ஆசா கி வார

(பக்கம்: 19)

ਮੂਰਖ ਪੰਡਿਤ ਹਿਕਮਤਿ ਹੁਜਤਿ ਸੰਜੈ ਕਰਹਿ ਪਿਆਰੁ ॥

moorakh panddit hikamat hujat sanjai kareh piaar |

முட்டாள்கள் தங்களை ஆன்மீக அறிஞர்கள் என்று அழைக்கிறார்கள், மேலும் அவர்களின் புத்திசாலித்தனமான தந்திரங்களால், அவர்கள் செல்வத்தை சேகரிக்க விரும்புகிறார்கள்.

ਧਰਮੀ ਧਰਮੁ ਕਰਹਿ ਗਾਵਾਵਹਿ ਮੰਗਹਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥

dharamee dharam kareh gaavaaveh mangeh mokh duaar |

இரட்சிப்பின் கதவைக் கேட்டு நீதிமான்கள் தங்கள் நீதியை வீணாக்குகிறார்கள்.

ਜਤੀ ਸਦਾਵਹਿ ਜੁਗਤਿ ਨ ਜਾਣਹਿ ਛਡਿ ਬਹਹਿ ਘਰ ਬਾਰੁ ॥

jatee sadaaveh jugat na jaaneh chhadd baheh ghar baar |

அவர்கள் தங்களை பிரம்மச்சாரி என்று அழைக்கிறார்கள், தங்கள் வீடுகளை விட்டு வெளியேறுகிறார்கள், ஆனால் அவர்கள் உண்மையான வாழ்க்கை முறையை அறியவில்லை.

ਸਭੁ ਕੋ ਪੂਰਾ ਆਪੇ ਹੋਵੈ ਘਟਿ ਨ ਕੋਈ ਆਖੈ ॥

sabh ko pooraa aape hovai ghatt na koee aakhai |

ஒவ்வொருவரும் தன்னை சரியானவர் என்று அழைக்கிறார்கள்; யாரும் தங்களை அபூரணர் என்று அழைப்பதில்லை.

ਪਤਿ ਪਰਵਾਣਾ ਪਿਛੈ ਪਾਈਐ ਤਾ ਨਾਨਕ ਤੋਲਿਆ ਜਾਪੈ ॥੨॥

pat paravaanaa pichhai paaeeai taa naanak toliaa jaapai |2|

மதிப்பின் எடையை தராசில் வைத்தால், ஓ நானக், ஒருவர் தனது உண்மையான எடையைப் பார்க்கிறார். ||2||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

முதல் மெஹல்:

ਵਦੀ ਸੁ ਵਜਗਿ ਨਾਨਕਾ ਸਚਾ ਵੇਖੈ ਸੋਇ ॥

vadee su vajag naanakaa sachaa vekhai soe |

தீய செயல்கள் பொதுவில் அறியப்படுகின்றன; ஓ நானக், உண்மையான இறைவன் எல்லாவற்றையும் பார்க்கிறான்.

ਸਭਨੀ ਛਾਲਾ ਮਾਰੀਆ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥

sabhanee chhaalaa maareea karataa kare su hoe |

எல்லோரும் முயற்சி செய்கிறார்கள், ஆனால் படைப்பாளர் இறைவன் செய்வது மட்டுமே நடக்கும்.

ਅਗੈ ਜਾਤਿ ਨ ਜੋਰੁ ਹੈ ਅਗੈ ਜੀਉ ਨਵੇ ॥

agai jaat na jor hai agai jeeo nave |

மறுமையில், சமூக அந்தஸ்தும் அதிகாரமும் ஒன்றுமில்லை; இனி, ஆன்மா புதியது.

ਜਿਨ ਕੀ ਲੇਖੈ ਪਤਿ ਪਵੈ ਚੰਗੇ ਸੇਈ ਕੇਇ ॥੩॥

jin kee lekhai pat pavai change seee kee |3|

அந்த சிலர், யாருடைய மரியாதை உறுதிப்படுத்தப்பட்டதோ, அவர்கள் நல்லவர்கள். ||3||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

பூரி:

ਧੁਰਿ ਕਰਮੁ ਜਿਨਾ ਕਉ ਤੁਧੁ ਪਾਇਆ ਤਾ ਤਿਨੀ ਖਸਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥

dhur karam jinaa kau tudh paaeaa taa tinee khasam dhiaaeaa |

யாருடைய கர்மாவை நீங்கள் ஆரம்பத்திலிருந்தே முன்னரே நிர்ணயித்திருக்கிறீர்களோ அவர்கள் மட்டுமே, ஆண்டவரே, உம்மை தியானியுங்கள்.

ਏਨਾ ਜੰਤਾ ਕੈ ਵਸਿ ਕਿਛੁ ਨਾਹੀ ਤੁਧੁ ਵੇਕੀ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥

enaa jantaa kai vas kichh naahee tudh vekee jagat upaaeaa |

இந்த உயிரினங்களின் சக்தியில் எதுவும் இல்லை; பல்வேறு உலகங்களைப் படைத்தாய்.

ਇਕਨਾ ਨੋ ਤੂੰ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਇਕਿ ਆਪਹੁ ਤੁਧੁ ਖੁਆਇਆ ॥

eikanaa no toon mel laihi ik aapahu tudh khuaaeaa |

சிலர், நீங்கள் உங்களுடன் ஐக்கியப்படுகிறீர்கள், மேலும் சிலர், நீங்கள் வழிதவறச் செய்கிறீர்கள்.

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਜਾਣਿਆ ਜਿਥੈ ਤੁਧੁ ਆਪੁ ਬੁਝਾਇਆ ॥

gur kirapaa te jaaniaa jithai tudh aap bujhaaeaa |

குருவின் அருளால் நீங்கள் அறியப்பட்டீர்கள்; அவர் மூலம், நீங்கள் உங்களை வெளிப்படுத்துகிறீர்கள்.

ਸਹਜੇ ਹੀ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ॥੧੧॥

sahaje hee sach samaaeaa |11|

நாங்கள் உன்னில் எளிதில் லயிக்கப்பட்டோம். ||11||

ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਾਖਿ ਲੈ ਹਮ ਸਰਣਿ ਪ੍ਰਭ ਆਏ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

jiau bhaavai tiau raakh lai ham saran prabh aae raam raaje |

உமக்கு விருப்பமானபடி, நீ என்னைக் காப்பாற்று; நான் உமது சரணாலயத்தைத் தேடி வந்தேன், கடவுளே, அரசே!

ਹਮ ਭੂਲਿ ਵਿਗਾੜਹ ਦਿਨਸੁ ਰਾਤਿ ਹਰਿ ਲਾਜ ਰਖਾਏ ॥

ham bhool vigaarrah dinas raat har laaj rakhaae |

இரவும் பகலும் நானே நாசமாய் அலைந்து திரிகிறேன்; ஆண்டவரே, தயவுசெய்து என் மரியாதையைக் காப்பாற்றுங்கள்!

ਹਮ ਬਾਰਿਕ ਤੂੰ ਗੁਰੁ ਪਿਤਾ ਹੈ ਦੇ ਮਤਿ ਸਮਝਾਏ ॥

ham baarik toon gur pitaa hai de mat samajhaae |

நான் ஒரு குழந்தை; குருவே நீயே என் தந்தை. தயவுசெய்து எனக்கு புரிதலையும் அறிவுறுத்தலையும் கொடுங்கள்.

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਦਾਸੁ ਹਰਿ ਕਾਂਢਿਆ ਹਰਿ ਪੈਜ ਰਖਾਏ ॥੪॥੧੦॥੧੭॥

jan naanak daas har kaandtiaa har paij rakhaae |4|10|17|

வேலைக்காரன் நானக் இறைவனின் அடிமை என்று அறியப்படுகிறார்; ஆண்டவரே, தயவு செய்து அவருடைய மரியாதையைக் காப்பாற்றுங்கள்! ||4||10||17||