جپُ جی ساہب

(انگ: 16)

ਇਕੁ ਸੰਸਾਰੀ ਇਕੁ ਭੰਡਾਰੀ ਇਕੁ ਲਾਏ ਦੀਬਾਣੁ ॥

eik sansaaree ik bhanddaaree ik laae deebaan |

اہناں وچوں اک (برہما) گھرباری بن گیا (بھاو، جیو-جنتاں نوں پیدا کرن لگّ پیا)، اک (وشنوں) بھنڈارے دا مالک بن گیا (بھاو، جیواں نوں رزک اپڑان دا کمّ کرن لگا)، اتے اکّ (شو) کچہری لاؤندا ہے (بھاو، جیواں نوں سنگھاردا ہے)۔

ਜਿਵ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਵੈ ਜਿਵ ਹੋਵੈ ਫੁਰਮਾਣੁ ॥

jiv tis bhaavai tivai chalaavai jiv hovai furamaan |

(پر اسل گلّ اہ ہے کِ) جویں اس اکال پرکھ نوں بھاؤندا ہے اتے جویں اس دا ہکم ہندا ہے، تویں ہی اہ آپ سنسار دی کار چلا رہا ہے، (اہناں برہما، وشنوں اتے شو دے کجھ ہتھ نہیں)۔

ਓਹੁ ਵੇਖੈ ਓਨਾ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵੈ ਬਹੁਤਾ ਏਹੁ ਵਿਡਾਣੁ ॥

ohu vekhai onaa nadar na aavai bahutaa ehu viddaan |

اہ بڑا اسچرج کوتک ہے کِ اہ اکال پرکھ (سبھ جیواں نوں) ویکھ رہا ہے پر جیواں نوں اکال پرکھ نہیں دسدا۔

ਆਦੇਸੁ ਤਿਸੈ ਆਦੇਸੁ ॥

aades tisai aades |

(سو برہما، وشنوں، شو آدک دے تھاں) کیول اس (اکال پرکھ) نوں پرنام کرو،

ਆਦਿ ਅਨੀਲੁ ਅਨਾਦਿ ਅਨਾਹਤਿ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਏਕੋ ਵੇਸੁ ॥੩੦॥

aad aneel anaad anaahat jug jug eko ves |30|

جو (سبھ دا) مڈھّ ہے، جو شدھّ سروپ ہے، جس دا کوئی مڈھّ نہیں (لبھّ سکدا)، جو ناس رہت ہے اتے جو سدا ہی اکو جہا رہندا ہے۔ (اہی ہے وسیلا اس پربھو نالوں وتھّ دور کرن دا) ॥30۔۔

ਆਸਣੁ ਲੋਇ ਲੋਇ ਭੰਡਾਰ ॥

aasan loe loe bhanddaar |

اکال پرکھ دے بھنڈاریاں دا ٹکانا ہریک بھون وچ ہے (بھاو، ہریک بھون وچ اکال پرکھ دے بھنڈارے چلّ رہے ہن)۔

ਜੋ ਕਿਛੁ ਪਾਇਆ ਸੁ ਏਕਾ ਵਾਰ ॥

jo kichh paaeaa su ekaa vaar |

جو کجھ (اکال پرکھ نے اہناں بھنڈاریاں وچ) پایا ہے اکو واری پا دتا ہے، (بھاو، اس دے بھنڈارے سدا اکھٹّ ہن)۔

ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਸਿਰਜਣਹਾਰੁ ॥

kar kar vekhai sirajanahaar |

سرشٹی نوں پیدا کرن والا اکال پرکھ (جیواں نوں) پیدا کر کے (اہناں دی) سمبھال کر رہا ہے۔

ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਕੀ ਸਾਚੀ ਕਾਰ ॥

naanak sache kee saachee kaar |

ہے نانک! سدا-تھر رہن والے (اکال پرکھ) دی (سرشٹی دی سمبھانل والی) اہ کار سدا اٹلّ ہے (اکائی توں خالی ہے)۔

ਆਦੇਸੁ ਤਿਸੈ ਆਦੇਸੁ ॥

aades tisai aades |

(سو) کیول اس (اکال پرکھ) نوں پرنام کرو،

ਆਦਿ ਅਨੀਲੁ ਅਨਾਦਿ ਅਨਾਹਤਿ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਏਕੋ ਵੇਸੁ ॥੩੧॥

aad aneel anaad anaahat jug jug eko ves |31|

جو (سبھ دا) مڈھّ ہے، جو سدھّ-سروپ ہے، جس دا کوئی مڈھّ نہیں (لبھّ سکدا)، جو ناس-رہت ہے اتے جو سدا ہی اکو جہا رہندا ہے (اہی ہے تریکا، جس نال اس پربھو نالوں وتھّ مٹ سکدی ہے) ॥31۔۔

ਇਕ ਦੂ ਜੀਭੌ ਲਖ ਹੋਹਿ ਲਖ ਹੋਵਹਿ ਲਖ ਵੀਸ ॥

eik doo jeebhau lakh hohi lakh hoveh lakh vees |

جے اکّ جیبھ توں لکھّ جیبھاں ہو جان، اتے لکھّ جیبھاں توں ویہ لکھّ بن جان،

ਲਖੁ ਲਖੁ ਗੇੜਾ ਆਖੀਅਹਿ ਏਕੁ ਨਾਮੁ ਜਗਦੀਸ ॥

lakh lakh gerraa aakheeeh ek naam jagadees |

(اہناں ویہ لکھّ جیبھاں نال جے) اکال پرکھ دے اک نام نوں اک اک لکھّ واری آکھیئے (تاں بھی کوڑے منکھّ دی اہ کوڑی ہی ٹھیس ہے، بھاو، جے منکھّ اہ خیال کرے کِ میں آپنے ادم دے آسرے اس تراں نام سمر کے اکال پرکھ نوں پا سکدا ہاں، تاں اہ جھوٹھا اہنکار ہے)۔

ਏਤੁ ਰਾਹਿ ਪਤਿ ਪਵੜੀਆ ਚੜੀਐ ਹੋਇ ਇਕੀਸ ॥

et raeh pat pavarreea charreeai hoe ikees |

اس رستے وچ (پرماتما نالوں وتھّ دور کرن والے راہ وچ) اکال پرکھ نوں ملن واستے جو پؤڑیاں ہن، اہناں اتے آپا-بھاو گوا کے ہی چڑھ سکیدا ہے۔ (لکھاں جیبھاں نال بھی گنتی دے سمرن نال کجھ نہیں بندا۔

ਸੁਣਿ ਗਲਾ ਆਕਾਸ ਕੀ ਕੀਟਾ ਆਈ ਰੀਸ ॥

sun galaa aakaas kee keettaa aaee rees |

آپا-بھاو دور کرن توں بنا اہ گنتی دے پاٹھاں والا ادم اؤں ہے، مانو) آکاش دیاں گلاں سن کے کیڑیاں نوں بھی اہ ریس آ گئی ہے (کِ اسیں بھی آکاش تے اپڑ جائیے)۔

ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਪਾਈਐ ਕੂੜੀ ਕੂੜੈ ਠੀਸ ॥੩੨॥

naanak nadaree paaeeai koorree koorrai tthees |32|

ہے نانک! جے اکال پرکھ مہر دی نزر کرے، تاں ہی اس نوں ملیدا ہے، (نہیں تاں) کوڑے منکھّ دی آپنے آپ دی نری کوڑی ہی وڈیائی ہے (کِ میں سمرن کر رہا ہاں) ॥32۔۔

ਆਖਣਿ ਜੋਰੁ ਚੁਪੈ ਨਹ ਜੋਰੁ ॥

aakhan jor chupai nah jor |

بولن وچ تے چپّ رہن وچ بھی ساڈا کوئی آپنا اختیار نہیں ہے۔

ਜੋਰੁ ਨ ਮੰਗਣਿ ਦੇਣਿ ਨ ਜੋਰੁ ॥

jor na mangan den na jor |

نا ہی منگن وچ ساڈی من-مرزی چلدی ہے اتے نا ہی دین وچ۔

ਜੋਰੁ ਨ ਜੀਵਣਿ ਮਰਣਿ ਨਹ ਜੋਰੁ ॥

jor na jeevan maran nah jor |

جیون وچ تے مرن وچ بھی ساڈی کوئی سمرتھا (کمّ نہیں دیندی)۔

ਜੋਰੁ ਨ ਰਾਜਿ ਮਾਲਿ ਮਨਿ ਸੋਰੁ ॥

jor na raaj maal man sor |

اس راج تے مال دے پراپت کرن وچ بھی ساڈا کوئی زور نہیں چلدا (جس راج تے مال دے کارن ساڈے) من وچ پھوں-پھاں ہندی ہے۔