آسا کی وار

(صفحه: 18)

ਫਲੁ ਤੇਵੇਹੋ ਪਾਈਐ ਜੇਵੇਹੀ ਕਾਰ ਕਮਾਈਐ ॥

fal teveho paaeeai jevehee kaar kamaaeeai |

همانطور که اعمالی که انجام می‌دهیم، پاداش‌هایی که دریافت می‌کنیم نیز هستند.

ਜੇ ਹੋਵੈ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਾ ਧੂੜਿ ਤਿਨੑਾ ਦੀ ਪਾਈਐ ॥

je hovai poorab likhiaa taa dhoorr tinaa dee paaeeai |

اگر چنین از پیش مقرّر شده باشد، پس غبار پای مقدسین به دست می آید.

ਮਤਿ ਥੋੜੀ ਸੇਵ ਗਵਾਈਐ ॥੧੦॥

mat thorree sev gavaaeeai |10|

اما از طریق کوچک‌اندیشی، ما شایستگی خدمت فداکارانه را از دست می‌دهیم. ||10||

ਹਮ ਕਿਆ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ਵਿਥਰਹ ਸੁਆਮੀ ਤੂੰ ਅਪਰ ਅਪਾਰੋ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

ham kiaa gun tere vitharah suaamee toon apar apaaro raam raaje |

ای پروردگار و استاد چه فضیلت های با شکوه تو را توصیف کنم؟ تو نامتناهی ترین از بینهایت هستی، ای پروردگار پادشاه.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਾਲਾਹਹ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ਏਹਾ ਆਸ ਆਧਾਰੋ ॥

har naam saalaahah din raat ehaa aas aadhaaro |

روز و شب نام خداوند را می ستایم. این به تنهایی امید و حمایت من است.

ਹਮ ਮੂਰਖ ਕਿਛੂਅ ਨ ਜਾਣਹਾ ਕਿਵ ਪਾਵਹ ਪਾਰੋ ॥

ham moorakh kichhooa na jaanahaa kiv paavah paaro |

من یک احمق هستم و هیچ چیز نمی دانم. چگونه می توانم محدودیت های شما را پیدا کنم؟

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਹਰਿ ਦਾਸ ਪਨਿਹਾਰੋ ॥੩॥

jan naanak har kaa daas hai har daas panihaaro |3|

بنده نانک غلام پروردگار است، آب رسان بندگان پروردگار. ||3||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

سالوک، اول مهل:

ਸਚਿ ਕਾਲੁ ਕੂੜੁ ਵਰਤਿਆ ਕਲਿ ਕਾਲਖ ਬੇਤਾਲ ॥

sach kaal koorr varatiaa kal kaalakh betaal |

قحطی حقیقت است. دروغ غالب است و سیاهی عصر تاریک کالی یوگا انسان ها را به شیاطین تبدیل کرده است.

ਬੀਉ ਬੀਜਿ ਪਤਿ ਲੈ ਗਏ ਅਬ ਕਿਉ ਉਗਵੈ ਦਾਲਿ ॥

beeo beej pat lai ge ab kiau ugavai daal |

کسانی که بذر خود را کاشتند با عزت رفته اند. حالا، چگونه می تواند دانه شکسته جوانه بزند؟

ਜੇ ਇਕੁ ਹੋਇ ਤ ਉਗਵੈ ਰੁਤੀ ਹੂ ਰੁਤਿ ਹੋਇ ॥

je ik hoe ta ugavai rutee hoo rut hoe |

اگر بذر کامل باشد و فصل مناسب آن باشد، بذر جوانه می‌زند.

ਨਾਨਕ ਪਾਹੈ ਬਾਹਰਾ ਕੋਰੈ ਰੰਗੁ ਨ ਸੋਇ ॥

naanak paahai baaharaa korai rang na soe |

ای نانک بدون درمان پارچه خام رنگ نمی شود.

ਭੈ ਵਿਚਿ ਖੁੰਬਿ ਚੜਾਈਐ ਸਰਮੁ ਪਾਹੁ ਤਨਿ ਹੋਇ ॥

bhai vich khunb charraaeeai saram paahu tan hoe |

در خوف خدا سفید می شود، اگر عفت بر پارچه بدن باشد.

ਨਾਨਕ ਭਗਤੀ ਜੇ ਰਪੈ ਕੂੜੈ ਸੋਇ ਨ ਕੋਇ ॥੧॥

naanak bhagatee je rapai koorrai soe na koe |1|

اى نانك، اگر كسى با عبادت عبادى آغشته شود، آبروى او باطل نيست. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

مهل اول:

ਲਬੁ ਪਾਪੁ ਦੁਇ ਰਾਜਾ ਮਹਤਾ ਕੂੜੁ ਹੋਆ ਸਿਕਦਾਰੁ ॥

lab paap due raajaa mahataa koorr hoaa sikadaar |

طمع و گناه پادشاه و نخست وزیر است. باطل خزانه دار است

ਕਾਮੁ ਨੇਬੁ ਸਦਿ ਪੁਛੀਐ ਬਹਿ ਬਹਿ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥

kaam neb sad puchheeai beh beh kare beechaar |

میل جنسی، مشاور ارشد، احضار و با او مشورت می شود. همه دور هم می نشینند و به برنامه هایشان فکر می کنند.

ਅੰਧੀ ਰਯਤਿ ਗਿਆਨ ਵਿਹੂਣੀ ਭਾਹਿ ਭਰੇ ਮੁਰਦਾਰੁ ॥

andhee rayat giaan vihoonee bhaeh bhare muradaar |

رعایای آنها نابینا هستند و بدون خرد سعی می کنند خواست مردگان را خشنود سازند.

ਗਿਆਨੀ ਨਚਹਿ ਵਾਜੇ ਵਾਵਹਿ ਰੂਪ ਕਰਹਿ ਸੀਗਾਰੁ ॥

giaanee nacheh vaaje vaaveh roop kareh seegaar |

عاقلان معنوی می رقصند و آلات موسیقی خود را می نوازند و خود را با تزئینات زیبا آراسته می کنند.

ਊਚੇ ਕੂਕਹਿ ਵਾਦਾ ਗਾਵਹਿ ਜੋਧਾ ਕਾ ਵੀਚਾਰੁ ॥

aooche kookeh vaadaa gaaveh jodhaa kaa veechaar |

آنها با صدای بلند فریاد می زنند و اشعار حماسی و داستان های قهرمانانه می خوانند.