رہراث صاحب

(صفحو: 16)


ਦੂਖ ਰੋਗ ਸੰਤਾਪ ਉਤਰੇ ਸੁਣੀ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ॥
dookh rog santaap utare sunee sachee baanee |

درد، بيماريون ۽ تڪليفون دور ٿي ويون، سچي باني ٻڌي.

ਸੰਤ ਸਾਜਨ ਭਏ ਸਰਸੇ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਜਾਣੀ ॥
sant saajan bhe sarase poore gur te jaanee |

اولياءَ ۽ سندن دوست خوشيءَ ۾ آهن، ڪامل گرو کي سڃاڻي.

ਸੁਣਤੇ ਪੁਨੀਤ ਕਹਤੇ ਪਵਿਤੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰੇ ॥
sunate puneet kahate pavit satigur rahiaa bharapoore |

ٻڌندڙ خالص آهن ۽ ڳالهائيندڙ خالص آهن. سچو گرو تمام پکڙيل ۽ ڦهليل آهي.

ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕੁ ਗੁਰ ਚਰਣ ਲਾਗੇ ਵਾਜੇ ਅਨਹਦ ਤੂਰੇ ॥੪੦॥੧॥
binavant naanak gur charan laage vaaje anahad toore |40|1|

نانڪ کي دعا آهي، گرو جي پيرن کي ڇهڻ سان، آسماني بگل جو اڻڄاتل آواز وائبرٽ ۽ گونج ٿو. ||40||1||

ਮੁੰਦਾਵਣੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
mundaavanee mahalaa 5 |

منڊاواڻي، پنجين مهل:

ਥਾਲ ਵਿਚਿ ਤਿੰਨਿ ਵਸਤੂ ਪਈਓ ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਵੀਚਾਰੋ ॥
thaal vich tin vasatoo peeo sat santokh veechaaro |

هن پليٽ تي، ٽي شيون رکيل آهن: سچائي، قناعت ۽ غور.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਠਾਕੁਰ ਕਾ ਪਇਓ ਜਿਸ ਕਾ ਸਭਸੁ ਅਧਾਰੋ ॥
amrit naam tthaakur kaa peio jis kaa sabhas adhaaro |

اسان جي پالڻھار ۽ مالڪ جو نالو، نالو جو امرت وارو امرت، پڻ ان تي رکيل آھي. اهو سڀني جو سهارو آهي.

ਜੇ ਕੋ ਖਾਵੈ ਜੇ ਕੋ ਭੁੰਚੈ ਤਿਸ ਕਾ ਹੋਇ ਉਧਾਰੋ ॥
je ko khaavai je ko bhunchai tis kaa hoe udhaaro |

جيڪو ان کي کائي ٿو ۽ ان مان لطف اندوز ٿئي ٿو، بچايو ويندو.

ਏਹ ਵਸਤੁ ਤਜੀ ਨਹ ਜਾਈ ਨਿਤ ਨਿਤ ਰਖੁ ਉਰਿ ਧਾਰੋ ॥
eh vasat tajee nah jaaee nit nit rakh ur dhaaro |

اھا شيءِ ڪڏھن به وساري نٿي سگھجي؛ اهو هميشه ۽ هميشه پنهنجي ذهن ۾ رکو.

ਤਮ ਸੰਸਾਰੁ ਚਰਨ ਲਗਿ ਤਰੀਐ ਸਭੁ ਨਾਨਕ ਬ੍ਰਹਮ ਪਸਾਰੋ ॥੧॥
tam sansaar charan lag tareeai sabh naanak braham pasaaro |1|

رب جي پيرن کي پڪڙڻ سان، اونداهي سمنڊ پار ٿي ويو آهي. اي نانڪ، اهو سڀ خدا جي وسعت آهي. ||1||

ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |

سالڪ، پنجون مهل:

ਤੇਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾਤੋ ਨਾਹੀ ਮੈਨੋ ਜੋਗੁ ਕੀਤੋਈ ॥
teraa keetaa jaato naahee maino jog keetoee |

مون ان جي قدر نه ڪئي آهي جيڪو تو مون لاءِ ڪيو آهي، رب. صرف تون ئي مون کي لائق بڻائي سگهين ٿو.

ਮੈ ਨਿਰਗੁਣਿਆਰੇ ਕੋ ਗੁਣੁ ਨਾਹੀ ਆਪੇ ਤਰਸੁ ਪਇਓਈ ॥
mai niraguniaare ko gun naahee aape taras peioee |

مان نااهل آهيان - مون وٽ ڪا به قيمت يا فضيلت نه آهي. توهان مون تي رحم ڪيو آهي.

ਤਰਸੁ ਪਇਆ ਮਿਹਰਾਮਤਿ ਹੋਈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਜਣੁ ਮਿਲਿਆ ॥
taras peaa miharaamat hoee satigur sajan miliaa |

تو مون تي رحم ڪيو، ۽ مون کي پنهنجي رحمت سان نوازيو، ۽ مون کي سچو گرو، منهنجو دوست مليو آهي.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਤਾਂ ਜੀਵਾਂ ਤਨੁ ਮਨੁ ਥੀਵੈ ਹਰਿਆ ॥੧॥
naanak naam milai taan jeevaan tan man theevai hariaa |1|

اي نانڪ، جيڪڏهن مون کي نالي سان برڪت ملي، مان جيئرو آهيان، ۽ منهنجو جسم ۽ دماغ ڦٽي ٿو. ||1||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਤਿਥੈ ਤੂ ਸਮਰਥੁ ਜਿਥੈ ਕੋਇ ਨਾਹਿ ॥
tithai too samarath jithai koe naeh |

جتي تون آهين، رب العالمين، اتي ٻيو ڪو به ناهي.

ਓਥੈ ਤੇਰੀ ਰਖ ਅਗਨੀ ਉਦਰ ਮਾਹਿ ॥
othai teree rakh aganee udar maeh |

اتي، ماء جي پيٽ جي باهه ۾، توهان اسان جي حفاظت ڪئي.

ਸੁਣਿ ਕੈ ਜਮ ਕੇ ਦੂਤ ਨਾਇ ਤੇਰੈ ਛਡਿ ਜਾਹਿ ॥
sun kai jam ke doot naae terai chhadd jaeh |

تنهنجو نالو ٻڌي موت جو رسول ڀڄندو آهي.

ਭਉਜਲੁ ਬਿਖਮੁ ਅਸਗਾਹੁ ਗੁਰਸਬਦੀ ਪਾਰਿ ਪਾਹਿ ॥
bhaujal bikham asagaahu gurasabadee paar paeh |

گروءَ جي ڪلام سان، خوفناڪ، دغاباز، ناممڪن دنيا جو سمنڊ پار ٿي ويو آهي.