આસા કી વાર

(પાન: 17)


ਕੂੜਿ ਕੂੜੈ ਨੇਹੁ ਲਗਾ ਵਿਸਰਿਆ ਕਰਤਾਰੁ ॥
koorr koorrai nehu lagaa visariaa karataar |

જૂઠા લોકો અસત્યને પ્રેમ કરે છે, અને તેમના સર્જકને ભૂલી જાય છે.

ਕਿਸੁ ਨਾਲਿ ਕੀਚੈ ਦੋਸਤੀ ਸਭੁ ਜਗੁ ਚਲਣਹਾਰੁ ॥
kis naal keechai dosatee sabh jag chalanahaar |

જો આખી દુનિયા મરી જશે તો મારે કોની સાથે મિત્રતા કરવી જોઈએ?

ਕੂੜੁ ਮਿਠਾ ਕੂੜੁ ਮਾਖਿਉ ਕੂੜੁ ਡੋਬੇ ਪੂਰੁ ॥
koorr mitthaa koorr maakhiau koorr ddobe poor |

મિથ્યા છે મધુરતા, મિથ્યા છે મધ; જૂઠાણા દ્વારા, બોટ-ભારે માણસો ડૂબી ગયા છે.

ਨਾਨਕੁ ਵਖਾਣੈ ਬੇਨਤੀ ਤੁਧੁ ਬਾਝੁ ਕੂੜੋ ਕੂੜੁ ॥੧॥
naanak vakhaanai benatee tudh baajh koorro koorr |1|

નાનક આ પ્રાર્થના બોલે છે: તમારા વિના, ભગવાન, બધું તદ્દન ખોટું છે. ||1||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

પ્રથમ મહેલ:

ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਰਿਦੈ ਸਚਾ ਹੋਇ ॥
sach taa par jaaneeai jaa ridai sachaa hoe |

જ્યારે સત્ય તેના હૃદયમાં હોય ત્યારે જ વ્યક્તિ સત્યને ઓળખે છે.

ਕੂੜ ਕੀ ਮਲੁ ਉਤਰੈ ਤਨੁ ਕਰੇ ਹਛਾ ਧੋਇ ॥
koorr kee mal utarai tan kare hachhaa dhoe |

અસત્યની ગંદકી દૂર થાય છે, અને શરીર ધોવાઇ જાય છે.

ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਸਚਿ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥
sach taa par jaaneeai jaa sach dhare piaar |

જ્યારે તે સાચા ભગવાનને પ્રેમ કરે છે ત્યારે જ વ્યક્તિ સત્યને ઓળખે છે.

ਨਾਉ ਸੁਣਿ ਮਨੁ ਰਹਸੀਐ ਤਾ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
naau sun man rahaseeai taa paae mokh duaar |

નામ સાંભળીને મન પ્રફુલ્લિત થાય છે; પછી, તે મોક્ષના દ્વારને પ્રાપ્ત કરે છે.

ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਜੁਗਤਿ ਜਾਣੈ ਜੀਉ ॥
sach taa par jaaneeai jaa jugat jaanai jeeo |

વ્યક્તિ સત્યને ત્યારે જ જાણે છે જ્યારે તે જીવનનો સાચો માર્ગ જાણે છે.

ਧਰਤਿ ਕਾਇਆ ਸਾਧਿ ਕੈ ਵਿਚਿ ਦੇਇ ਕਰਤਾ ਬੀਉ ॥
dharat kaaeaa saadh kai vich dee karataa beeo |

શરીરના ક્ષેત્રને તૈયાર કરીને, તે સર્જકનું બીજ રોપે છે.

ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਸਿਖ ਸਚੀ ਲੇਇ ॥
sach taa par jaaneeai jaa sikh sachee lee |

વ્યક્તિ સત્યને ત્યારે જ જાણે છે જ્યારે તેને સાચી સૂચના મળે છે.

ਦਇਆ ਜਾਣੈ ਜੀਅ ਕੀ ਕਿਛੁ ਪੁੰਨੁ ਦਾਨੁ ਕਰੇਇ ॥
deaa jaanai jeea kee kichh pun daan karee |

અન્ય જીવો પ્રત્યે દયા બતાવીને, તે સખાવતી સંસ્થાઓને દાન આપે છે.

ਸਚੁ ਤਾਂ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਆਤਮ ਤੀਰਥਿ ਕਰੇ ਨਿਵਾਸੁ ॥
sach taan par jaaneeai jaa aatam teerath kare nivaas |

વ્યક્તિ સત્યને ત્યારે જ જાણે છે જ્યારે તે પોતાના આત્માના પવિત્ર તીર્થસ્થાનમાં રહે છે.

ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੋ ਪੁਛਿ ਕੈ ਬਹਿ ਰਹੈ ਕਰੇ ਨਿਵਾਸੁ ॥
satiguroo no puchh kai beh rahai kare nivaas |

તે બેસે છે અને સાચા ગુરુ પાસેથી ઉપદેશ મેળવે છે, અને તેની ઈચ્છા પ્રમાણે જીવે છે.

ਸਚੁ ਸਭਨਾ ਹੋਇ ਦਾਰੂ ਪਾਪ ਕਢੈ ਧੋਇ ॥
sach sabhanaa hoe daaroo paap kadtai dhoe |

સત્ય એ બધાની દવા છે; તે આપણા પાપોને દૂર કરે છે અને ધોઈ નાખે છે.

ਨਾਨਕੁ ਵਖਾਣੈ ਬੇਨਤੀ ਜਿਨ ਸਚੁ ਪਲੈ ਹੋਇ ॥੨॥
naanak vakhaanai benatee jin sach palai hoe |2|

જેમના ખોળામાં સત્ય છે તેમના માટે નાનક આ પ્રાર્થના બોલે છે. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

પૌરી:

ਦਾਨੁ ਮਹਿੰਡਾ ਤਲੀ ਖਾਕੁ ਜੇ ਮਿਲੈ ਤ ਮਸਤਕਿ ਲਾਈਐ ॥
daan mahinddaa talee khaak je milai ta masatak laaeeai |

હું જે ભેટ માંગું છું તે સંતોના ચરણોની ધૂળ છે; જો હું તેને પ્રાપ્ત કરું, તો હું તેને મારા કપાળ પર લગાવીશ.

ਕੂੜਾ ਲਾਲਚੁ ਛਡੀਐ ਹੋਇ ਇਕ ਮਨਿ ਅਲਖੁ ਧਿਆਈਐ ॥
koorraa laalach chhaddeeai hoe ik man alakh dhiaaeeai |

ખોટા લોભનો ત્યાગ કરો અને અદ્રશ્ય ભગવાનનું એકાગ્ર ચિત્તે ચિંતન કરો.