سدھ گوشٹ

(صفحو: 3)


ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਨਿਰੰਤਰਿ ਮੁਦ੍ਰਾ ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਦੂਰਿ ਕਰੀ ॥
antar sabad nirantar mudraa haumai mamataa door karee |

توهان جي ڪنن جي اندر اندر لفظ جي لفظ ۾ مسلسل جذب ٿيڻ ڏيو؛ انا ۽ وابستگي کي ختم ڪريو.

ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ਨਿਵਾਰੈ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸੁ ਸਮਝ ਪਰੀ ॥
kaam krodh ahankaar nivaarai gur kai sabad su samajh paree |

جنسي خواهش، ڪاوڙ ۽ انا کي ڇڏي ڏيو، ۽ گرو جي ڪلام جي ذريعي، صحيح سمجھ حاصل ڪريو.

ਖਿੰਥਾ ਝੋਲੀ ਭਰਿਪੁਰਿ ਰਹਿਆ ਨਾਨਕ ਤਾਰੈ ਏਕੁ ਹਰੀ ॥
khinthaa jholee bharipur rahiaa naanak taarai ek haree |

توهان جي پيچ ٿيل ڪوٽ ۽ بيگنگ پيالو لاء، ڏسو رب خدا هر جڳهه تي پکڙيل ۽ ڦهليل آهي. اي نانڪ، هڪ رب توهان کي پار ڪري ڇڏيندو.

ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਾਚੀ ਨਾਈ ਪਰਖੈ ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਤ ਖਰੀ ॥੧੦॥
saachaa saahib saachee naaee parakhai gur kee baat kharee |10|

سچو آھي اسان جو پالڻھار ۽ پالڻھار، ۽ سچو آھي سندس نالو. ان جو تجزيو ڪريو، ۽ توهان کي گرو جو ڪلام سچو معلوم ٿيندو. ||10||

ਊਂਧਉ ਖਪਰੁ ਪੰਚ ਭੂ ਟੋਪੀ ॥
aoondhau khapar panch bhoo ttopee |

پنهنجي ذهن کي دنيا کان لاتعلقي ۾ ڦيرايو، ۽ اهو توهان جي منٿ جو پيالو ٿيڻ ڏيو. اچو ته پنجن عناصر جا سبق توهان جي ڪيپ هجن.

ਕਾਂਇਆ ਕੜਾਸਣੁ ਮਨੁ ਜਾਗੋਟੀ ॥
kaaneaa karraasan man jaagottee |

جسم کي پنهنجي مراقبي جي چٽائي ۽ ذهن کي تنهنجو ٿلهو ڪپڙو بڻجڻ ڏيو.

ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਸੰਜਮੁ ਹੈ ਨਾਲਿ ॥
sat santokh sanjam hai naal |

اچو ته سچائي، قناعت ۽ خود نظم و ضبط توهان جا ساٿي بڻجن.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥੧੧॥
naanak guramukh naam samaal |11|

اي نانڪ، گرومک جي نالي تي، رب جي نالي تي رهندو آهي. ||11||

ਕਵਨੁ ਸੁ ਗੁਪਤਾ ਕਵਨੁ ਸੁ ਮੁਕਤਾ ॥
kavan su gupataa kavan su mukataa |

”ڪير لڪيل آهي، ڪير آزاد آهي؟

ਕਵਨੁ ਸੁ ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਜੁਗਤਾ ॥
kavan su antar baahar jugataa |

ڪير باطني ۽ ظاهري طور متحد آهي؟

ਕਵਨੁ ਸੁ ਆਵੈ ਕਵਨੁ ਸੁ ਜਾਇ ॥
kavan su aavai kavan su jaae |

ڪير ٿو اچي، ڪير ٿو وڃي؟

ਕਵਨੁ ਸੁ ਤ੍ਰਿਭਵਣਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੧੨॥
kavan su tribhavan rahiaa samaae |12|

ٽنهي جهانن ۾ ڪير پکڙيل ۽ پکڙيل آهي؟" ||12||

ਘਟਿ ਘਟਿ ਗੁਪਤਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੁਕਤਾ ॥
ghatt ghatt gupataa guramukh mukataa |

هو هر دل ۾ لڪيل آهي. گرومخ آزاد ٿيو.

ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਸਬਦਿ ਸੁ ਜੁਗਤਾ ॥
antar baahar sabad su jugataa |

لفظ جي ذريعي، هڪ متحد آهي، باطني ۽ ظاهري طور تي.

ਮਨਮੁਖਿ ਬਿਨਸੈ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
manamukh binasai aavai jaae |

پاڻ سڳورا ناس ٿئي ٿو، اچي ٿو وڃي ٿو.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚਿ ਸਮਾਇ ॥੧੩॥
naanak guramukh saach samaae |13|

اي نانڪ، گرومخ سچ ۾ ملائي ٿو. ||13||

ਕਿਉ ਕਰਿ ਬਾਧਾ ਸਰਪਨਿ ਖਾਧਾ ॥
kiau kar baadhaa sarapan khaadhaa |

”ڪھڙيءَ طرح غلاميءَ ۾ جڪڙجي، مايا جي نانگ جيان کسجي؟

ਕਿਉ ਕਰਿ ਖੋਇਆ ਕਿਉ ਕਰਿ ਲਾਧਾ ॥
kiau kar khoeaa kiau kar laadhaa |

ڪو ڪيئن وڃائي ٿو، ۽ ڪيئن حاصل ڪري ٿو؟

ਕਿਉ ਕਰਿ ਨਿਰਮਲੁ ਕਿਉ ਕਰਿ ਅੰਧਿਆਰਾ ॥
kiau kar niramal kiau kar andhiaaraa |

ڪيئن هڪ بي عيب ۽ خالص ٿي سگهي ٿو؟ جهالت جي اوندهه کي ڪيئن دور ڪجي؟

ਇਹੁ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰੈ ਸੁ ਗੁਰੂ ਹਮਾਰਾ ॥੧੪॥
eihu tat beechaarai su guroo hamaaraa |14|

جيڪو حقيقت جي هن جوهر کي سمجهي ٿو، اهو اسان جو گرو آهي." ||14||