آسا کی وار

(صفحو: 18)


ਫਲੁ ਤੇਵੇਹੋ ਪਾਈਐ ਜੇਵੇਹੀ ਕਾਰ ਕਮਾਈਐ ॥
fal teveho paaeeai jevehee kaar kamaaeeai |

جيئن ته اسان جيڪي عمل ڪندا آهيون، تيئن اسان کي حاصل ڪيل انعام پڻ آهن.

ਜੇ ਹੋਵੈ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਾ ਧੂੜਿ ਤਿਨੑਾ ਦੀ ਪਾਈਐ ॥
je hovai poorab likhiaa taa dhoorr tinaa dee paaeeai |

جيڪڏهن اهو اڳيئي مقرر آهي ته پوءِ اوليائن جي پيرن جي مٽي ملي ٿي.

ਮਤਿ ਥੋੜੀ ਸੇਵ ਗਵਾਈਐ ॥੧੦॥
mat thorree sev gavaaeeai |10|

پر ننڍڙي ذهانت جي ڪري، اسان بي لوث خدمت جي فضيلت کي وڃائي ڇڏيو آهي. ||10||

ਹਮ ਕਿਆ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ਵਿਥਰਹ ਸੁਆਮੀ ਤੂੰ ਅਪਰ ਅਪਾਰੋ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥
ham kiaa gun tere vitharah suaamee toon apar apaaro raam raaje |

اي پالڻھار ۽ پالڻھار، مان توھان جون ڪھڙي فضيلت بيان ڪريان؟ تون لامحدود کان تمام لامحدود آهين، اي رب بادشاهه.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਾਲਾਹਹ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ਏਹਾ ਆਸ ਆਧਾਰੋ ॥
har naam saalaahah din raat ehaa aas aadhaaro |

مان رب جي نالي جي ساراهه ڪريان ٿو، ڏينهن ۽ رات؛ اهو اڪيلو منهنجي اميد ۽ حمايت آهي.

ਹਮ ਮੂਰਖ ਕਿਛੂਅ ਨ ਜਾਣਹਾ ਕਿਵ ਪਾਵਹ ਪਾਰੋ ॥
ham moorakh kichhooa na jaanahaa kiv paavah paaro |

مان بيوقوف آهيان، ۽ مون کي ڪا به خبر ناهي. مان توهان جي حدن کي ڪيئن ڳولي سگهان ٿو؟

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਹਰਿ ਦਾਸ ਪਨਿਹਾਰੋ ॥੩॥
jan naanak har kaa daas hai har daas panihaaro |3|

ٻانهو نانڪ رب جو ٻانهو آهي، رب جي ٻانهن جو پاڻي کڻندڙ آهي. ||3||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਸਚਿ ਕਾਲੁ ਕੂੜੁ ਵਰਤਿਆ ਕਲਿ ਕਾਲਖ ਬੇਤਾਲ ॥
sach kaal koorr varatiaa kal kaalakh betaal |

سچ جو ڏڪار آهي. ڪوڙ غالب آهي، ۽ ڪالي يوگا جي اونداهي دور جي اونداهي ماڻهن کي شيطانن ۾ تبديل ڪري ڇڏيو آهي.

ਬੀਉ ਬੀਜਿ ਪਤਿ ਲੈ ਗਏ ਅਬ ਕਿਉ ਉਗਵੈ ਦਾਲਿ ॥
beeo beej pat lai ge ab kiau ugavai daal |

جن پنھنجا ٻج پوکيا سي عزت سان ويا آھن. ھاڻي، ڦاٽل ٻج ڪيئن ڦٽي سگھندو؟

ਜੇ ਇਕੁ ਹੋਇ ਤ ਉਗਵੈ ਰੁਤੀ ਹੂ ਰੁਤਿ ਹੋਇ ॥
je ik hoe ta ugavai rutee hoo rut hoe |

جيڪڏهن ٻج پورو آهي، ۽ اهو مناسب موسم آهي، ته ٻج ڦوڪيندو.

ਨਾਨਕ ਪਾਹੈ ਬਾਹਰਾ ਕੋਰੈ ਰੰਗੁ ਨ ਸੋਇ ॥
naanak paahai baaharaa korai rang na soe |

اي نانڪ، علاج کان سواء، خام ڪپڙو رنگ نه ٿو ڪري سگھجي.

ਭੈ ਵਿਚਿ ਖੁੰਬਿ ਚੜਾਈਐ ਸਰਮੁ ਪਾਹੁ ਤਨਿ ਹੋਇ ॥
bhai vich khunb charraaeeai saram paahu tan hoe |

خوفِ خدا ۾ اڇو رنگ اڇو ٿئي ٿو، جيڪڏهن حياءَ جو علاج بدن جي ڪپڙي تي لڳايو وڃي.

ਨਾਨਕ ਭਗਤੀ ਜੇ ਰਪੈ ਕੂੜੈ ਸੋਇ ਨ ਕੋਇ ॥੧॥
naanak bhagatee je rapai koorrai soe na koe |1|

اي نانڪ، جيڪڏهن ڪو عقيدت پرستيءَ سان ڀريل آهي، ته سندس شهرت ڪوڙي ناهي. ||1||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਲਬੁ ਪਾਪੁ ਦੁਇ ਰਾਜਾ ਮਹਤਾ ਕੂੜੁ ਹੋਆ ਸਿਕਦਾਰੁ ॥
lab paap due raajaa mahataa koorr hoaa sikadaar |

لالچ ۽ گناهه بادشاهه ۽ وزير اعظم آهن. ڪوڙ خزاني وارو آهي.

ਕਾਮੁ ਨੇਬੁ ਸਦਿ ਪੁਛੀਐ ਬਹਿ ਬਹਿ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
kaam neb sad puchheeai beh beh kare beechaar |

جنسي خواهش، چيف ايڊوائيزر، سڏبو آهي ۽ صلاح مشورو؛ اهي سڀ گڏجي ويهندا ۽ پنهنجن منصوبن تي غور ڪندا.

ਅੰਧੀ ਰਯਤਿ ਗਿਆਨ ਵਿਹੂਣੀ ਭਾਹਿ ਭਰੇ ਮੁਰਦਾਰੁ ॥
andhee rayat giaan vihoonee bhaeh bhare muradaar |

انهن جا رعايا انڌا آهن، ۽ عقل کان سواء، اهي مئل جي خواهش کي خوش ڪرڻ جي ڪوشش ڪندا آهن.

ਗਿਆਨੀ ਨਚਹਿ ਵਾਜੇ ਵਾਵਹਿ ਰੂਪ ਕਰਹਿ ਸੀਗਾਰੁ ॥
giaanee nacheh vaaje vaaveh roop kareh seegaar |

روحاني طور تي عقلمند رقص ڪن ٿا ۽ موسيقي جا آلات وڄائين ٿا، پاڻ کي خوبصورت سينگار سان سينگاريو.

ਊਚੇ ਕੂਕਹਿ ਵਾਦਾ ਗਾਵਹਿ ਜੋਧਾ ਕਾ ਵੀਚਾਰੁ ॥
aooche kookeh vaadaa gaaveh jodhaa kaa veechaar |

اُھي وڏي آواز ۾ رڙيون ڪندا آھن، ۽ اھم نظم ۽ بھادري جون ڪھاڻيون ڳائيندا آھن.