ആസാ കീ വർ

(പേജ്: 18)

ਫਲੁ ਤੇਵੇਹੋ ਪਾਈਐ ਜੇਵੇਹੀ ਕਾਰ ਕਮਾਈਐ ॥

fal teveho paaeeai jevehee kaar kamaaeeai |

നാം ചെയ്യുന്ന കർമ്മങ്ങൾ പോലെ തന്നെ നമുക്ക് ലഭിക്കുന്ന പ്രതിഫലങ്ങളും.

ਜੇ ਹੋਵੈ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਾ ਧੂੜਿ ਤਿਨੑਾ ਦੀ ਪਾਈਐ ॥

je hovai poorab likhiaa taa dhoorr tinaa dee paaeeai |

അങ്ങനെ മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചതാണെങ്കിൽ, ഒരാൾക്ക് വിശുദ്ധരുടെ പാദങ്ങളുടെ പൊടി ലഭിക്കും.

ਮਤਿ ਥੋੜੀ ਸੇਵ ਗਵਾਈਐ ॥੧੦॥

mat thorree sev gavaaeeai |10|

എന്നാൽ നിസ്വാർത്ഥമായ സേവനത്തിൻ്റെ ഗുണഫലങ്ങൾ നിസ്സാര ചിന്തയിലൂടെ നാം നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നു. ||10||

ਹਮ ਕਿਆ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ਵਿਥਰਹ ਸੁਆਮੀ ਤੂੰ ਅਪਰ ਅਪਾਰੋ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

ham kiaa gun tere vitharah suaamee toon apar apaaro raam raaje |

കർത്താവേ, ഗുരുവേ, അങ്ങയുടെ മഹത്തായ എന്ത് ഗുണങ്ങളാണ് എനിക്ക് വിവരിക്കാൻ കഴിയുക? കർത്താവേ, അനന്തമായതിൽ ഏറ്റവും അനന്തമാണ് നീ.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਾਲਾਹਹ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ਏਹਾ ਆਸ ਆਧਾਰੋ ॥

har naam saalaahah din raat ehaa aas aadhaaro |

രാവും പകലും ഞാൻ കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തെ സ്തുതിക്കുന്നു; ഇത് മാത്രമാണ് എൻ്റെ പ്രതീക്ഷയും പിന്തുണയും.

ਹਮ ਮੂਰਖ ਕਿਛੂਅ ਨ ਜਾਣਹਾ ਕਿਵ ਪਾਵਹ ਪਾਰੋ ॥

ham moorakh kichhooa na jaanahaa kiv paavah paaro |

ഞാൻ ഒരു വിഡ്ഢിയാണ്, എനിക്കൊന്നും അറിയില്ല. നിങ്ങളുടെ പരിധികൾ എനിക്ക് എങ്ങനെ കണ്ടെത്താനാകും?

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਹਰਿ ਦਾਸ ਪਨਿਹਾਰੋ ॥੩॥

jan naanak har kaa daas hai har daas panihaaro |3|

സേവകൻ നാനാക്ക് കർത്താവിൻ്റെ അടിമയാണ്, കർത്താവിൻ്റെ അടിമകളുടെ ജലവാഹകൻ. ||3||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ:

ਸਚਿ ਕਾਲੁ ਕੂੜੁ ਵਰਤਿਆ ਕਲਿ ਕਾਲਖ ਬੇਤਾਲ ॥

sach kaal koorr varatiaa kal kaalakh betaal |

സത്യത്തിൻ്റെ ക്ഷാമമുണ്ട്; അസത്യം നിലനിൽക്കുന്നു, കലിയുഗത്തിലെ ഇരുണ്ട യുഗത്തിൻ്റെ കറുപ്പ് മനുഷ്യരെ അസുരന്മാരാക്കി.

ਬੀਉ ਬੀਜਿ ਪਤਿ ਲੈ ਗਏ ਅਬ ਕਿਉ ਉਗਵੈ ਦਾਲਿ ॥

beeo beej pat lai ge ab kiau ugavai daal |

വിത്ത് നട്ടവർ ബഹുമാനത്തോടെ പോയി; ഇപ്പോൾ, തകർന്ന വിത്ത് എങ്ങനെ മുളക്കും?

ਜੇ ਇਕੁ ਹੋਇ ਤ ਉਗਵੈ ਰੁਤੀ ਹੂ ਰੁਤਿ ਹੋਇ ॥

je ik hoe ta ugavai rutee hoo rut hoe |

വിത്ത് മുഴുവനായും ശരിയായ കാലമായാൽ വിത്ത് മുളക്കും.

ਨਾਨਕ ਪਾਹੈ ਬਾਹਰਾ ਕੋਰੈ ਰੰਗੁ ਨ ਸੋਇ ॥

naanak paahai baaharaa korai rang na soe |

ഓ നാനാക്ക്, ചികിത്സ കൂടാതെ, അസംസ്കൃത തുണിയിൽ ചായം പൂശാൻ കഴിയില്ല.

ਭੈ ਵਿਚਿ ਖੁੰਬਿ ਚੜਾਈਐ ਸਰਮੁ ਪਾਹੁ ਤਨਿ ਹੋਇ ॥

bhai vich khunb charraaeeai saram paahu tan hoe |

ദൈവഭയത്തിൽ, ശരീരത്തിൻ്റെ തുണിയിൽ മാന്യതയുടെ ചികിത്സ പ്രയോഗിച്ചാൽ അത് വെളുത്തതാണ്.

ਨਾਨਕ ਭਗਤੀ ਜੇ ਰਪੈ ਕੂੜੈ ਸੋਇ ਨ ਕੋਇ ॥੧॥

naanak bhagatee je rapai koorrai soe na koe |1|

ഓ നാനാക്ക്, ഒരാൾ ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയിൽ മുഴുകിയാൽ, അവൻ്റെ പ്രശസ്തി തെറ്റല്ല. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

ആദ്യ മെഹൽ:

ਲਬੁ ਪਾਪੁ ਦੁਇ ਰਾਜਾ ਮਹਤਾ ਕੂੜੁ ਹੋਆ ਸਿਕਦਾਰੁ ॥

lab paap due raajaa mahataa koorr hoaa sikadaar |

അത്യാഗ്രഹവും പാപവുമാണ് രാജാവും പ്രധാനമന്ത്രിയും; അസത്യമാണ് ഭണ്ഡാരം.

ਕਾਮੁ ਨੇਬੁ ਸਦਿ ਪੁਛੀਐ ਬਹਿ ਬਹਿ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥

kaam neb sad puchheeai beh beh kare beechaar |

ലൈംഗികാഭിലാഷം, മുഖ്യ ഉപദേഷ്ടാവിനെ വിളിച്ചുവരുത്തി കൂടിയാലോചിക്കുന്നു; എല്ലാവരും ഒരുമിച്ചിരുന്ന് തങ്ങളുടെ പദ്ധതികളെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നു.

ਅੰਧੀ ਰਯਤਿ ਗਿਆਨ ਵਿਹੂਣੀ ਭਾਹਿ ਭਰੇ ਮੁਰਦਾਰੁ ॥

andhee rayat giaan vihoonee bhaeh bhare muradaar |

അവരുടെ പ്രജകൾ അന്ധരാണ്, ജ്ഞാനമില്ലാതെ, അവർ മരിച്ചവരുടെ ഇഷ്ടം പ്രസാദിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു.

ਗਿਆਨੀ ਨਚਹਿ ਵਾਜੇ ਵਾਵਹਿ ਰੂਪ ਕਰਹਿ ਸੀਗਾਰੁ ॥

giaanee nacheh vaaje vaaveh roop kareh seegaar |

ആത്മീയ ജ്ഞാനികൾ നൃത്തം ചെയ്യുകയും അവരുടെ സംഗീതോപകരണങ്ങൾ വായിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, മനോഹരമായ അലങ്കാരങ്ങളാൽ അലങ്കരിച്ചു.

ਊਚੇ ਕੂਕਹਿ ਵਾਦਾ ਗਾਵਹਿ ਜੋਧਾ ਕਾ ਵੀਚਾਰੁ ॥

aooche kookeh vaadaa gaaveh jodhaa kaa veechaar |

അവർ ഉറക്കെ നിലവിളിക്കുകയും ഇതിഹാസ കാവ്യങ്ങളും വീരഗാഥകളും പാടുകയും ചെയ്യുന്നു.