ആസാ കീ വർ

(പേജ്: 10)

ਪੰਥੁ ਦਸਾਵਾ ਨਿਤ ਖੜੀ ਮੁੰਧ ਜੋਬਨਿ ਬਾਲੀ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

panth dasaavaa nit kharree mundh joban baalee raam raaje |

ഞാൻ വഴിയരികിൽ നിന്നുകൊണ്ട് വഴി ചോദിക്കുന്നു; ഞാൻ രാജാവിൻ്റെ യൗവനക്കാരിയായ മണവാട്ടി മാത്രമാണ്.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਚੇਤਾਇ ਗੁਰ ਹਰਿ ਮਾਰਗਿ ਚਾਲੀ ॥

har har naam chetaae gur har maarag chaalee |

ഹർ, ഹർ എന്ന ഭഗവാൻ്റെ നാമം സ്മരിക്കാൻ ഗുരു എന്നെ പ്രേരിപ്പിച്ചു; ഞാൻ അവനിലേക്കുള്ള പാത പിന്തുടരുന്നു.

ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰੁ ਹੈ ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਜਾਲੀ ॥

merai man tan naam aadhaar hai haumai bikh jaalee |

ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം എൻ്റെ മനസ്സിൻ്റെയും ശരീരത്തിൻ്റെയും താങ്ങാണ്; ഈഗോ എന്ന വിഷം ഞാൻ കത്തിച്ചു കളഞ്ഞു.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਮਿਲਿਆ ਬਨਵਾਲੀ ॥੨॥

jan naanak satigur mel har har miliaa banavaalee |2|

സത്യഗുരുവേ, എന്നെ ഭഗവാനിൽ ഒന്നിപ്പിക്കേണമേ, പൂമാലകളാൽ അലങ്കരിച്ച ഭഗവാനിൽ എന്നെ ഒന്നിപ്പിക്കേണമേ. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ:

ਮੁਸਲਮਾਨਾ ਸਿਫਤਿ ਸਰੀਅਤਿ ਪੜਿ ਪੜਿ ਕਰਹਿ ਬੀਚਾਰੁ ॥

musalamaanaa sifat sareeat parr parr kareh beechaar |

മുസ്ലീങ്ങൾ ഇസ്ലാമിക നിയമത്തെ പ്രശംസിക്കുന്നു; അവർ അത് വായിക്കുകയും ചിന്തിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਬੰਦੇ ਸੇ ਜਿ ਪਵਹਿ ਵਿਚਿ ਬੰਦੀ ਵੇਖਣ ਕਉ ਦੀਦਾਰੁ ॥

bande se ji paveh vich bandee vekhan kau deedaar |

ഭഗവാൻ്റെ ദർശനം കാണാൻ തങ്ങളെത്തന്നെ ബന്ധിക്കുന്നവരാണ് ഭഗവാൻ്റെ ബന്ധിതരായ ദാസന്മാർ.

ਹਿੰਦੂ ਸਾਲਾਹੀ ਸਾਲਾਹਨਿ ਦਰਸਨਿ ਰੂਪਿ ਅਪਾਰੁ ॥

hindoo saalaahee saalaahan darasan roop apaar |

ഹിന്ദുക്കൾ സ്തുത്യർഹനായ ഭഗവാനെ സ്തുതിക്കുന്നു; അവൻ്റെ ദർശനത്തിൻ്റെ അനുഗ്രഹീതമായ ദർശനം, അവൻ്റെ രൂപം സമാനതകളില്ലാത്തതാണ്.

ਤੀਰਥਿ ਨਾਵਹਿ ਅਰਚਾ ਪੂਜਾ ਅਗਰ ਵਾਸੁ ਬਹਕਾਰੁ ॥

teerath naaveh arachaa poojaa agar vaas bahakaar |

അവർ തീർത്ഥാടനത്തിൻ്റെ പുണ്യസ്ഥലങ്ങളിൽ കുളിക്കുകയും പുഷ്പങ്ങൾ അർപ്പിക്കുകയും വിഗ്രഹങ്ങൾക്ക് മുമ്പിൽ ധൂപം കാട്ടുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਜੋਗੀ ਸੁੰਨਿ ਧਿਆਵਨਿੑ ਜੇਤੇ ਅਲਖ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾਰੁ ॥

jogee sun dhiaavani jete alakh naam karataar |

യോഗികൾ അവിടെ സമ്പൂർണ ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുന്നു; അവർ സ്രഷ്ടാവിനെ അദൃശ്യനായ കർത്താവ് എന്ന് വിളിക്കുന്നു.

ਸੂਖਮ ਮੂਰਤਿ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨ ਕਾਇਆ ਕਾ ਆਕਾਰੁ ॥

sookham moorat naam niranjan kaaeaa kaa aakaar |

എന്നാൽ ഇമ്മാക്കുലേറ്റ് നാമത്തിൻ്റെ സൂക്ഷ്മമായ ചിത്രത്തിന് അവർ ശരീരത്തിൻ്റെ രൂപം പ്രയോഗിക്കുന്നു.

ਸਤੀਆ ਮਨਿ ਸੰਤੋਖੁ ਉਪਜੈ ਦੇਣੈ ਕੈ ਵੀਚਾਰਿ ॥

sateea man santokh upajai denai kai veechaar |

സദ്‌വൃത്തരുടെ മനസ്സിൽ, അവരുടെ ദാനത്തെക്കുറിച്ച് ചിന്തിച്ചുകൊണ്ട് സംതൃപ്തി ഉത്പാദിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു.

ਦੇ ਦੇ ਮੰਗਹਿ ਸਹਸਾ ਗੂਣਾ ਸੋਭ ਕਰੇ ਸੰਸਾਰੁ ॥

de de mangeh sahasaa goonaa sobh kare sansaar |

അവർ കൊടുക്കുകയും കൊടുക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, എന്നാൽ ആയിരം മടങ്ങ് കൂടുതൽ ചോദിക്കുന്നു, ലോകം അവരെ ബഹുമാനിക്കുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.

ਚੋਰਾ ਜਾਰਾ ਤੈ ਕੂੜਿਆਰਾ ਖਾਰਾਬਾ ਵੇਕਾਰ ॥

choraa jaaraa tai koorriaaraa khaaraabaa vekaar |

കള്ളന്മാർ, വ്യഭിചാരികൾ, കള്ളസാക്ഷ്യം പറയുന്നവർ, ദുഷ്പ്രവൃത്തിക്കാർ, പാപികൾ

ਇਕਿ ਹੋਦਾ ਖਾਇ ਚਲਹਿ ਐਥਾਊ ਤਿਨਾ ਭਿ ਕਾਈ ਕਾਰ ॥

eik hodaa khaae chaleh aaithaaoo tinaa bhi kaaee kaar |

- അവർക്കുണ്ടായിരുന്ന നല്ല കർമ്മങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ച ശേഷം, അവർ പോകുന്നു; അവർ ഇവിടെ എന്തെങ്കിലും സൽകർമ്മങ്ങൾ ചെയ്തിട്ടുണ്ടോ?

ਜਲਿ ਥਲਿ ਜੀਆ ਪੁਰੀਆ ਲੋਆ ਆਕਾਰਾ ਆਕਾਰ ॥

jal thal jeea pureea loaa aakaaraa aakaar |

വെള്ളത്തിലും കരയിലും, ലോകങ്ങളിലും പ്രപഞ്ചങ്ങളിലും, രൂപത്തിന്മേൽ രൂപപ്പെടുന്ന ജീവികളും ജീവികളും ഉണ്ട്.

ਓਇ ਜਿ ਆਖਹਿ ਸੁ ਤੂੰਹੈ ਜਾਣਹਿ ਤਿਨਾ ਭਿ ਤੇਰੀ ਸਾਰ ॥

oe ji aakheh su toonhai jaaneh tinaa bhi teree saar |

അവർ എന്തു പറഞ്ഞാലും, നിങ്ങൾക്കറിയാം; നിങ്ങൾ അവരെയെല്ലാം പരിപാലിക്കുന്നു.

ਨਾਨਕ ਭਗਤਾ ਭੁਖ ਸਾਲਾਹਣੁ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰੁ ॥

naanak bhagataa bhukh saalaahan sach naam aadhaar |

ഓ നാനാക്ക്, ഭക്തരുടെ വിശപ്പ് അങ്ങയെ സ്തുതിക്കാനാണ്; യഥാർത്ഥ നാമം മാത്രമാണ് അവരുടെ പിന്തുണ.

ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਰਹਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਣਵੰਤਿਆ ਪਾ ਛਾਰੁ ॥੧॥

sadaa anand raheh din raatee gunavantiaa paa chhaar |1|

അവർ രാവും പകലും നിത്യാനന്ദത്തിൽ ജീവിക്കുന്നു; അവ സദ്‌വൃത്തരുടെ കാലിലെ പൊടിയാണ്. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

ആദ്യ മെഹൽ: