આસા કી વાર

(પાન: 18)

ਫਲੁ ਤੇਵੇਹੋ ਪਾਈਐ ਜੇਵੇਹੀ ਕਾਰ ਕਮਾਈਐ ॥

fal teveho paaeeai jevehee kaar kamaaeeai |

અમે જે ક્રિયાઓ કરીએ છીએ, તેવી જ રીતે અમને પ્રાપ્ત થતા પુરસ્કારો પણ છે.

ਜੇ ਹੋਵੈ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਾ ਧੂੜਿ ਤਿਨੑਾ ਦੀ ਪਾਈਐ ॥

je hovai poorab likhiaa taa dhoorr tinaa dee paaeeai |

જો પૂર્વનિર્ધારિત હોય તો સંતોના ચરણોની ધૂળ પ્રાપ્ત થાય છે.

ਮਤਿ ਥੋੜੀ ਸੇਵ ਗਵਾਈਐ ॥੧੦॥

mat thorree sev gavaaeeai |10|

પરંતુ નાના મનથી, આપણે નિઃસ્વાર્થ સેવાના ગુણો ગુમાવીએ છીએ. ||10||

ਹਮ ਕਿਆ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ਵਿਥਰਹ ਸੁਆਮੀ ਤੂੰ ਅਪਰ ਅਪਾਰੋ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

ham kiaa gun tere vitharah suaamee toon apar apaaro raam raaje |

હે ભગવાન અને સ્વામી, હું તમારા કયા ભવ્ય ગુણોનું વર્ણન કરી શકું? હે ભગવાન રાજા, તમે અનંતમાં સૌથી અનંત છો.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਾਲਾਹਹ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ਏਹਾ ਆਸ ਆਧਾਰੋ ॥

har naam saalaahah din raat ehaa aas aadhaaro |

હું દિવસરાત પ્રભુના નામની સ્તુતિ કરું છું; આ જ મારી આશા અને ટેકો છે.

ਹਮ ਮੂਰਖ ਕਿਛੂਅ ਨ ਜਾਣਹਾ ਕਿਵ ਪਾਵਹ ਪਾਰੋ ॥

ham moorakh kichhooa na jaanahaa kiv paavah paaro |

હું મૂર્ખ છું, અને મને કંઈ ખબર નથી. હું તમારી મર્યાદા કેવી રીતે શોધી શકું?

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਹਰਿ ਦਾਸ ਪਨਿਹਾਰੋ ॥੩॥

jan naanak har kaa daas hai har daas panihaaro |3|

સેવક નાનક પ્રભુના દાસ છે, પ્રભુના દાસોના જળ-વાહક છે. ||3||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

સાલોક, પ્રથમ મહેલ:

ਸਚਿ ਕਾਲੁ ਕੂੜੁ ਵਰਤਿਆ ਕਲਿ ਕਾਲਖ ਬੇਤਾਲ ॥

sach kaal koorr varatiaa kal kaalakh betaal |

સત્યનો દુકાળ છે; અસત્ય પ્રવર્તે છે, અને કળિયુગના અંધકાર યુગની અંધકારે માણસોને રાક્ષસમાં ફેરવી દીધા છે.

ਬੀਉ ਬੀਜਿ ਪਤਿ ਲੈ ਗਏ ਅਬ ਕਿਉ ਉਗਵੈ ਦਾਲਿ ॥

beeo beej pat lai ge ab kiau ugavai daal |

જેમણે પોતાનું બીજ રોપ્યું તેઓ સન્માન સાથે વિદાય થયા છે; હવે, વિખેરાયેલા બીજ કેવી રીતે ફૂટી શકે?

ਜੇ ਇਕੁ ਹੋਇ ਤ ਉਗਵੈ ਰੁਤੀ ਹੂ ਰੁਤਿ ਹੋਇ ॥

je ik hoe ta ugavai rutee hoo rut hoe |

જો બીજ આખું હોય, અને તે યોગ્ય મોસમ હોય, તો બીજ અંકુરિત થશે.

ਨਾਨਕ ਪਾਹੈ ਬਾਹਰਾ ਕੋਰੈ ਰੰਗੁ ਨ ਸੋਇ ॥

naanak paahai baaharaa korai rang na soe |

ઓ નાનક, સારવાર વિના, કાચા કાપડને રંગી શકાય નહીં.

ਭੈ ਵਿਚਿ ਖੁੰਬਿ ਚੜਾਈਐ ਸਰਮੁ ਪਾਹੁ ਤਨਿ ਹੋਇ ॥

bhai vich khunb charraaeeai saram paahu tan hoe |

ભગવાનના ડરમાં તે સફેદ થઈ જાય છે, જો નમ્રતાની સારવાર શરીરના કપડા પર લાગુ કરવામાં આવે છે.

ਨਾਨਕ ਭਗਤੀ ਜੇ ਰਪੈ ਕੂੜੈ ਸੋਇ ਨ ਕੋਇ ॥੧॥

naanak bhagatee je rapai koorrai soe na koe |1|

હે નાનક, જો કોઈ ભક્તિમય ઉપાસનાથી રંગાયેલું હોય, તો તેની પ્રતિષ્ઠા ખોટી નથી. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

પ્રથમ મહેલ:

ਲਬੁ ਪਾਪੁ ਦੁਇ ਰਾਜਾ ਮਹਤਾ ਕੂੜੁ ਹੋਆ ਸਿਕਦਾਰੁ ॥

lab paap due raajaa mahataa koorr hoaa sikadaar |

લોભ અને પાપ રાજા અને પ્રધાન છે; જૂઠાણું ખજાનચી છે.

ਕਾਮੁ ਨੇਬੁ ਸਦਿ ਪੁਛੀਐ ਬਹਿ ਬਹਿ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥

kaam neb sad puchheeai beh beh kare beechaar |

જાતીય ઇચ્છા, મુખ્ય સલાહકાર, બોલાવવામાં આવે છે અને તેની સલાહ લેવામાં આવે છે; તેઓ બધા સાથે બેસીને તેમની યોજનાઓ પર વિચાર કરે છે.

ਅੰਧੀ ਰਯਤਿ ਗਿਆਨ ਵਿਹੂਣੀ ਭਾਹਿ ਭਰੇ ਮੁਰਦਾਰੁ ॥

andhee rayat giaan vihoonee bhaeh bhare muradaar |

તેમના વિષયો અંધ છે, અને શાણપણ વિના, તેઓ મૃત લોકોની ઇચ્છાને ખુશ કરવાનો પ્રયાસ કરે છે.

ਗਿਆਨੀ ਨਚਹਿ ਵਾਜੇ ਵਾਵਹਿ ਰੂਪ ਕਰਹਿ ਸੀਗਾਰੁ ॥

giaanee nacheh vaaje vaaveh roop kareh seegaar |

આધ્યાત્મિક રીતે સમજદાર નૃત્ય કરે છે અને તેમના સંગીતનાં સાધનો વગાડે છે, પોતાને સુંદર શણગારથી શણગારે છે.

ਊਚੇ ਕੂਕਹਿ ਵਾਦਾ ਗਾਵਹਿ ਜੋਧਾ ਕਾ ਵੀਚਾਰੁ ॥

aooche kookeh vaadaa gaaveh jodhaa kaa veechaar |

તેઓ મોટેથી બૂમો પાડે છે, અને મહાકાવ્ય કવિતાઓ અને પરાક્રમી વાર્તાઓ ગાય છે.