आसा की वार

(पान: 14)

ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਕਿਆ ਟਿਕਾ ਕਿਆ ਤਗੁ ॥੧॥

नानक सचे नाम बिनु किआ टिका किआ तगु ॥१॥

हे नानक, खऱ्या नावाशिवाय हिंदूंच्या पुढच्या चिन्हाचा किंवा त्यांच्या पवित्र धाग्याचा काय उपयोग? ||1||

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

पहिली मेहल:

ਲਖ ਨੇਕੀਆ ਚੰਗਿਆਈਆ ਲਖ ਪੁੰਨਾ ਪਰਵਾਣੁ ॥

लख नेकीआ चंगिआईआ लख पुंना परवाणु ॥

शेकडो हजारो पुण्य आणि चांगली कृती आणि शेकडो हजारो धन्य धर्मादाय,

ਲਖ ਤਪ ਉਪਰਿ ਤੀਰਥਾਂ ਸਹਜ ਜੋਗ ਬੇਬਾਣ ॥

लख तप उपरि तीरथां सहज जोग बेबाण ॥

पवित्र तीर्थांवर लाखो तपश्चर्या, आणि अरण्यात सहज योगाचा अभ्यास,

ਲਖ ਸੂਰਤਣ ਸੰਗਰਾਮ ਰਣ ਮਹਿ ਛੁਟਹਿ ਪਰਾਣ ॥

लख सूरतण संगराम रण महि छुटहि पराण ॥

लढाईच्या मैदानावर लाखो साहसी कृती आणि प्राणाचा श्वास सोडणे,

ਲਖ ਸੁਰਤੀ ਲਖ ਗਿਆਨ ਧਿਆਨ ਪੜੀਅਹਿ ਪਾਠ ਪੁਰਾਣ ॥

लख सुरती लख गिआन धिआन पड़ीअहि पाठ पुराण ॥

शेकडो हजारो दैवी समज, शेकडो हजारो दैवी ज्ञान आणि ध्यान आणि वेद आणि पुराणांचे वाचन

ਜਿਨਿ ਕਰਤੈ ਕਰਣਾ ਕੀਆ ਲਿਖਿਆ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ॥

जिनि करतै करणा कीआ लिखिआ आवण जाणु ॥

- ज्याने सृष्टी निर्माण केली आणि ज्याने येणे आणि जाणे ठरवले त्या निर्मात्यासमोर,

ਨਾਨਕ ਮਤੀ ਮਿਥਿਆ ਕਰਮੁ ਸਚਾ ਨੀਸਾਣੁ ॥੨॥

नानक मती मिथिआ करमु सचा नीसाणु ॥२॥

हे नानक, या सर्व गोष्टी खोट्या आहेत. त्याच्या कृपेचे चिन्ह खरे आहे. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

पौरी:

ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਏਕੁ ਤੂੰ ਜਿਨਿ ਸਚੋ ਸਚੁ ਵਰਤਾਇਆ ॥

सचा साहिबु एकु तूं जिनि सचो सचु वरताइआ ॥

तू एकटाच खरा परमेश्वर आहेस. सत्याचे सत्य सर्वत्र व्याप्त आहे.

ਜਿਸੁ ਤੂੰ ਦੇਹਿ ਤਿਸੁ ਮਿਲੈ ਸਚੁ ਤਾ ਤਿਨੑੀ ਸਚੁ ਕਮਾਇਆ ॥

जिसु तूं देहि तिसु मिलै सचु ता तिनी सचु कमाइआ ॥

तुम्ही ज्याला ते देता त्यालाच सत्य प्राप्त होते; मग, तो सत्याचा आचरण करतो.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ਜਿਨੑ ਕੈ ਹਿਰਦੈ ਸਚੁ ਵਸਾਇਆ ॥

सतिगुरि मिलिऐ सचु पाइआ जिन कै हिरदै सचु वसाइआ ॥

खऱ्या गुरूला भेटले की सत्य सापडते. त्याच्या अंतःकरणात सत्य वास करत आहे.

ਮੂਰਖ ਸਚੁ ਨ ਜਾਣਨੑੀ ਮਨਮੁਖੀ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥

मूरख सचु न जाणनी मनमुखी जनमु गवाइआ ॥

मूर्खांना सत्य कळत नाही. स्वार्थी मनमुख आपले जीवन व्यर्थ घालवतात.

ਵਿਚਿ ਦੁਨੀਆ ਕਾਹੇ ਆਇਆ ॥੮॥

विचि दुनीआ काहे आइआ ॥८॥

ते जगात का आले आहेत? ||8||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥

आसा महला ४ ॥

Aasaa, Fourth Mehl:

ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰ ਹੈ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਸੇ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

हरि अंम्रित भगति भंडार है गुर सतिगुर पासे राम राजे ॥

अमृताचा खजिना, भगवंताच्या भक्ती सेवेचा खजिना गुरू, खरा गुरू, हे भगवान राजा.

ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਚਾ ਸਾਹੁ ਹੈ ਸਿਖ ਦੇਇ ਹਰਿ ਰਾਸੇ ॥

गुरु सतिगुरु सचा साहु है सिख देइ हरि रासे ॥

गुरू, खरा गुरू, खरा बँकर आहे, जो त्याच्या शीखांना प्रभुची राजधानी देतो.

ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਵਣਜਾਰਾ ਵਣਜੁ ਹੈ ਗੁਰੁ ਸਾਹੁ ਸਾਬਾਸੇ ॥

धनु धंनु वणजारा वणजु है गुरु साहु साबासे ॥

धन्य धन्य धन्य व्यापारी आणि व्यापार; बँकर, गुरु किती अद्भुत आहे!

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਗੁਰੁ ਤਿਨੑੀ ਪਾਇਆ ਜਿਨ ਧੁਰਿ ਲਿਖਤੁ ਲਿਲਾਟਿ ਲਿਖਾਸੇ ॥੧॥

जनु नानकु गुरु तिनी पाइआ जिन धुरि लिखतु लिलाटि लिखासे ॥१॥

हे सेवक नानक, त्यांना एकटेच गुरू प्राप्त होतात, ज्यांच्या कपाळावर असे पूर्वनिर्धारित भाग्य लिहिलेले असते. ||1||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

सलोकु मः १ ॥

सालोक, पहिली मेहल: