Y mae mor anhawdd cael yr ymgnawdoliad dynol hwn, a heb y Naam, ofer a diwerth ydyw y cwbl.
Yn awr, yn y tymhor mwyaf ffodus hwn, nid yw yn planu had Enw yr Arglwydd ; beth fydd yr enaid newynog yn ei fwyta, yn y byd o hyn ymlaen?
Mae'r manmukhiaid hunan ewyllysgar yn cael eu geni dro ar ôl tro. O Nanac, y fath yw Ewyllys yr Arglwydd. ||2||
Salok, Mehl Cyntaf:
Mae'r goeden simmal yn union fel saeth; mae'n dal iawn, ac yn drwchus iawn.
Ond mae'r adar hynny sy'n ymweld ag ef, gobeithio, yn gadael yn siomedig.
Mae ei ffrwythau yn ddi-flas, ei flodau'n gyfoglyd, a'i ddail yn ddiwerth.
Melysrwydd a gostyngeiddrwydd, O Nanak, yw hanfod rhinwedd a daioni.
Mae pawb yn ymgrymu iddo'i hun; nid oes neb yn ymgrymu i'r llall.
Pan roddir rhywbeth ar y raddfa gydbwyso a'i bwyso, mae'r ochr sy'n disgyn yn drymach.
Y mae y pechadur, fel yr heliwr ceirw, yn ymgrymu ddwywaith cymaint.
Ond beth a ellir ei gyflawni trwy ymgrymu'r pen, pan fo'r galon yn amhur? ||1||
Mehl Cyntaf:
Rydych chi'n darllen eich llyfrau ac yn dweud eich gweddïau, ac yna'n cymryd rhan mewn dadl;
yr wyt yn addoli meini ac yn eistedd fel crëyr, yn esgus bod yn Samaadhi.
Yr wyt yn dweud celwydd â'th enau, ac yn addurno'ch hun ag addurniadau gwerthfawr;
rydych chi'n adrodd tair llinell y Gayatri deirgwaith y dydd.
Amgylch dy wddf y mae rosari, ac ar dy dalcen y mae nod cysegredig;
ar dy ben y mae twrban, ac yr wyt yn gwisgo dau frethyn lwyn.
Pe baech yn gwybod natur Duw,