آسا کی وار

(صفحو: 10)

ਪੰਥੁ ਦਸਾਵਾ ਨਿਤ ਖੜੀ ਮੁੰਧ ਜੋਬਨਿ ਬਾਲੀ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

panth dasaavaa nit kharree mundh joban baalee raam raaje |

مان روڊ جي ڪناري تي بيٺو آهيان، ۽ رستو پڇان ٿو. مان ته فقط رب بادشاهه جي جوانيءَ جي ڪنوار آهيان.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਚੇਤਾਇ ਗੁਰ ਹਰਿ ਮਾਰਗਿ ਚਾਲੀ ॥

har har naam chetaae gur har maarag chaalee |

گرو مون کي رب، هار، هار جو نالو ياد ڪرڻ جو سبب ڏنو آهي. مان هن جي رستي تي هلان ٿو.

ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰੁ ਹੈ ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਜਾਲੀ ॥

merai man tan naam aadhaar hai haumai bikh jaalee |

نالو، رب جو نالو، منهنجي دماغ ۽ جسم جو سهارو آهي. انا جو زهر ساڙي ڇڏيو اٿم.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਮਿਲਿਆ ਬਨਵਾਲੀ ॥੨॥

jan naanak satigur mel har har miliaa banavaalee |2|

اي سچا گرو، مون کي رب سان گڏ ڪر، مون کي رب سان گڏ ڪر، گلن جي هارن سان سينگاريو. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਮੁਸਲਮਾਨਾ ਸਿਫਤਿ ਸਰੀਅਤਿ ਪੜਿ ਪੜਿ ਕਰਹਿ ਬੀਚਾਰੁ ॥

musalamaanaa sifat sareeat parr parr kareh beechaar |

مسلمانن اسلامي قانون جي ساراهه ڪئي؛ اهي پڙهن ٿا ۽ ان تي غور ڪن ٿا.

ਬੰਦੇ ਸੇ ਜਿ ਪਵਹਿ ਵਿਚਿ ਬੰਦੀ ਵੇਖਣ ਕਉ ਦੀਦਾਰੁ ॥

bande se ji paveh vich bandee vekhan kau deedaar |

رب جا بندا اُهي آهن، جيڪي رب جي نظر کي ڏسڻ لاءِ پاڻ کي پابند ڪن ٿا.

ਹਿੰਦੂ ਸਾਲਾਹੀ ਸਾਲਾਹਨਿ ਦਰਸਨਿ ਰੂਪਿ ਅਪਾਰੁ ॥

hindoo saalaahee saalaahan darasan roop apaar |

هندو ساراهه جي لائق رب جي ساراهه ڪندا آهن. سندس درشن جو برڪت وارو نظارو، سندس روپ بي مثال آهي.

ਤੀਰਥਿ ਨਾਵਹਿ ਅਰਚਾ ਪੂਜਾ ਅਗਰ ਵਾਸੁ ਬਹਕਾਰੁ ॥

teerath naaveh arachaa poojaa agar vaas bahakaar |

اهي زيارتن جي مقدس مزارن تي غسل ڪن ٿا، گلن جو نذرانو پيش ڪن ٿا، ۽ بتن جي اڳيان بخور جلائي رهيا آهن.

ਜੋਗੀ ਸੁੰਨਿ ਧਿਆਵਨਿੑ ਜੇਤੇ ਅਲਖ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾਰੁ ॥

jogee sun dhiaavani jete alakh naam karataar |

اتي يوگيس مطلق رب تي غور ڪن ٿا؛ اهي خالق کي اڻ ڏٺل رب سڏين ٿا.

ਸੂਖਮ ਮੂਰਤਿ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨ ਕਾਇਆ ਕਾ ਆਕਾਰੁ ॥

sookham moorat naam niranjan kaaeaa kaa aakaar |

پر اُن نامياري نالي جي ذيلي تصوير تي، اهي جسم جي صورت ۾ لاڳو ٿين ٿا.

ਸਤੀਆ ਮਨਿ ਸੰਤੋਖੁ ਉਪਜੈ ਦੇਣੈ ਕੈ ਵੀਚਾਰਿ ॥

sateea man santokh upajai denai kai veechaar |

نيڪن جي ذهنن ۾، سڪون پيدا ٿئي ٿو، انهن جي ڏيڻ بابت سوچڻ.

ਦੇ ਦੇ ਮੰਗਹਿ ਸਹਸਾ ਗੂਣਾ ਸੋਭ ਕਰੇ ਸੰਸਾਰੁ ॥

de de mangeh sahasaa goonaa sobh kare sansaar |

اهي ڏين ٿا ۽ ڏين ٿا، پر هڪ هزار گنا وڌيڪ پڇن ٿا، ۽ اميد آهي ته دنيا انهن جي عزت ڪندي.

ਚੋਰਾ ਜਾਰਾ ਤੈ ਕੂੜਿਆਰਾ ਖਾਰਾਬਾ ਵੇਕਾਰ ॥

choraa jaaraa tai koorriaaraa khaaraabaa vekaar |

چور، زنا ڪندڙ، ڪوڙو، بدڪار ۽ گنهگار

ਇਕਿ ਹੋਦਾ ਖਾਇ ਚਲਹਿ ਐਥਾਊ ਤਿਨਾ ਭਿ ਕਾਈ ਕਾਰ ॥

eik hodaa khaae chaleh aaithaaoo tinaa bhi kaaee kaar |

- استعمال ڪرڻ کان پوءِ جيڪي سٺا ڪارناما هئا، اهي هليا ويا. ڇا هنن هتي ڪي سٺا ڪم ڪيا آهن؟

ਜਲਿ ਥਲਿ ਜੀਆ ਪੁਰੀਆ ਲੋਆ ਆਕਾਰਾ ਆਕਾਰ ॥

jal thal jeea pureea loaa aakaaraa aakaar |

پاڻيءَ ۾ ۽ زمين تي، جھانن ۽ ڪائناتن ۾ جاندار ۽ جاندار آهن، شڪل صورت ۾ آهن.

ਓਇ ਜਿ ਆਖਹਿ ਸੁ ਤੂੰਹੈ ਜਾਣਹਿ ਤਿਨਾ ਭਿ ਤੇਰੀ ਸਾਰ ॥

oe ji aakheh su toonhai jaaneh tinaa bhi teree saar |

جيڪي چوندا آھن، توھان ڄاڻو ٿا؛ توهان انهن سڀني جو خيال رکجو.

ਨਾਨਕ ਭਗਤਾ ਭੁਖ ਸਾਲਾਹਣੁ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰੁ ॥

naanak bhagataa bhukh saalaahan sach naam aadhaar |

اي نانڪ، ڀوتن جي بک تنهنجي ساراهه ڪرڻ آهي. اصل نالو ئي سندن سهارو آهي.

ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਰਹਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਣਵੰਤਿਆ ਪਾ ਛਾਰੁ ॥੧॥

sadaa anand raheh din raatee gunavantiaa paa chhaar |1|

اهي ابدي نعمتن ۾ رهن ٿا، ڏينهن ۽ رات؛ اهي نيڪن جي پيرن جي مٽي آهن. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

پهرين مهل: