Ang mga may hawak ng kutsilyo ay nagsusuot ng sagradong sinulid sa kanilang leeg.
Sa kanilang mga tahanan, ang mga Brahmin ay nagpapatunog ng kabibe.
Pareho din sila ng lasa.
Mali ang kanilang kapital, at mali ang kanilang kalakalan.
Sa pagsasalita ng kasinungalingan, kinukuha nila ang kanilang pagkain.
Ang tahanan ng kahinhinan at Dharma ay malayo sa kanila.
Nanak, sila ay ganap na napuno ng kasinungalingan.
Ang mga banal na marka ay nasa kanilang mga noo, at ang mga telang safron ay nasa kanilang mga baywang;
sa kanilang mga kamay ay hawak nila ang mga kutsilyo - sila ang mga berdugo ng mundo!
Nakasuot ng asul na damit, humingi sila ng pahintulot ng mga pinunong Muslim.
Tumatanggap ng tinapay mula sa mga pinunong Muslim, sinasamba pa rin nila ang mga Puraan.
Kinakain nila ang karne ng mga kambing, pinatay pagkatapos basahin ang mga panalangin ng Muslim sa kanila,
ngunit hindi nila pinapayagan ang sinuman na pumasok sa kanilang mga lugar sa kusina.
Gumuhit sila ng mga linya sa paligid nila, tinapalpalan ang lupa ng dumi ng baka.
Ang huwad ay dumating at umupo sa loob nila.
Sumigaw sila, "Huwag mong hawakan ang aming pagkain,
O madudumihan!"
Ngunit sa kanilang maruming katawan, gumagawa sila ng masasamang gawain.
Sa maruruming pag-iisip, sinisikap nilang linisin ang kanilang mga bibig.
Sabi ni Nanak, pagnilayan ang Tunay na Panginoon.