Asa Ki Var

(Tudalen: 19)

ਮੂਰਖ ਪੰਡਿਤ ਹਿਕਮਤਿ ਹੁਜਤਿ ਸੰਜੈ ਕਰਹਿ ਪਿਆਰੁ ॥

moorakh panddit hikamat hujat sanjai kareh piaar |

Mae'r ffyliaid yn eu galw eu hunain yn ysgolheigion ysbrydol, a thrwy eu triciau clyfar, hoffant gasglu cyfoeth.

ਧਰਮੀ ਧਰਮੁ ਕਰਹਿ ਗਾਵਾਵਹਿ ਮੰਗਹਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥

dharamee dharam kareh gaavaaveh mangeh mokh duaar |

Y mae y cyfiawn yn gwastraffu eu cyfiawnder, trwy ofyn am ddrws iachawdwriaeth.

ਜਤੀ ਸਦਾਵਹਿ ਜੁਗਤਿ ਨ ਜਾਣਹਿ ਛਡਿ ਬਹਹਿ ਘਰ ਬਾਰੁ ॥

jatee sadaaveh jugat na jaaneh chhadd baheh ghar baar |

Maent yn galw eu hunain yn celibate, ac yn gadael eu cartrefi, ond nid ydynt yn gwybod y gwir ffordd o fyw.

ਸਭੁ ਕੋ ਪੂਰਾ ਆਪੇ ਹੋਵੈ ਘਟਿ ਨ ਕੋਈ ਆਖੈ ॥

sabh ko pooraa aape hovai ghatt na koee aakhai |

Geilw pawb ei hun yn berffaith ; does neb yn galw eu hunain yn amherffaith.

ਪਤਿ ਪਰਵਾਣਾ ਪਿਛੈ ਪਾਈਐ ਤਾ ਨਾਨਕ ਤੋਲਿਆ ਜਾਪੈ ॥੨॥

pat paravaanaa pichhai paaeeai taa naanak toliaa jaapai |2|

Os gosodir pwysau anrhydedd ar y raddfa, yna, O Nanak, mae rhywun yn gweld ei wir bwysau. ||2||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

Mehl Cyntaf:

ਵਦੀ ਸੁ ਵਜਗਿ ਨਾਨਕਾ ਸਚਾ ਵੇਖੈ ਸੋਇ ॥

vadee su vajag naanakaa sachaa vekhai soe |

Daw gweithredoedd drwg yn hysbys yn gyhoeddus; O Nanac, mae'r Gwir Arglwydd yn gweld popeth.

ਸਭਨੀ ਛਾਲਾ ਮਾਰੀਆ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥

sabhanee chhaalaa maareea karataa kare su hoe |

Mae pawb yn gwneud yr ymgais, ond dim ond hynny sy'n digwydd fel y mae Arglwydd y Creawdwr yn ei wneud.

ਅਗੈ ਜਾਤਿ ਨ ਜੋਰੁ ਹੈ ਅਗੈ ਜੀਉ ਨਵੇ ॥

agai jaat na jor hai agai jeeo nave |

Yn y byd o hyn ymlaen, nid yw statws a grym cymdeithasol yn golygu dim; o hyn allan, y mae yr enaid yn newydd.

ਜਿਨ ਕੀ ਲੇਖੈ ਪਤਿ ਪਵੈ ਚੰਗੇ ਸੇਈ ਕੇਇ ॥੩॥

jin kee lekhai pat pavai change seee kee |3|

Mae'r ychydig hynny, y mae eu hanrhydedd yn cael ei gadarnhau, yn dda. ||3||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

Pauree:

ਧੁਰਿ ਕਰਮੁ ਜਿਨਾ ਕਉ ਤੁਧੁ ਪਾਇਆ ਤਾ ਤਿਨੀ ਖਸਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥

dhur karam jinaa kau tudh paaeaa taa tinee khasam dhiaaeaa |

Dim ond y rhai y mae eu karma wedi'i ragordeinio o'r cychwyn cyntaf, O Arglwydd, sy'n myfyrio arnat Ti.

ਏਨਾ ਜੰਤਾ ਕੈ ਵਸਿ ਕਿਛੁ ਨਾਹੀ ਤੁਧੁ ਵੇਕੀ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥

enaa jantaa kai vas kichh naahee tudh vekee jagat upaaeaa |

Nid oes dim yn nerth y bodau hyn ; Ti greodd y bydoedd amrywiol.

ਇਕਨਾ ਨੋ ਤੂੰ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਇਕਿ ਆਪਹੁ ਤੁਧੁ ਖੁਆਇਆ ॥

eikanaa no toon mel laihi ik aapahu tudh khuaaeaa |

Rhai, Ti'n uno â'th Hun, a rhai, Ti'n arwain ar gyfeiliorn.

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਜਾਣਿਆ ਜਿਥੈ ਤੁਧੁ ਆਪੁ ਬੁਝਾਇਆ ॥

gur kirapaa te jaaniaa jithai tudh aap bujhaaeaa |

Trwy Gras Guru Fe'ch adwaenir; trwyddo Ef, Ti a'th ddatguddia dy Hun.

ਸਹਜੇ ਹੀ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ॥੧੧॥

sahaje hee sach samaaeaa |11|

Rydyn ni'n cael ein hamsugno'n hawdd ynot Ti. ||11||

ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਾਖਿ ਲੈ ਹਮ ਸਰਣਿ ਪ੍ਰਭ ਆਏ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

jiau bhaavai tiau raakh lai ham saran prabh aae raam raaje |

Fel y mae'n eich plesio, Ti sy'n fy achub; Deuthum i geisio dy Noddfa, O Dduw, O Arglwydd Frenin.

ਹਮ ਭੂਲਿ ਵਿਗਾੜਹ ਦਿਨਸੁ ਰਾਤਿ ਹਰਿ ਲਾਜ ਰਖਾਏ ॥

ham bhool vigaarrah dinas raat har laaj rakhaae |

Yr wyf yn crwydro o gwmpas, yn difetha fy hun ddydd a nos; O Arglwydd, achub fy anrhydedd!

ਹਮ ਬਾਰਿਕ ਤੂੰ ਗੁਰੁ ਪਿਤਾ ਹੈ ਦੇ ਮਤਿ ਸਮਝਾਏ ॥

ham baarik toon gur pitaa hai de mat samajhaae |

Dim ond plentyn ydw i; Ti, Guru, yw fy nhad. Rhowch ddealltwriaeth a chyfarwyddyd i mi.

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਦਾਸੁ ਹਰਿ ਕਾਂਢਿਆ ਹਰਿ ਪੈਜ ਰਖਾਏ ॥੪॥੧੦॥੧੭॥

jan naanak daas har kaandtiaa har paij rakhaae |4|10|17|

Gelwir y gwas Nanak yn gaethwas i'r Arglwydd; O Arglwydd, cadw ei anrhydedd! ||4||10||17||