आसा की वार

(पान: 18)


ਫਲੁ ਤੇਵੇਹੋ ਪਾਈਐ ਜੇਵੇਹੀ ਕਾਰ ਕਮਾਈਐ ॥
फलु तेवेहो पाईऐ जेवेही कार कमाईऐ ॥

आम्ही ज्या कृती करतो, त्याचप्रमाणे आम्हाला मिळणारे पुरस्कारही आहेत.

ਜੇ ਹੋਵੈ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਾ ਧੂੜਿ ਤਿਨੑਾ ਦੀ ਪਾਈਐ ॥
जे होवै पूरबि लिखिआ ता धूड़ि तिना दी पाईऐ ॥

तसे पूर्वनियोजित असेल तर संतांच्या चरणांची धूळ मिळते.

ਮਤਿ ਥੋੜੀ ਸੇਵ ਗਵਾਈਐ ॥੧੦॥
मति थोड़ी सेव गवाईऐ ॥१०॥

परंतु अल्पबुद्धीने आपण निःस्वार्थ सेवेचे गुण गमावून बसतो. ||10||

ਹਮ ਕਿਆ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ਵਿਥਰਹ ਸੁਆਮੀ ਤੂੰ ਅਪਰ ਅਪਾਰੋ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥
हम किआ गुण तेरे विथरह सुआमी तूं अपर अपारो राम राजे ॥

हे स्वामी, तुझे कोणते तेजस्वी गुण मी वर्णन करू शकतो? हे भगवान राजा, तू अनंतात सर्वात अनंत आहेस.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਾਲਾਹਹ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ਏਹਾ ਆਸ ਆਧਾਰੋ ॥
हरि नामु सालाहह दिनु राति एहा आस आधारो ॥

मी रात्रंदिवस परमेश्वराच्या नावाची स्तुती करतो. हीच माझी आशा आणि आधार आहे.

ਹਮ ਮੂਰਖ ਕਿਛੂਅ ਨ ਜਾਣਹਾ ਕਿਵ ਪਾਵਹ ਪਾਰੋ ॥
हम मूरख किछूअ न जाणहा किव पावह पारो ॥

मी मूर्ख आहे आणि मला काहीच माहीत नाही. मी तुमच्या मर्यादा कशा शोधू शकतो?

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਹਰਿ ਦਾਸ ਪਨਿਹਾਰੋ ॥੩॥
जनु नानकु हरि का दासु है हरि दास पनिहारो ॥३॥

सेवक नानक हा परमेश्वराचा दास आहे, परमेश्वराच्या दासांचा जलवाहक आहे. ||3||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
सलोकु मः १ ॥

सालोक, पहिली मेहल:

ਸਚਿ ਕਾਲੁ ਕੂੜੁ ਵਰਤਿਆ ਕਲਿ ਕਾਲਖ ਬੇਤਾਲ ॥
सचि कालु कूड़ु वरतिआ कलि कालख बेताल ॥

सत्याचा दुष्काळ आहे; खोटेपणाचा विजय होतो आणि कलियुगातील अंधकारमय काळाने माणसांना राक्षस बनवले आहे.

ਬੀਉ ਬੀਜਿ ਪਤਿ ਲੈ ਗਏ ਅਬ ਕਿਉ ਉਗਵੈ ਦਾਲਿ ॥
बीउ बीजि पति लै गए अब किउ उगवै दालि ॥

ज्यांनी आपले बीज रोवले ते सन्मानाने निघून गेले; आता, विस्कटलेले बीज कसे उगवेल?

ਜੇ ਇਕੁ ਹੋਇ ਤ ਉਗਵੈ ਰੁਤੀ ਹੂ ਰੁਤਿ ਹੋਇ ॥
जे इकु होइ त उगवै रुती हू रुति होइ ॥

जर बियाणे संपूर्ण असेल आणि योग्य हंगाम असेल तर बियाणे उगवेल.

ਨਾਨਕ ਪਾਹੈ ਬਾਹਰਾ ਕੋਰੈ ਰੰਗੁ ਨ ਸੋਇ ॥
नानक पाहै बाहरा कोरै रंगु न सोइ ॥

हे नानक, उपचाराशिवाय कच्चे कापड रंगवता येत नाही.

ਭੈ ਵਿਚਿ ਖੁੰਬਿ ਚੜਾਈਐ ਸਰਮੁ ਪਾਹੁ ਤਨਿ ਹੋਇ ॥
भै विचि खुंबि चड़ाईऐ सरमु पाहु तनि होइ ॥

देवाच्या भीतीने ते पांढरेशुभ्र केले जाते, जर नम्रतेचे उपचार शरीराच्या कपड्याला लावले तर.

ਨਾਨਕ ਭਗਤੀ ਜੇ ਰਪੈ ਕੂੜੈ ਸੋਇ ਨ ਕੋਇ ॥੧॥
नानक भगती जे रपै कूड़ै सोइ न कोइ ॥१॥

हे नानक, जर कोणी भक्ती उपासनेने रंगला असेल तर त्याची प्रतिष्ठा खोटी नाही. ||1||

ਮਃ ੧ ॥
मः १ ॥

पहिली मेहल:

ਲਬੁ ਪਾਪੁ ਦੁਇ ਰਾਜਾ ਮਹਤਾ ਕੂੜੁ ਹੋਆ ਸਿਕਦਾਰੁ ॥
लबु पापु दुइ राजा महता कूड़ु होआ सिकदारु ॥

लोभ आणि पाप हे राजा आणि पंतप्रधान आहेत; असत्य हा खजिनदार आहे.

ਕਾਮੁ ਨੇਬੁ ਸਦਿ ਪੁਛੀਐ ਬਹਿ ਬਹਿ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
कामु नेबु सदि पुछीऐ बहि बहि करे बीचारु ॥

लैंगिक इच्छा, मुख्य सल्लागार, बोलावून सल्लामसलत केली जाते; ते सर्व एकत्र बसतात आणि त्यांच्या योजनांवर विचार करतात.

ਅੰਧੀ ਰਯਤਿ ਗਿਆਨ ਵਿਹੂਣੀ ਭਾਹਿ ਭਰੇ ਮੁਰਦਾਰੁ ॥
अंधी रयति गिआन विहूणी भाहि भरे मुरदारु ॥

त्यांचे विषय आंधळे आहेत आणि शहाणपणाशिवाय ते मृतांच्या इच्छेला संतुष्ट करण्याचा प्रयत्न करतात.

ਗਿਆਨੀ ਨਚਹਿ ਵਾਜੇ ਵਾਵਹਿ ਰੂਪ ਕਰਹਿ ਸੀਗਾਰੁ ॥
गिआनी नचहि वाजे वावहि रूप करहि सीगारु ॥

आध्यात्मिकदृष्ट्या ज्ञानी नृत्य करतात आणि त्यांची वाद्ये वाजवतात, स्वतःला सुंदर सजावट करतात.

ਊਚੇ ਕੂਕਹਿ ਵਾਦਾ ਗਾਵਹਿ ਜੋਧਾ ਕਾ ਵੀਚਾਰੁ ॥
ऊचे कूकहि वादा गावहि जोधा का वीचारु ॥

ते मोठ्याने ओरडतात आणि महाकाव्य आणि वीर कथा गातात.