اي نانڪ، نالو ڳايو، عظيميت جو خزانو. ||5||
پيار ۽ پيار، ۽ تڙپ جو ذائقو، اندر ۾ سمايل آهي.
منهنجي ذهن ۽ جسم ۾، هي منهنجو مقصد آهي:
سندس برڪت وارو نظارو پنهنجي اکين سان ڏسي، مان امن ۾ آهيان.
منھنجو دماغ خوشيءَ ۾ اڀري ٿو، پاڪ جي پيرن کي ڌوئي ٿو.
هن جي عقيدتمندن جا ذهن ۽ جسم هن جي محبت سان ڀريل آهن.
نادر اھو آھي جيڪو پنھنجي صحبت حاصل ڪري.
مهرباني ڪري پنهنجي رحم ڪر - مهرباني ڪري، مون کي هڪ درخواست ڏيو:
گرو جي فضل سان، مان نالو ڳائي سگهان ٿو.
هن جي ساراهه ڳالهائي نه ٿي سگهي.
اي نانڪ، هو سڀني ۾ شامل آهي. ||6||
خدا بخشيندڙ رب، غريبن تي مهربان آهي.
هو پنهنجي بندن سان پيار ڪندو آهي، ۽ هو هميشه انهن تي رحم ڪندو آهي.
محسن جو سرپرست، رب العالمين، پالڻهار جهان،
سڀني جاندارن جي پرورش ڪندڙ.
بنيادي وجود، مخلوق جو خالق.
سندس عقيدتمندن جي حياتيءَ جو سهارو.
جيڪو به هن تي غور ڪندو، اهو پاڪ آهي،
محبت جي عبادت ۾ ذهن کي مرکوز ڪرڻ.
مان بيوقوف، بيوقوف ۽ جاهل آهيان.