एक मुक्त होतो, आणि सन्मानाने घरी परततो. ||२३||
एक गाठ सुटली की शरीर वेगळे होते.
पाहा, जग अधोगतीकडे आहे; तो पूर्णपणे नष्ट होईल.
फक्त एकच जो सूर्यप्रकाश आणि सावलीत एकसारखा दिसतो
त्याचे बंधन तुटले आहे; तो मुक्त होतो आणि घरी परततो.
माया रिक्त आणि क्षुद्र आहे; तिने जगाची फसवणूक केली आहे.
असे प्रारब्ध भूतकाळातील कृतींनी पूर्वनियोजित असते.
तारुण्य वाया जात आहे; म्हातारपण आणि मृत्यू डोक्यावर फिरत आहे.
पाण्यावर एकपेशीय वनस्पतींप्रमाणे शरीर तुटते. ||24||
देव स्वतः तिन्ही लोकांमध्ये प्रकट होतो.
युगानुयुगे, तो महान दाता आहे; इतर अजिबात नाही.
जसे तुला आवडते, तू आमचे रक्षण आणि रक्षण करतोस.
मी परमेश्वराची स्तुती मागतो, जे मला सन्मान आणि श्रेय देतात.
जागृत आणि जागरूक राहून, हे परमेश्वरा, मी तुला प्रसन्न करतो.
जेव्हा तू मला तुझ्याशी एकरूप करतोस तेव्हा मी तुझ्यात विलीन होतो.
हे जगताच्या जीवना, मी तुझी विजयी स्तुती करतो.
गुरूंची शिकवण स्वीकारून, एक परमेश्वरात विलीन होण्याची खात्री आहे. ||२५||
तू असा मूर्खपणा का बोलतोस आणि जगाशी वाद घालतोस?
तुमचा स्वतःचा वेडेपणा पाहून तुम्ही पश्चात्ताप करून मराल.
तो जन्माला येतो, फक्त मरण्यासाठी, पण त्याला जगण्याची इच्छा नसते.