Oankaar

(Leathanach: 9)

ਮੁਕਤਿ ਭਇਆ ਪਤਿ ਸਿਉ ਘਰਿ ਜਾਇ ॥੨੩॥

mukat bheaa pat siau ghar jaae |23|

tá duine saortha, agus filleann abhaile le honóir. ||23||

ਛੀਜੈ ਦੇਹ ਖੁਲੈ ਇਕ ਗੰਢਿ ॥

chheejai deh khulai ik gandt |

Titeann an corp as a chéile, nuair a bhíonn snaidhm amháin gan cheangal.

ਛੇਆ ਨਿਤ ਦੇਖਹੁ ਜਗਿ ਹੰਢਿ ॥

chheaa nit dekhahu jag handt |

Féuch, tá an domhan ar meath; beidh sé scriosta go hiomlán.

ਧੂਪ ਛਾਵ ਜੇ ਸਮ ਕਰਿ ਜਾਣੈ ॥

dhoop chhaav je sam kar jaanai |

An t-aon duine a fhéachann ar an ghrian agus ar an scáth

ਬੰਧਨ ਕਾਟਿ ਮੁਕਤਿ ਘਰਿ ਆਣੈ ॥

bandhan kaatt mukat ghar aanai |

tá a bhannaí briste; saortar é agus filleann sé abhaile.

ਛਾਇਆ ਛੂਛੀ ਜਗਤੁ ਭੁਲਾਨਾ ॥

chhaaeaa chhoochhee jagat bhulaanaa |

Tá Maya folamh agus beag; tá calaois déanta aici ar an domhan.

ਲਿਖਿਆ ਕਿਰਤੁ ਧੁਰੇ ਪਰਵਾਨਾ ॥

likhiaa kirat dhure paravaanaa |

Tá a leithéid de chinniúint réamhordaithe ag gníomhartha san am atá caite.

ਛੀਜੈ ਜੋਬਨੁ ਜਰੂਆ ਸਿਰਿ ਕਾਲੁ ॥

chheejai joban jarooaa sir kaal |

Tá an óige ag dul amú; seanaois agus bás os cionn an chinn.

ਕਾਇਆ ਛੀਜੈ ਭਈ ਸਿਬਾਲੁ ॥੨੪॥

kaaeaa chheejai bhee sibaal |24|

Titeann an corp as a chéile, mar algaí ar an uisce. ||24||

ਜਾਪੈ ਆਪਿ ਪ੍ਰਭੂ ਤਿਹੁ ਲੋਇ ॥

jaapai aap prabhoo tihu loe |

Dia é féin le feiceáil ar fud na trí shaol.

ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਦਾਤਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥

jug jug daataa avar na koe |

Ar feadh na n-aois, is é an Gobharnóir Mór é; níl aon eile ar chor ar bith.

ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਾਖਹਿ ਰਾਖੁ ॥

jiau bhaavai tiau raakheh raakh |

De réir mar a thaitníonn sé leatsa, déanann tú sinn a chosaint agus a chaomhnú.

ਜਸੁ ਜਾਚਉ ਦੇਵੈ ਪਤਿ ਸਾਖੁ ॥

jas jaachau devai pat saakh |

Iarraim Moltaí an Tiarna, a bheannaigh mé le honóir agus le creidiúint.

ਜਾਗਤੁ ਜਾਗਿ ਰਹਾ ਤੁਧੁ ਭਾਵਾ ॥

jaagat jaag rahaa tudh bhaavaa |

Ag fanacht i do dhúiseacht agus feasach, táim sásta leat, a Thiarna.

ਜਾ ਤੂ ਮੇਲਹਿ ਤਾ ਤੁਝੈ ਸਮਾਵਾ ॥

jaa too meleh taa tujhai samaavaa |

Nuair a aontaíonn Tú liom Tú Féin, déantar mé a chumasc ionat féin.

ਜੈ ਜੈ ਕਾਰੁ ਜਪਉ ਜਗਦੀਸ ॥

jai jai kaar jpau jagadees |

Canaim Do Mholtaí Bua, a Shaoil an Domhain.

ਗੁਰਮਤਿ ਮਿਲੀਐ ਬੀਸ ਇਕੀਸ ॥੨੫॥

guramat mileeai bees ikees |25|

Ag glacadh le Teagasc an Ghúrú, tá duine cinnte a chumasc san Aon Tiarna. ||25||

ਝਖਿ ਬੋਲਣੁ ਕਿਆ ਜਗ ਸਿਉ ਵਾਦੁ ॥

jhakh bolan kiaa jag siau vaad |

Cén fáth a labhraíonn tú nonsens den sórt sin, agus argóint leis an domhan?

ਝੂਰਿ ਮਰੈ ਦੇਖੈ ਪਰਮਾਦੁ ॥

jhoor marai dekhai paramaad |

Gheobhaidh tú bás ag aithrí, nuair a fheiceann tú do ghealtacht féin.

ਜਨਮਿ ਮੂਏ ਨਹੀ ਜੀਵਣ ਆਸਾ ॥

janam mooe nahee jeevan aasaa |

Tá sé a rugadh, ach amháin chun bás, ach ní mian leis maireachtáil.