आसा की वार

(पान: 19)

ਮੂਰਖ ਪੰਡਿਤ ਹਿਕਮਤਿ ਹੁਜਤਿ ਸੰਜੈ ਕਰਹਿ ਪਿਆਰੁ ॥

मूरख पंडित हिकमति हुजति संजै करहि पिआरु ॥

मूर्ख स्वतःला अध्यात्मिक विद्वान म्हणवतात आणि त्यांच्या चतुर युक्तीने त्यांना संपत्ती गोळा करायला आवडते.

ਧਰਮੀ ਧਰਮੁ ਕਰਹਿ ਗਾਵਾਵਹਿ ਮੰਗਹਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥

धरमी धरमु करहि गावावहि मंगहि मोख दुआरु ॥

सत्पुरुष मोक्षाचे दार मागून आपल्या धार्मिकतेचा अपव्यय करतात.

ਜਤੀ ਸਦਾਵਹਿ ਜੁਗਤਿ ਨ ਜਾਣਹਿ ਛਡਿ ਬਹਹਿ ਘਰ ਬਾਰੁ ॥

जती सदावहि जुगति न जाणहि छडि बहहि घर बारु ॥

ते स्वतःला ब्रह्मचारी म्हणवून घेतात, आणि घरचा त्याग करतात, पण त्यांना जीवनाचा खरा मार्ग माहित नाही.

ਸਭੁ ਕੋ ਪੂਰਾ ਆਪੇ ਹੋਵੈ ਘਟਿ ਨ ਕੋਈ ਆਖੈ ॥

सभु को पूरा आपे होवै घटि न कोई आखै ॥

प्रत्येकजण स्वतःला परिपूर्ण म्हणवतो; कोणीही स्वतःला अपूर्ण म्हणत नाही.

ਪਤਿ ਪਰਵਾਣਾ ਪਿਛੈ ਪਾਈਐ ਤਾ ਨਾਨਕ ਤੋਲਿਆ ਜਾਪੈ ॥੨॥

पति परवाणा पिछै पाईऐ ता नानक तोलिआ जापै ॥२॥

मानाचे वजन तराजूवर ठेवले तर हे नानक, त्याचे खरे वजन दिसते. ||2||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

पहिली मेहल:

ਵਦੀ ਸੁ ਵਜਗਿ ਨਾਨਕਾ ਸਚਾ ਵੇਖੈ ਸੋਇ ॥

वदी सु वजगि नानका सचा वेखै सोइ ॥

वाईट कृती सार्वजनिकरित्या ज्ञात होतात; हे नानक, खरा परमेश्वर सर्व काही पाहतो.

ਸਭਨੀ ਛਾਲਾ ਮਾਰੀਆ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥

सभनी छाला मारीआ करता करे सु होइ ॥

प्रत्येकजण प्रयत्न करतो, परंतु केवळ तेच घडते जे निर्माता परमेश्वर करतो.

ਅਗੈ ਜਾਤਿ ਨ ਜੋਰੁ ਹੈ ਅਗੈ ਜੀਉ ਨਵੇ ॥

अगै जाति न जोरु है अगै जीउ नवे ॥

या नंतरच्या जगात, सामाजिक स्थिती आणि शक्ती काहीही अर्थ नाही; यानंतर, आत्मा नवीन आहे.

ਜਿਨ ਕੀ ਲੇਖੈ ਪਤਿ ਪਵੈ ਚੰਗੇ ਸੇਈ ਕੇਇ ॥੩॥

जिन की लेखै पति पवै चंगे सेई केइ ॥३॥

ज्यांच्या सन्मानाची पुष्टी केली जाते ते थोडे चांगले आहेत. ||3||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

पौरी:

ਧੁਰਿ ਕਰਮੁ ਜਿਨਾ ਕਉ ਤੁਧੁ ਪਾਇਆ ਤਾ ਤਿਨੀ ਖਸਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥

धुरि करमु जिना कउ तुधु पाइआ ता तिनी खसमु धिआइआ ॥

ज्यांचे कर्म तू आरंभापासूनच ठरवले आहेस, तेच हे परमेश्वरा, तुझे ध्यान करतात.

ਏਨਾ ਜੰਤਾ ਕੈ ਵਸਿ ਕਿਛੁ ਨਾਹੀ ਤੁਧੁ ਵੇਕੀ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥

एना जंता कै वसि किछु नाही तुधु वेकी जगतु उपाइआ ॥

या प्राण्यांच्या सामर्थ्यात काहीही नाही; तुम्ही विविध विश्व निर्माण केलेत.

ਇਕਨਾ ਨੋ ਤੂੰ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਇਕਿ ਆਪਹੁ ਤੁਧੁ ਖੁਆਇਆ ॥

इकना नो तूं मेलि लैहि इकि आपहु तुधु खुआइआ ॥

काही, तुम्ही स्वतःशी एकरूप होतात, आणि काही, तुम्ही दिशाभूल करता.

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਜਾਣਿਆ ਜਿਥੈ ਤੁਧੁ ਆਪੁ ਬੁਝਾਇਆ ॥

गुर किरपा ते जाणिआ जिथै तुधु आपु बुझाइआ ॥

गुरूंच्या कृपेने तू ओळखला जातोस; त्याच्याद्वारे, तुम्ही स्वतःला प्रकट करता.

ਸਹਜੇ ਹੀ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ॥੧੧॥

सहजे ही सचि समाइआ ॥११॥

आम्ही सहज तुझ्यात लीन झालो आहोत. ||11||

ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਾਖਿ ਲੈ ਹਮ ਸਰਣਿ ਪ੍ਰਭ ਆਏ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

जिउ भावै तिउ राखि लै हम सरणि प्रभ आए राम राजे ॥

तुला आवडेल म्हणून तू मला वाचव. हे देवा, हे भगवान राजा, मी तुझे आश्रयस्थान शोधत आलो आहे.

ਹਮ ਭੂਲਿ ਵਿਗਾੜਹ ਦਿਨਸੁ ਰਾਤਿ ਹਰਿ ਲਾਜ ਰਖਾਏ ॥

हम भूलि विगाड़ह दिनसु राति हरि लाज रखाए ॥

मी रात्रंदिवस स्वतःला उध्वस्त करत फिरतोय; हे परमेश्वरा, माझी इज्जत वाचव.

ਹਮ ਬਾਰਿਕ ਤੂੰ ਗੁਰੁ ਪਿਤਾ ਹੈ ਦੇ ਮਤਿ ਸਮਝਾਏ ॥

हम बारिक तूं गुरु पिता है दे मति समझाए ॥

मी फक्त एक मूल आहे; हे गुरु तुम्ही माझे पिता आहात. कृपया मला समज आणि सूचना द्या.

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਦਾਸੁ ਹਰਿ ਕਾਂਢਿਆ ਹਰਿ ਪੈਜ ਰਖਾਏ ॥੪॥੧੦॥੧੭॥

जनु नानकु दासु हरि कांढिआ हरि पैज रखाए ॥४॥१०॥१७॥

सेवक नानक हे प्रभूचे दास म्हणून ओळखले जातात; हे परमेश्वरा, कृपा करून त्याचा सन्मान राख! ||4||10||17||