹਰਿ ਤੁਮ ਮਹਿ ਜੋਤਿ ਰਖੀ ਤਾ ਤੂ ਜਗ ਮਹਿ ਆਇਆ ॥

e sareeraa meriaa har tum meh jot rakhee taa too jag meh aaeaa |

ای جسم من، خداوند نور خود را به تو تزریق کرد و تو به دنیا آمدی.

ਹਰਿ ਜੋਤਿ ਰਖੀ ਤੁਧੁ ਵਿਚਿ ਤਾ ਤੂ ਜਗ ਮਹਿ ਆਇਆ ॥

har jot rakhee tudh vich taa too jag meh aaeaa |

خداوند نور خود را به شما تزریق کرد و سپس به دنیا آمدید.

ਹਰਿ ਆਪੇ ਮਾਤਾ ਆਪੇ ਪਿਤਾ ਜਿਨਿ ਜੀਉ ਉਪਾਇ ਜਗਤੁ ਦਿਖਾਇਆ ॥

har aape maataa aape pitaa jin jeeo upaae jagat dikhaaeaa |

خداوند خود مادر شماست و او خود پدر شماست. مخلوقات را آفرید و جهان را بر آنها آشکار کرد.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਬੁਝਿਆ ਤਾ ਚਲਤੁ ਹੋਆ ਚਲਤੁ ਨਦਰੀ ਆਇਆ ॥

guraparasaadee bujhiaa taa chalat hoaa chalat nadaree aaeaa |

به لطف گورو، برخی می فهمند، و سپس این یک نمایش است. به نظر می رسد فقط یک نمایش است

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਕਾ ਮੂਲੁ ਰਚਿਆ ਜੋਤਿ ਰਾਖੀ ਤਾ ਤੂ ਜਗ ਮਹਿ ਆਇਆ ॥੩੩॥

kahai naanak srisatt kaa mool rachiaa jot raakhee taa too jag meh aaeaa |33|

ناناک می گوید، او پایه و اساس کیهان را گذاشت و نور خود را تزریق کرد و سپس تو به جهان آمدی. ||33||

ਮਨਿ ਚਾਉ ਭਇਆ ਪ੍ਰਭ ਆਗਮੁ ਸੁਣਿਆ ॥

man chaau bheaa prabh aagam suniaa |

با شنیدن آمدن خدا ذهنم شاد شده است.

ਹਰਿ ਮੰਗਲੁ ਗਾਉ ਸਖੀ ਗ੍ਰਿਹੁ ਮੰਦਰੁ ਬਣਿਆ ॥

har mangal gaau sakhee grihu mandar baniaa |

ای همراهان من، برای استقبال از خداوند، سرودهای شادی بخوانید. خاندان من عمارت خداوند شده است.

ਹਰਿ ਗਾਉ ਮੰਗਲੁ ਨਿਤ ਸਖੀਏ ਸੋਗੁ ਦੂਖੁ ਨ ਵਿਆਪਏ ॥

har gaau mangal nit sakhee sog dookh na viaape |

ای همراهان من برای استقبال از خداوند پیوسته سرودهای شادی بخوانید و اندوه و رنج شما را فرا نخواهد گرفت.

ਗੁਰ ਚਰਨ ਲਾਗੇ ਦਿਨ ਸਭਾਗੇ ਆਪਣਾ ਪਿਰੁ ਜਾਪਏ ॥

gur charan laage din sabhaage aapanaa pir jaape |

خوشا به حال آن روز که به پاهای مرشد وصل شوم و در مورد پروردگار شوهرم تأمل کنم.

ਅਨਹਤ ਬਾਣੀ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਜਾਣੀ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਰਸੁ ਭੋਗੋ ॥

anahat baanee gur sabad jaanee har naam har ras bhogo |

من با جریان صوتی نابسامان و کلمه شاباد گورو آشنا شدم. من از ذات متعالی خداوند، نام پروردگار، لذت می برم.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਿ ਮਿਲਿਆ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਜੋਗੋ ॥੩੪॥

kahai naanak prabh aap miliaa karan kaaran jogo |34|

می گوید ناناک، خدا خودش مرا ملاقات کرده است. او فاعل است، عامل اسباب. ||34||

ਏ ਸਰੀਰਾ ਮੇਰਿਆ ਇਸੁ ਜਗ ਮਹਿ ਆਇ ਕੈ ਕਿਆ ਤੁਧੁ ਕਰਮ ਕਮਾਇਆ ॥

e sareeraa meriaa is jag meh aae kai kiaa tudh karam kamaaeaa |

ای تن من چرا به این دنیا آمده ای؟ چه اقداماتی انجام داده اید؟