ஆசா கி வார

(பக்கம்: 17)

ਕੂੜਿ ਕੂੜੈ ਨੇਹੁ ਲਗਾ ਵਿਸਰਿਆ ਕਰਤਾਰੁ ॥

koorr koorrai nehu lagaa visariaa karataar |

பொய்யானவர்கள் பொய்யை விரும்பி, தங்கள் படைப்பாளரை மறந்து விடுகிறார்கள்.

ਕਿਸੁ ਨਾਲਿ ਕੀਚੈ ਦੋਸਤੀ ਸਭੁ ਜਗੁ ਚਲਣਹਾਰੁ ॥

kis naal keechai dosatee sabh jag chalanahaar |

உலகமெல்லாம் அழிந்தால் நான் யாருடன் நட்பு கொள்ள வேண்டும்?

ਕੂੜੁ ਮਿਠਾ ਕੂੜੁ ਮਾਖਿਉ ਕੂੜੁ ਡੋਬੇ ਪੂਰੁ ॥

koorr mitthaa koorr maakhiau koorr ddobe poor |

பொய் என்பது இனிமை, பொய் என்பது தேன்; பொய்யின் மூலம், படகு சுமைகளால் மனிதர்கள் மூழ்கி இறந்தனர்.

ਨਾਨਕੁ ਵਖਾਣੈ ਬੇਨਤੀ ਤੁਧੁ ਬਾਝੁ ਕੂੜੋ ਕੂੜੁ ॥੧॥

naanak vakhaanai benatee tudh baajh koorro koorr |1|

நானக் இந்த பிரார்த்தனையைப் பேசுகிறார்: நீங்கள் இல்லாமல், ஆண்டவரே, எல்லாம் முற்றிலும் பொய். ||1||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

முதல் மெஹல்:

ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਰਿਦੈ ਸਚਾ ਹੋਇ ॥

sach taa par jaaneeai jaa ridai sachaa hoe |

உண்மை உள்ளத்தில் இருக்கும் போது தான் ஒருவருக்கு உண்மை தெரியும்.

ਕੂੜ ਕੀ ਮਲੁ ਉਤਰੈ ਤਨੁ ਕਰੇ ਹਛਾ ਧੋਇ ॥

koorr kee mal utarai tan kare hachhaa dhoe |

பொய்யின் அழுக்கு நீங்கி, உடல் சுத்தமாகக் கழுவப்படும்.

ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਸਚਿ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥

sach taa par jaaneeai jaa sach dhare piaar |

உண்மையான இறைவனிடம் அன்பு செலுத்தும் போது தான் ஒருவன் உண்மையை அறிவான்.

ਨਾਉ ਸੁਣਿ ਮਨੁ ਰਹਸੀਐ ਤਾ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥

naau sun man rahaseeai taa paae mokh duaar |

நாமத்தைக் கேட்டாலே மனம் பரவசம் அடைகிறது; பின்னர், அவர் முக்தியின் வாயிலை அடைகிறார்.

ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਜੁਗਤਿ ਜਾਣੈ ਜੀਉ ॥

sach taa par jaaneeai jaa jugat jaanai jeeo |

ஒருவன் உண்மையான வாழ்க்கை முறையை அறிந்தால்தான் உண்மை தெரியும்.

ਧਰਤਿ ਕਾਇਆ ਸਾਧਿ ਕੈ ਵਿਚਿ ਦੇਇ ਕਰਤਾ ਬੀਉ ॥

dharat kaaeaa saadh kai vich dee karataa beeo |

உடலின் களத்தைத் தயார் செய்து, படைப்பாளரின் விதையை அவர் விதைக்கிறார்.

ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਸਿਖ ਸਚੀ ਲੇਇ ॥

sach taa par jaaneeai jaa sikh sachee lee |

ஒருவன் உண்மையான உபதேசம் பெறும்போதுதான் உண்மையை அறிவான்.

ਦਇਆ ਜਾਣੈ ਜੀਅ ਕੀ ਕਿਛੁ ਪੁੰਨੁ ਦਾਨੁ ਕਰੇਇ ॥

deaa jaanai jeea kee kichh pun daan karee |

பிற உயிர்களிடம் கருணை காட்டி, தொண்டு நிறுவனங்களுக்கு தானம் செய்கிறார்.

ਸਚੁ ਤਾਂ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਆਤਮ ਤੀਰਥਿ ਕਰੇ ਨਿਵਾਸੁ ॥

sach taan par jaaneeai jaa aatam teerath kare nivaas |

ஒருவன் தன் ஆன்மாவின் புனிதத் தலத்தில் வசிக்கும் போதுதான் உண்மையை அறிவான்.

ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੋ ਪੁਛਿ ਕੈ ਬਹਿ ਰਹੈ ਕਰੇ ਨਿਵਾਸੁ ॥

satiguroo no puchh kai beh rahai kare nivaas |

அவர் அமர்ந்து உண்மையான குருவிடமிருந்து உபதேசம் பெறுகிறார், அவருடைய விருப்பத்தின்படி வாழ்கிறார்.

ਸਚੁ ਸਭਨਾ ਹੋਇ ਦਾਰੂ ਪਾਪ ਕਢੈ ਧੋਇ ॥

sach sabhanaa hoe daaroo paap kadtai dhoe |

உண்மையே அனைவருக்கும் மருந்து; அது நம் பாவங்களை நீக்குகிறது மற்றும் கழுவுகிறது.

ਨਾਨਕੁ ਵਖਾਣੈ ਬੇਨਤੀ ਜਿਨ ਸਚੁ ਪਲੈ ਹੋਇ ॥੨॥

naanak vakhaanai benatee jin sach palai hoe |2|

சத்தியத்தை மடியில் வைத்திருப்பவர்களிடம் நானக் இந்தப் பிரார்த்தனையைப் பேசுகிறார். ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

பூரி:

ਦਾਨੁ ਮਹਿੰਡਾ ਤਲੀ ਖਾਕੁ ਜੇ ਮਿਲੈ ਤ ਮਸਤਕਿ ਲਾਈਐ ॥

daan mahinddaa talee khaak je milai ta masatak laaeeai |

நான் தேடும் பரிசு மகான்களின் பாதத் தூசி; நான் அதைப் பெற்றால், நான் அதை என் நெற்றியில் பூசுவேன்.

ਕੂੜਾ ਲਾਲਚੁ ਛਡੀਐ ਹੋਇ ਇਕ ਮਨਿ ਅਲਖੁ ਧਿਆਈਐ ॥

koorraa laalach chhaddeeai hoe ik man alakh dhiaaeeai |

பொய்யான பேராசையைத் துறந்து, கண்ணுக்குத் தெரியாத இறைவனை ஏகமனதாகத் தியானியுங்கள்.