جيئن ته اسان جيڪي عمل ڪندا آهيون، تيئن اسان کي حاصل ڪيل انعام پڻ آهن.
جيڪڏهن اهو اڳيئي مقرر آهي ته پوءِ اوليائن جي پيرن جي مٽي ملي ٿي.
پر ننڍڙي ذهانت جي ڪري، اسان بي لوث خدمت جي فضيلت کي وڃائي ڇڏيو آهي. ||10||
اي پالڻھار ۽ پالڻھار، مان توھان جون ڪھڙي فضيلت بيان ڪريان؟ تون لامحدود کان تمام لامحدود آهين، اي رب بادشاهه.
مان رب جي نالي جي ساراهه ڪريان ٿو، ڏينهن ۽ رات؛ اهو اڪيلو منهنجي اميد ۽ حمايت آهي.
مان بيوقوف آهيان، ۽ مون کي ڪا به خبر ناهي. مان توهان جي حدن کي ڪيئن ڳولي سگهان ٿو؟
ٻانهو نانڪ رب جو ٻانهو آهي، رب جي ٻانهن جو پاڻي کڻندڙ آهي. ||3||
سالڪ، پھريون مھل:
سچ جو ڏڪار آهي. ڪوڙ غالب آهي، ۽ ڪالي يوگا جي اونداهي دور جي اونداهي ماڻهن کي شيطانن ۾ تبديل ڪري ڇڏيو آهي.
جن پنھنجا ٻج پوکيا سي عزت سان ويا آھن. ھاڻي، ڦاٽل ٻج ڪيئن ڦٽي سگھندو؟
جيڪڏهن ٻج پورو آهي، ۽ اهو مناسب موسم آهي، ته ٻج ڦوڪيندو.
اي نانڪ، علاج کان سواء، خام ڪپڙو رنگ نه ٿو ڪري سگھجي.
خوفِ خدا ۾ اڇو رنگ اڇو ٿئي ٿو، جيڪڏهن حياءَ جو علاج بدن جي ڪپڙي تي لڳايو وڃي.
اي نانڪ، جيڪڏهن ڪو عقيدت پرستيءَ سان ڀريل آهي، ته سندس شهرت ڪوڙي ناهي. ||1||
پهرين مهل:
لالچ ۽ گناهه بادشاهه ۽ وزير اعظم آهن. ڪوڙ خزاني وارو آهي.
جنسي خواهش، چيف ايڊوائيزر، سڏبو آهي ۽ صلاح مشورو؛ اهي سڀ گڏجي ويهندا ۽ پنهنجن منصوبن تي غور ڪندا.
انهن جا رعايا انڌا آهن، ۽ عقل کان سواء، اهي مئل جي خواهش کي خوش ڪرڻ جي ڪوشش ڪندا آهن.
روحاني طور تي عقلمند رقص ڪن ٿا ۽ موسيقي جا آلات وڄائين ٿا، پاڻ کي خوبصورت سينگار سان سينگاريو.
اُھي وڏي آواز ۾ رڙيون ڪندا آھن، ۽ اھم نظم ۽ بھادري جون ڪھاڻيون ڳائيندا آھن.