આસા કી વાર

(પાન: 10)

ਪੰਥੁ ਦਸਾਵਾ ਨਿਤ ਖੜੀ ਮੁੰਧ ਜੋਬਨਿ ਬਾਲੀ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

panth dasaavaa nit kharree mundh joban baalee raam raaje |

હું રસ્તાના કિનારે ઉભો છું, અને રસ્તો પૂછું છું; હું ભગવાન રાજાની માત્ર એક યુવાન કન્યા છું.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਚੇਤਾਇ ਗੁਰ ਹਰਿ ਮਾਰਗਿ ਚਾਲੀ ॥

har har naam chetaae gur har maarag chaalee |

ગુરુએ મને ભગવાન, હર, હરના નામનું સ્મરણ કરાવ્યું છે; હું તેના માર્ગને અનુસરું છું.

ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰੁ ਹੈ ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਜਾਲੀ ॥

merai man tan naam aadhaar hai haumai bikh jaalee |

નામ, ભગવાનનું નામ, મારા મન અને શરીરનો આધાર છે; મેં અહંકારનું ઝેર બાળી નાખ્યું છે.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਮਿਲਿਆ ਬਨਵਾਲੀ ॥੨॥

jan naanak satigur mel har har miliaa banavaalee |2|

હે સાચા ગુરુ, મને પ્રભુ સાથે જોડો, મને પુષ્પોની માળાથી સુશોભિત પ્રભુ સાથે જોડો. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

સાલોક, પ્રથમ મહેલ:

ਮੁਸਲਮਾਨਾ ਸਿਫਤਿ ਸਰੀਅਤਿ ਪੜਿ ਪੜਿ ਕਰਹਿ ਬੀਚਾਰੁ ॥

musalamaanaa sifat sareeat parr parr kareh beechaar |

મુસ્લિમો ઇસ્લામિક કાયદાની પ્રશંસા કરે છે; તેઓ વાંચે છે અને તેના પર વિચાર કરે છે.

ਬੰਦੇ ਸੇ ਜਿ ਪਵਹਿ ਵਿਚਿ ਬੰਦੀ ਵੇਖਣ ਕਉ ਦੀਦਾਰੁ ॥

bande se ji paveh vich bandee vekhan kau deedaar |

ભગવાનના બંધાયેલા સેવકો તે છે જેઓ ભગવાનના દર્શન માટે પોતાને બાંધે છે.

ਹਿੰਦੂ ਸਾਲਾਹੀ ਸਾਲਾਹਨਿ ਦਰਸਨਿ ਰੂਪਿ ਅਪਾਰੁ ॥

hindoo saalaahee saalaahan darasan roop apaar |

હિન્દુઓ પ્રશંસનીય ભગવાનની સ્તુતિ કરે છે; તેમના દર્શનનું ધન્ય દર્શન, તેમનું સ્વરૂપ અનુપમ છે.

ਤੀਰਥਿ ਨਾਵਹਿ ਅਰਚਾ ਪੂਜਾ ਅਗਰ ਵਾਸੁ ਬਹਕਾਰੁ ॥

teerath naaveh arachaa poojaa agar vaas bahakaar |

તેઓ તીર્થસ્થાનોના પવિત્ર સ્થળોએ સ્નાન કરે છે, ફૂલોની અર્પણ કરે છે અને મૂર્તિઓ સમક્ષ ધૂપ બાળે છે.

ਜੋਗੀ ਸੁੰਨਿ ਧਿਆਵਨਿੑ ਜੇਤੇ ਅਲਖ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾਰੁ ॥

jogee sun dhiaavani jete alakh naam karataar |

યોગીઓ ત્યાં પરમ ભગવાનનું ધ્યાન કરે છે; તેઓ સર્જકને અદ્રશ્ય ભગવાન કહે છે.

ਸੂਖਮ ਮੂਰਤਿ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨ ਕਾਇਆ ਕਾ ਆਕਾਰੁ ॥

sookham moorat naam niranjan kaaeaa kaa aakaar |

પરંતુ શુદ્ધ નામની સૂક્ષ્મ છબી માટે, તેઓ શરીરના સ્વરૂપને લાગુ કરે છે.

ਸਤੀਆ ਮਨਿ ਸੰਤੋਖੁ ਉਪਜੈ ਦੇਣੈ ਕੈ ਵੀਚਾਰਿ ॥

sateea man santokh upajai denai kai veechaar |

સદાચારીઓના મનમાં સંતોષ ઉત્પન્ન થાય છે, તેમના દાન વિશે વિચારીને.

ਦੇ ਦੇ ਮੰਗਹਿ ਸਹਸਾ ਗੂਣਾ ਸੋਭ ਕਰੇ ਸੰਸਾਰੁ ॥

de de mangeh sahasaa goonaa sobh kare sansaar |

તેઓ આપે છે અને આપે છે, પરંતુ હજાર ગણો વધુ માંગે છે, અને આશા છે કે વિશ્વ તેમનું સન્માન કરશે.

ਚੋਰਾ ਜਾਰਾ ਤੈ ਕੂੜਿਆਰਾ ਖਾਰਾਬਾ ਵੇਕਾਰ ॥

choraa jaaraa tai koorriaaraa khaaraabaa vekaar |

ચોર, વ્યભિચારીઓ, જુઠ્ઠાણા કરનારા, દુષ્ટ અને પાપીઓ

ਇਕਿ ਹੋਦਾ ਖਾਇ ਚਲਹਿ ਐਥਾਊ ਤਿਨਾ ਭਿ ਕਾਈ ਕਾਰ ॥

eik hodaa khaae chaleh aaithaaoo tinaa bhi kaaee kaar |

- તેમની પાસે જે સારું કર્મ હતું તેનો ઉપયોગ કર્યા પછી, તેઓ વિદાય લે છે; શું તેઓએ અહીં કોઈ સારા કાર્યો કર્યા છે?

ਜਲਿ ਥਲਿ ਜੀਆ ਪੁਰੀਆ ਲੋਆ ਆਕਾਰਾ ਆਕਾਰ ॥

jal thal jeea pureea loaa aakaaraa aakaar |

પાણીમાં અને જમીન પર, વિશ્વ અને બ્રહ્માંડમાં જીવો અને જીવો છે, સ્વરૂપ પર રચાય છે.

ਓਇ ਜਿ ਆਖਹਿ ਸੁ ਤੂੰਹੈ ਜਾਣਹਿ ਤਿਨਾ ਭਿ ਤੇਰੀ ਸਾਰ ॥

oe ji aakheh su toonhai jaaneh tinaa bhi teree saar |

તેઓ ગમે તે કહે, તમે જાણો છો; તમે તે બધાની સંભાળ રાખો.

ਨਾਨਕ ਭਗਤਾ ਭੁਖ ਸਾਲਾਹਣੁ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰੁ ॥

naanak bhagataa bhukh saalaahan sach naam aadhaar |

હે નાનક, ભક્તોની ભૂખ તારી સ્તુતિ કરવાની છે; સાચું નામ જ તેમનો આધાર છે.

ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਰਹਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਣਵੰਤਿਆ ਪਾ ਛਾਰੁ ॥੧॥

sadaa anand raheh din raatee gunavantiaa paa chhaar |1|

તેઓ દિવસ અને રાત શાશ્વત આનંદમાં રહે છે; તેઓ સદ્ગુણોના પગની ધૂળ છે. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

પ્રથમ મહેલ: