Nanak, awitin ang Naam, ang kayamanan ng kahusayan. ||5||
Ang pag-ibig at pagmamahal, at ang lasa ng pananabik, ay bumangon sa loob;
sa loob ng aking isip at katawan, ito ang aking layunin:
tinitingnan ng aking mga mata ang Kanyang Pinagpalang Pangitain, ako ay nasa kapayapaan.
Ang aking isip ay namumulaklak sa lubos na kaligayahan, naghuhugas ng mga paa ng Banal.
Ang isipan at katawan ng Kanyang mga deboto ay nilalagyan ng Kanyang Pag-ibig.
Bihira ang nakakakuha ng kanilang kumpanya.
Ipakita ang Iyong awa - mangyaring, ibigay sa akin ang isang kahilingang ito:
sa pamamagitan ng Grasya ni Guru, nawa'y awitin ko ang Naam.
Ang Kanyang mga Papuri ay hindi masasabi;
O Nanak, Siya ay nakapaloob sa lahat. ||6||
Ang Diyos, ang Mapagpatawad na Panginoon, ay mabait sa mga dukha.
Mahal Niya ang Kanyang mga deboto, at lagi Siyang maawain sa kanila.
Ang Patron ng walang patron, ang Panginoon ng Uniberso, ang Sustainer ng mundo,
ang Tagapag-alaga ng lahat ng nilalang.
Ang Primal Being, ang Lumikha ng Paglikha.
Ang Suporta ng hininga ng buhay ng Kanyang mga deboto.
Ang sinumang nagbubulay-bulay sa Kanya ay pinabanal,
itinutuon ang isip sa mapagmahal na pagsamba sa debosyonal.
Ako ay hindi karapat-dapat, mababang-loob at ignorante.