Asa Ki Var

(Leathanach: 10)

ਪੰਥੁ ਦਸਾਵਾ ਨਿਤ ਖੜੀ ਮੁੰਧ ਜੋਬਨਿ ਬਾਲੀ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

panth dasaavaa nit kharree mundh joban baalee raam raaje |

Seasaim le taobh an bhóthair, agus fiafraím an bealach; Níl ionam ach bride óg den Tiarna Rí.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਚੇਤਾਇ ਗੁਰ ਹਰਿ ਮਾਰਗਿ ਚਾਲੀ ॥

har har naam chetaae gur har maarag chaalee |

Is é an Gúrú a thug orm cuimhneamh ar Ainm an Tiarna, Har, Har; Leanaim an Conair a Dó.

ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰੁ ਹੈ ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਜਾਲੀ ॥

merai man tan naam aadhaar hai haumai bikh jaalee |

Is é Naam, Ainm an Tiarna, Tacaíocht m'intinne agus mo chorp; Tá nimh an ego dóite agam.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਮਿਲਿਆ ਬਨਵਾਲੀ ॥੨॥

jan naanak satigur mel har har miliaa banavaalee |2|

A Fhíor-Ghúrú, aonaigh mé leis an Tiarna, aonaigh mé leis an Tiarna, maisithe le garlands bláthanna. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

Salok, An Chéad Mhehl:

ਮੁਸਲਮਾਨਾ ਸਿਫਤਿ ਸਰੀਅਤਿ ਪੜਿ ਪੜਿ ਕਰਹਿ ਬੀਚਾਰੁ ॥

musalamaanaa sifat sareeat parr parr kareh beechaar |

Molann na Moslamaigh an dlí Ioslamach; léann siad agus déanann siad machnamh air.

ਬੰਦੇ ਸੇ ਜਿ ਪਵਹਿ ਵਿਚਿ ਬੰਦੀ ਵੇਖਣ ਕਉ ਦੀਦਾਰੁ ॥

bande se ji paveh vich bandee vekhan kau deedaar |

Is iad seirbhísigh cheangailte an Tiarna iad siúd a cheanglaíonn iad féin chun Fís an Tiarna a fheiceáil.

ਹਿੰਦੂ ਸਾਲਾਹੀ ਸਾਲਾਹਨਿ ਦਰਸਨਿ ਰੂਪਿ ਅਪਾਰੁ ॥

hindoo saalaahee saalaahan darasan roop apaar |

Molann na Hiondúigh an Tiarna Molta; Fís Bheannaithe a Dharshan, níl a fhoirm inchomparáide.

ਤੀਰਥਿ ਨਾਵਹਿ ਅਰਚਾ ਪੂਜਾ ਅਗਰ ਵਾਸੁ ਬਹਕਾਰੁ ॥

teerath naaveh arachaa poojaa agar vaas bahakaar |

Snámhann siad ag scribhneáin naofa oilithreachta, ag tabhairt blátha, agus ag lasadh túis os comhair íol.

ਜੋਗੀ ਸੁੰਨਿ ਧਿਆਵਨਿੑ ਜੇਤੇ ਅਲਖ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾਰੁ ॥

jogee sun dhiaavani jete alakh naam karataar |

Déanann na Yogis machnamh ar an Tiarna iomlán ansin; tugann siad an Cruthaitheoir an Tiarna Neamhfheicthe.

ਸੂਖਮ ਮੂਰਤਿ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨ ਕਾਇਆ ਕਾ ਆਕਾਰੁ ॥

sookham moorat naam niranjan kaaeaa kaa aakaar |

Ach le híomhá subtle an Ainm gan Smál, baineann siad foirm coirp.

ਸਤੀਆ ਮਨਿ ਸੰਤੋਖੁ ਉਪਜੈ ਦੇਣੈ ਕੈ ਵੀਚਾਰਿ ॥

sateea man santokh upajai denai kai veechaar |

I n-aigne na n-éirimeach, déantar sásamh, ag smaoineamh ar a dtabhairt.

ਦੇ ਦੇ ਮੰਗਹਿ ਸਹਸਾ ਗੂਣਾ ਸੋਭ ਕਰੇ ਸੰਸਾਰੁ ॥

de de mangeh sahasaa goonaa sobh kare sansaar |

Tugann siad agus tugann, ach iarrann siad míle bliain níos mó, agus tá súil acu go dtabharfaidh an domhan onóir dóibh.

ਚੋਰਾ ਜਾਰਾ ਤੈ ਕੂੜਿਆਰਾ ਖਾਰਾਬਾ ਵੇਕਾਰ ॥

choraa jaaraa tai koorriaaraa khaaraabaa vekaar |

Na gadaithe, na adhaltrannaigh, na mionntóirí, na huilc agus na peacaigh

ਇਕਿ ਹੋਦਾ ਖਾਇ ਚਲਹਿ ਐਥਾਊ ਤਿਨਾ ਭਿ ਕਾਈ ਕਾਰ ॥

eik hodaa khaae chaleh aaithaaoo tinaa bhi kaaee kaar |

- tar éis dóibh an karma maith a bhí acu a úsáid, imíonn siad; an bhfuil aon dea-ghníomhartha déanta acu anseo ar chor ar bith?

ਜਲਿ ਥਲਿ ਜੀਆ ਪੁਰੀਆ ਲੋਆ ਆਕਾਰਾ ਆਕਾਰ ॥

jal thal jeea pureea loaa aakaaraa aakaar |

Tá neacha agus créatúir san uisce agus ar an talamh, sna saolta agus sna cruinne, foirm ar fhoirm.

ਓਇ ਜਿ ਆਖਹਿ ਸੁ ਤੂੰਹੈ ਜਾਣਹਿ ਤਿਨਾ ਭਿ ਤੇਰੀ ਸਾਰ ॥

oe ji aakheh su toonhai jaaneh tinaa bhi teree saar |

Cibé rud a deir siad, Tá a fhios agat; Tugann tú aire dóibh go léir.

ਨਾਨਕ ਭਗਤਾ ਭੁਖ ਸਾਲਾਹਣੁ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰੁ ॥

naanak bhagataa bhukh saalaahan sach naam aadhaar |

Nanak, tá ocras na ndaoiní chun tú a mholadh; is é an Fíor-Ainm an t-aon tacaíocht atá acu.

ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਰਹਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਣਵੰਤਿਆ ਪਾ ਛਾਰੁ ॥੧॥

sadaa anand raheh din raatee gunavantiaa paa chhaar |1|

Maireann siad i sonas síoraí, lá agus oíche; is deannach chosa na n-uasal iad. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

An Chéad Mhehl: