ஆசா கி வார

(பக்கம்: 10)

ਪੰਥੁ ਦਸਾਵਾ ਨਿਤ ਖੜੀ ਮੁੰਧ ਜੋਬਨਿ ਬਾਲੀ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

panth dasaavaa nit kharree mundh joban baalee raam raaje |

நான் சாலையோரம் நின்று, வழி கேட்கிறேன்; நான் ராஜாவின் இளமைப் பருவத்து மணமகள்.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਚੇਤਾਇ ਗੁਰ ਹਰਿ ਮਾਰਗਿ ਚਾਲੀ ॥

har har naam chetaae gur har maarag chaalee |

குரு, ஹர், ஹர் என்ற இறைவனின் திருநாமத்தை நினைவு கொள்ளச் செய்துள்ளார்; நான் அவனுக்கான பாதையை பின்பற்றுகிறேன்.

ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰੁ ਹੈ ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਜਾਲੀ ॥

merai man tan naam aadhaar hai haumai bikh jaalee |

நாமம், இறைவனின் நாமம், என் மனதுக்கும் உடலுக்கும் துணையாக இருக்கிறது; ஈகோ என்ற விஷத்தை எரித்துவிட்டேன்.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਮਿਲਿਆ ਬਨਵਾਲੀ ॥੨॥

jan naanak satigur mel har har miliaa banavaalee |2|

உண்மை குருவே, என்னை இறைவனுடன் இணைத்து, மலர் மாலைகளால் அலங்கரிக்கப்பட்ட இறைவனுடன் என்னை இணைத்துவிடு. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

சலோக், முதல் மெஹல்:

ਮੁਸਲਮਾਨਾ ਸਿਫਤਿ ਸਰੀਅਤਿ ਪੜਿ ਪੜਿ ਕਰਹਿ ਬੀਚਾਰੁ ॥

musalamaanaa sifat sareeat parr parr kareh beechaar |

இஸ்லாமியர்கள் இஸ்லாமிய சட்டத்தை போற்றுகிறார்கள்; அவர்கள் அதைப் படித்து சிந்திக்கிறார்கள்.

ਬੰਦੇ ਸੇ ਜਿ ਪਵਹਿ ਵਿਚਿ ਬੰਦੀ ਵੇਖਣ ਕਉ ਦੀਦਾਰੁ ॥

bande se ji paveh vich bandee vekhan kau deedaar |

இறைவனுக்குக் கட்டுப்பட்ட அடியார்கள் இறைவனின் தரிசனத்தைக் காணத் தங்களைக் கட்டிக் கொண்டவர்கள்.

ਹਿੰਦੂ ਸਾਲਾਹੀ ਸਾਲਾਹਨਿ ਦਰਸਨਿ ਰੂਪਿ ਅਪਾਰੁ ॥

hindoo saalaahee saalaahan darasan roop apaar |

இந்துக்கள் போற்றத்தக்க இறைவனைப் போற்றுகின்றனர்; அவருடைய தரிசனத்தின் அருளிய தரிசனம், அவருடைய வடிவம் ஒப்பற்றது.

ਤੀਰਥਿ ਨਾਵਹਿ ਅਰਚਾ ਪੂਜਾ ਅਗਰ ਵਾਸੁ ਬਹਕਾਰੁ ॥

teerath naaveh arachaa poojaa agar vaas bahakaar |

அவர்கள் புனித யாத்திரைகளில் நீராடுகிறார்கள், மலர்களைக் காணிக்கை செலுத்துகிறார்கள், சிலைகளுக்கு முன் தூபம் காட்டுகிறார்கள்.

ਜੋਗੀ ਸੁੰਨਿ ਧਿਆਵਨਿੑ ਜੇਤੇ ਅਲਖ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾਰੁ ॥

jogee sun dhiaavani jete alakh naam karataar |

யோகிகள் அங்கே முழுமுதற் கடவுளைத் தியானிக்கிறார்கள்; அவர்கள் படைப்பாளரை கண்ணுக்கு தெரியாத இறைவன் என்று அழைக்கிறார்கள்.

ਸੂਖਮ ਮੂਰਤਿ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨ ਕਾਇਆ ਕਾ ਆਕਾਰੁ ॥

sookham moorat naam niranjan kaaeaa kaa aakaar |

ஆனால் மாசற்ற பெயரின் நுட்பமான உருவத்திற்கு, அவை உடலின் வடிவத்தைப் பயன்படுத்துகின்றன.

ਸਤੀਆ ਮਨਿ ਸੰਤੋਖੁ ਉਪਜੈ ਦੇਣੈ ਕੈ ਵੀਚਾਰਿ ॥

sateea man santokh upajai denai kai veechaar |

நல்லொழுக்கமுள்ளவர்களின் மனதில், அவர்கள் கொடுப்பதைப் பற்றி நினைத்து மனநிறைவு உண்டாகிறது.

ਦੇ ਦੇ ਮੰਗਹਿ ਸਹਸਾ ਗੂਣਾ ਸੋਭ ਕਰੇ ਸੰਸਾਰੁ ॥

de de mangeh sahasaa goonaa sobh kare sansaar |

அவர்கள் கொடுக்கிறார்கள் மற்றும் கொடுக்கிறார்கள், ஆனால் ஆயிரம் மடங்கு அதிகமாக கேட்கிறார்கள், மேலும் உலகம் அவர்களை மதிக்கும் என்று நம்புகிறார்கள்.

ਚੋਰਾ ਜਾਰਾ ਤੈ ਕੂੜਿਆਰਾ ਖਾਰਾਬਾ ਵੇਕਾਰ ॥

choraa jaaraa tai koorriaaraa khaaraabaa vekaar |

திருடர்கள், விபச்சாரம் செய்பவர்கள், பொய் சத்தியம் செய்பவர்கள், தீயவர்கள் மற்றும் பாவிகள்

ਇਕਿ ਹੋਦਾ ਖਾਇ ਚਲਹਿ ਐਥਾਊ ਤਿਨਾ ਭਿ ਕਾਈ ਕਾਰ ॥

eik hodaa khaae chaleh aaithaaoo tinaa bhi kaaee kaar |

- அவர்கள் கொண்டிருந்த நல்ல கர்மாவைப் பயன்படுத்தி, அவர்கள் வெளியேறுகிறார்கள்; அவர்கள் இங்கே ஏதாவது நல்ல செயல்களைச் செய்தார்களா?

ਜਲਿ ਥਲਿ ਜੀਆ ਪੁਰੀਆ ਲੋਆ ਆਕਾਰਾ ਆਕਾਰ ॥

jal thal jeea pureea loaa aakaaraa aakaar |

நீரிலும், நிலத்திலும், உலகங்களிலும், பிரபஞ்சங்களிலும், வடிவத்தின் மீது உருவாகும் உயிரினங்களும் உயிரினங்களும் உள்ளன.

ਓਇ ਜਿ ਆਖਹਿ ਸੁ ਤੂੰਹੈ ਜਾਣਹਿ ਤਿਨਾ ਭਿ ਤੇਰੀ ਸਾਰ ॥

oe ji aakheh su toonhai jaaneh tinaa bhi teree saar |

அவர்கள் என்ன சொன்னாலும், உங்களுக்குத் தெரியும்; நீங்கள் அவர்கள் அனைவரையும் கவனித்துக்கொள்கிறீர்கள்.

ਨਾਨਕ ਭਗਤਾ ਭੁਖ ਸਾਲਾਹਣੁ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰੁ ॥

naanak bhagataa bhukh saalaahan sach naam aadhaar |

ஓ நானக், பக்தர்களின் பசி உன்னைப் போற்றுவதாகும்; உண்மையான பெயர் அவர்களின் ஒரே ஆதரவு.

ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਰਹਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਣਵੰਤਿਆ ਪਾ ਛਾਰੁ ॥੧॥

sadaa anand raheh din raatee gunavantiaa paa chhaar |1|

அவர்கள் இரவும் பகலும் நித்திய ஆனந்தத்தில் வாழ்கிறார்கள்; அவை நல்லொழுக்கமுள்ளவர்களின் கால் தூசி. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

முதல் மெஹல்: