ജപ്ജി സഹിബ്

(പേജ്: 16)


ਇਕੁ ਸੰਸਾਰੀ ਇਕੁ ਭੰਡਾਰੀ ਇਕੁ ਲਾਏ ਦੀਬਾਣੁ ॥
eik sansaaree ik bhanddaaree ik laae deebaan |

ഒന്ന്, ലോകത്തിൻ്റെ സ്രഷ്ടാവ്; ഒന്ന്, സുസ്ഥിരൻ; ഒന്ന്, ഡിസ്ട്രോയർ.

ਜਿਵ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਵੈ ਜਿਵ ਹੋਵੈ ਫੁਰਮਾਣੁ ॥
jiv tis bhaavai tivai chalaavai jiv hovai furamaan |

അവൻ്റെ ഇഷ്ടത്തിനനുസരിച്ച് അവൻ കാര്യങ്ങൾ നടക്കുന്നു. അവൻ്റെ ആകാശ ക്രമം അങ്ങനെയാണ്.

ਓਹੁ ਵੇਖੈ ਓਨਾ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵੈ ਬਹੁਤਾ ਏਹੁ ਵਿਡਾਣੁ ॥
ohu vekhai onaa nadar na aavai bahutaa ehu viddaan |

അവൻ എല്ലാം നിരീക്ഷിക്കുന്നു, പക്ഷേ ആരും അവനെ കാണുന്നില്ല. ഇത് എത്ര അത്ഭുതകരമാണ്!

ਆਦੇਸੁ ਤਿਸੈ ਆਦੇਸੁ ॥
aades tisai aades |

ഞാൻ അവനെ വണങ്ങുന്നു, ഞാൻ താഴ്മയോടെ വണങ്ങുന്നു.

ਆਦਿ ਅਨੀਲੁ ਅਨਾਦਿ ਅਨਾਹਤਿ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਏਕੋ ਵੇਸੁ ॥੩੦॥
aad aneel anaad anaahat jug jug eko ves |30|

പ്രൈമൽ ഒന്ന്, ശുദ്ധമായ വെളിച്ചം, തുടക്കവും അവസാനവുമില്ല. എല്ലാ യുഗങ്ങളിലും, അവൻ ഏകനാണ്. ||30||

ਆਸਣੁ ਲੋਇ ਲੋਇ ਭੰਡਾਰ ॥
aasan loe loe bhanddaar |

ലോകത്തിനു ശേഷവും അവൻ്റെ അധികാരസ്ഥാനങ്ങളും അവൻ്റെ സംഭരണശാലകളും ഉണ്ട്.

ਜੋ ਕਿਛੁ ਪਾਇਆ ਸੁ ਏਕਾ ਵਾਰ ॥
jo kichh paaeaa su ekaa vaar |

അവയിൽ ഇട്ടതെന്തും ഒരിക്കൽ എന്നെന്നേക്കുമായി അവിടെ വെച്ചു.

ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਸਿਰਜਣਹਾਰੁ ॥
kar kar vekhai sirajanahaar |

സൃഷ്ടിയെ സൃഷ്ടിച്ച ശേഷം, സൃഷ്ടാവായ കർത്താവ് അതിനെ നിരീക്ഷിക്കുന്നു.

ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਕੀ ਸਾਚੀ ਕਾਰ ॥
naanak sache kee saachee kaar |

ഓ നാനാക്ക്, സത്യമാണ് യഥാർത്ഥ ഭഗവാൻ്റെ സൃഷ്ടി.

ਆਦੇਸੁ ਤਿਸੈ ਆਦੇਸੁ ॥
aades tisai aades |

ഞാൻ അവനെ വണങ്ങുന്നു, ഞാൻ താഴ്മയോടെ വണങ്ങുന്നു.

ਆਦਿ ਅਨੀਲੁ ਅਨਾਦਿ ਅਨਾਹਤਿ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਏਕੋ ਵੇਸੁ ॥੩੧॥
aad aneel anaad anaahat jug jug eko ves |31|

പ്രൈമൽ ഒന്ന്, ശുദ്ധമായ വെളിച്ചം, തുടക്കവും അവസാനവുമില്ല. എല്ലാ യുഗങ്ങളിലും, അവൻ ഏകനാണ്. ||31||

ਇਕ ਦੂ ਜੀਭੌ ਲਖ ਹੋਹਿ ਲਖ ਹੋਵਹਿ ਲਖ ਵੀਸ ॥
eik doo jeebhau lakh hohi lakh hoveh lakh vees |

എനിക്ക് 1,00,000 നാവുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ, ഓരോ നാവുകൊണ്ടും ഇവ ഇരുപത് മടങ്ങ് വർദ്ധിപ്പിക്കും.

ਲਖੁ ਲਖੁ ਗੇੜਾ ਆਖੀਅਹਿ ਏਕੁ ਨਾਮੁ ਜਗਦੀਸ ॥
lakh lakh gerraa aakheeeh ek naam jagadees |

ഞാൻ നൂറായിരം തവണ ആവർത്തിക്കും, പ്രപഞ്ചനാഥനായ ഏകൻ്റെ നാമം.

ਏਤੁ ਰਾਹਿ ਪਤਿ ਪਵੜੀਆ ਚੜੀਐ ਹੋਇ ਇਕੀਸ ॥
et raeh pat pavarreea charreeai hoe ikees |

ഞങ്ങളുടെ ഭർത്താവായ കർത്താവിലേക്കുള്ള ഈ പാതയിലൂടെ, ഞങ്ങൾ ഗോവണിയുടെ പടികൾ കയറി, അവനുമായി ലയിക്കാൻ വരുന്നു.

ਸੁਣਿ ਗਲਾ ਆਕਾਸ ਕੀ ਕੀਟਾ ਆਈ ਰੀਸ ॥
sun galaa aakaas kee keettaa aaee rees |

ഈതറിക് മേഖലകളെക്കുറിച്ച് കേട്ടാൽ, പുഴുക്കൾ പോലും വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു.

ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਪਾਈਐ ਕੂੜੀ ਕੂੜੈ ਠੀਸ ॥੩੨॥
naanak nadaree paaeeai koorree koorrai tthees |32|

ഓ നാനാക്ക്, അവൻ്റെ കൃപയാൽ അവൻ പ്രാപിച്ചു. അസത്യം അസത്യത്തിൻ്റെ പൊങ്ങച്ചങ്ങളാണ്. ||32||

ਆਖਣਿ ਜੋਰੁ ਚੁਪੈ ਨਹ ਜੋਰੁ ॥
aakhan jor chupai nah jor |

സംസാരിക്കാനുള്ള ശക്തിയില്ല, മിണ്ടാതിരിക്കാൻ ശക്തിയില്ല.

ਜੋਰੁ ਨ ਮੰਗਣਿ ਦੇਣਿ ਨ ਜੋਰੁ ॥
jor na mangan den na jor |

യാചിക്കാൻ അധികാരമില്ല, കൊടുക്കാൻ അധികാരമില്ല.

ਜੋਰੁ ਨ ਜੀਵਣਿ ਮਰਣਿ ਨਹ ਜੋਰੁ ॥
jor na jeevan maran nah jor |

ജീവിക്കാൻ ശക്തിയില്ല, മരിക്കാൻ ശക്തിയില്ല.

ਜੋਰੁ ਨ ਰਾਜਿ ਮਾਲਿ ਮਨਿ ਸੋਰੁ ॥
jor na raaj maal man sor |

സമ്പത്തും നിഗൂഢമായ മാനസിക ശക്തിയും കൊണ്ട് ഭരിക്കാൻ അധികാരമില്ല.