Caitheann na daoine a bhfuil an scian acu an snáithe naofa timpeall a muineál.
Ina dtithe, fuaimníonn na Brahmins an conch.
Tá an blas céanna acu freisin.
Is é bréagach a gcaipiteal, agus is bréagach a dtrádáil.
Ag labhairt bréagach, glacann siad a gcuid bia.
Tá baile na modesty agus Dharma i bhfad uathu.
Nanak, tá siad go hiomlán tréscaoilteach le bréag.
Tá na marcanna naofa ar a mhullach, agus na héadaí loin cróch thart ar a waist;
ina lámha coinníonn siad na sceana - is búistéirí an domhain iad!
Agus iad ag caitheamh róbaí gorma, lorgaíonn siad cead ó na rialóirí Moslamach.
Ag glacadh le arán ó na rialóirí Moslamach, fós adhradh siad na Puraanas.
Itheann siad feoil na ngabhar, a maraítear tar éis na paidreacha Moslamach a léamh os a gcionn,
ach ní cheadaíonn siad d’aon duine eile dul isteach ina gceantair chistine.
Tarraingíonn siad línte timpeall orthu, ag plástar an talamh le aoileach bó.
An bréagach teacht agus suí laistigh díobh.
Glaonn siad amach, “Ná bainigí lenár mbia,
Nó beidh sé truaillithe!"
Ach lena gcorp truaillithe, déanann siad gníomhais olc.
Le meon salach, déanann siad iarracht a mbéal a ghlanadh.
A deir Nanak, déan machnamh ar an bhFíor-Thiarna.