آسا کی وار

(صفحو: 14)


ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਕਿਆ ਟਿਕਾ ਕਿਆ ਤਗੁ ॥੧॥
naanak sache naam bin kiaa ttikaa kiaa tag |1|

اي نانڪ، سچي نالي کان سواءِ، هندن جي اڳيان واري نشان يا سندن مقدس ڌاڳي جو ڪهڙو فائدو؟ ||1||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਲਖ ਨੇਕੀਆ ਚੰਗਿਆਈਆ ਲਖ ਪੁੰਨਾ ਪਰਵਾਣੁ ॥
lakh nekeea changiaaeea lakh punaa paravaan |

ھزارين نيڪيون ۽ نيڪ عمل ۽ ھزارين برڪت وارا خيرات،

ਲਖ ਤਪ ਉਪਰਿ ਤੀਰਥਾਂ ਸਹਜ ਜੋਗ ਬੇਬਾਣ ॥
lakh tap upar teerathaan sahaj jog bebaan |

مقدس مزارن تي سوين هزارين تپسيا، ۽ بيابان ۾ سهج يوگا جي مشق،

ਲਖ ਸੂਰਤਣ ਸੰਗਰਾਮ ਰਣ ਮਹਿ ਛੁਟਹਿ ਪਰਾਣ ॥
lakh sooratan sangaraam ran meh chhutteh paraan |

سوين هزارين جرئت وارا ڪارناما ۽ جنگ جي ميدان ۾ زندگي جي سانس کي ڇڏي ڏيڻ،

ਲਖ ਸੁਰਤੀ ਲਖ ਗਿਆਨ ਧਿਆਨ ਪੜੀਅਹਿ ਪਾਠ ਪੁਰਾਣ ॥
lakh suratee lakh giaan dhiaan parreeeh paatth puraan |

سوين هزارين خدائي سمجھه، سوين هزارين خدائي حڪمتون ۽ مراقبو ۽ ويد ۽ پراڻن جا پڙهڻ

ਜਿਨਿ ਕਰਤੈ ਕਰਣਾ ਕੀਆ ਲਿਖਿਆ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ॥
jin karatai karanaa keea likhiaa aavan jaan |

- خالق جي اڳيان جنهن مخلوق کي پيدا ڪيو، ۽ جنهن اچڻ ۽ وڃڻ جو حڪم ڏنو،

ਨਾਨਕ ਮਤੀ ਮਿਥਿਆ ਕਰਮੁ ਸਚਾ ਨੀਸਾਣੁ ॥੨॥
naanak matee mithiaa karam sachaa neesaan |2|

اي نانڪ، اهي سڀ ڳالهيون ڪوڙ آهن. سچو آهي سندس فضل جو نشان. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਏਕੁ ਤੂੰ ਜਿਨਿ ਸਚੋ ਸਚੁ ਵਰਤਾਇਆ ॥
sachaa saahib ek toon jin sacho sach varataaeaa |

تون ئي سچو رب آهين. حقيقتن جي سچائي هر هنڌ ڦهليل آهي.

ਜਿਸੁ ਤੂੰ ਦੇਹਿ ਤਿਸੁ ਮਿਲੈ ਸਚੁ ਤਾ ਤਿਨੑੀ ਸਚੁ ਕਮਾਇਆ ॥
jis toon dehi tis milai sach taa tinaee sach kamaaeaa |

اھو اڪيلو سچ حاصل ڪري ٿو، جنھن کي توھان ڏيو ٿا. پوء، هو سچ تي عمل ڪري ٿو.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ਜਿਨੑ ਕੈ ਹਿਰਦੈ ਸਚੁ ਵਸਾਇਆ ॥
satigur miliaai sach paaeaa jina kai hiradai sach vasaaeaa |

سچي گروءَ سان ملڻ، سچ ملي ٿو. هن جي دل ۾، سچائي رهي ٿي.

ਮੂਰਖ ਸਚੁ ਨ ਜਾਣਨੑੀ ਮਨਮੁਖੀ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
moorakh sach na jaananaee manamukhee janam gavaaeaa |

بيوقوف حقيقت کي نٿا ڄاڻن. پاڻ سڳورا پنهنجي زندگي اجائي برباد ڪندا آهن.

ਵਿਚਿ ਦੁਨੀਆ ਕਾਹੇ ਆਇਆ ॥੮॥
vich duneea kaahe aaeaa |8|

اهي به دنيا ۾ ڇو آيا آهن؟ ||8||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥
aasaa mahalaa 4 |

آسا، چوٿين مهل:

ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰ ਹੈ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਸੇ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥
har amrit bhagat bhanddaar hai gur satigur paase raam raaje |

امرت وارو خزانو، رب جي عقيدت جي خدمت، گرو جي ذريعي ملي ٿو، سچو گرو، اي رب بادشاهه.

ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਚਾ ਸਾਹੁ ਹੈ ਸਿਖ ਦੇਇ ਹਰਿ ਰਾਸੇ ॥
gur satigur sachaa saahu hai sikh dee har raase |

گرو، سچو گرو، سچو بينڪر آهي، جيڪو پنهنجي سکن کي رب جي راڄڌاني ڏئي ٿو.

ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਵਣਜਾਰਾ ਵਣਜੁ ਹੈ ਗੁਰੁ ਸਾਹੁ ਸਾਬਾਸੇ ॥
dhan dhan vanajaaraa vanaj hai gur saahu saabaase |

برڪت وارو، برڪت وارو آهي واپار ۽ واپار؛ ڪيڏو نه عجيب آهي بئنڪر، گرو!

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਗੁਰੁ ਤਿਨੑੀ ਪਾਇਆ ਜਿਨ ਧੁਰਿ ਲਿਖਤੁ ਲਿਲਾਟਿ ਲਿਖਾਸੇ ॥੧॥
jan naanak gur tinaee paaeaa jin dhur likhat lilaatt likhaase |1|

اي نوڪر نانڪ، اهي ئي گرو کي حاصل ڪن ٿا، جن جي پيشانيءَ تي اهڙي اڳڀرائي لکيل آهي. ||1||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل: